(Στην Ελλάδα γνωρίζουμε καλά τις «νύχτες-θρίλερ» των εκλογικών αποτελεσμάτων. Σαν εκείνη το 2000, που ο «πρωθυπουργός» έφυγε απ' τη Ραφήνα για να γιορτάσει στη Ρηγίλλης, στην Κατεχάκη όμως έγινε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ε, λοιπόν μια τέτοια νύχτα μας λένε, ότι θα ζήσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο στις 25 Μαίου).
Σύμφωνα με την πλέον πρόσφατη ευρωπαϊκή δημοσκόπηση που είδε το φως της δημοσιότητας (PollWatch στις 19 Μαρτίου), κατά τις προβλέψεις, οι Σοσιαλιστές κόβουν πρώτοι το νήμα βραχυτάτη κεφαλή, ανεβαίνει σταθερά η Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά (όπου επικεφαλής είναι ο Αλέξης Τσίπρας), συντηρούνται οι Φιλελεύθεροι και οι Πράσινοι με μικρές απώλειες και παρουσιάζουν ένα εντυπωσιακό άλμα οι ακροδεξιοί της ανεξάρτητης Ομάδας των Μη Εγεγραμμένων –εκεί δηλαδή όπου συναγελάζονται το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας, η ιταλική Λίγκα του Βορά, το Φλαμανδικό ακροδεξιό κόμμα, το ουγγαρέζικο Jobbik και τα άλλα παραμορφώματα.
Πιο αναλυτικά, η Σοσιαλιστική Ομάδα και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση –στα όρια του στατιστικού λάθους. Η Σοσιαλιστική Ομάδα προβλέπεται να καταλάβει 214 έδρες (είχε 195), ενώ το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα 213 έδρες (είχε 274), και στην τρίτη θέση φαίνεται να επανέρχονται οι Φιλελεύθεροι με 66 έδρες (είχαν 84). Μεγάλο άλμα κάνει η Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά με 57 έδρες (είχε 35) και ακολουθούν με πεσμένα τα φτερά τους οι βρετανοί Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές με 40 έδρες (έναντι 57 που είχαν). Οι Πράσινοι επίσης εμφανίζονται σε καθοδική τροχιά με 44 έδρες (έναντι 58 που είχαν), ελαφρώς ανεβασμένοι εμφανίζονται οι δεξιο-λαϊκιστές (της Ευρώπης Ελευθερίας και Δημοκρατίας) με 33 έδρες (έναντι των 31 που είχαν), ενώ θεαματικό άλμα διαγράφουν οι ακροδεξιοί Μη Εγγεγραμμένοι που εκτοξεύονται στις 90 έδρες από τις 32 που είχαν…
Έτσι για να θυμόμαστε, στις τελευταίες ευρωεκλογές στην Ελλάδα είχαμε παρουσιάσει «ιστορικό ρεκόρ αποχής» 48%, ενώ στο ευρωπαϊκό μέσο επίπεδο η αποχή έφτασε το 57%… Στις χώρες όπου η ψήφος είναι υποχρεωτική (Βέλγιο και Λουξεμβούργο λ.χ.) η συμμετοχή έφτασε στο 90.3%, ενώ ανεξήγητα χαμηλή συμμετοχή είχε η Σλοβακία –19.3%…
Για να αναθερμανθεί λοιπόν το προεκλογικό κλίμα, πολλοί και από πολλούς φορείς (Παν/μια, Κοινοβούλια, ινστιτούτα) είχαν σκεφτεί να οργανώσουν πολιτικές αναμετρήσεις των υποψηφίων προέδρων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η μία μετά την άλλη όλες ακυρώθηκαν και έμεινε μία. Είναι λοιπόν, η πρώτη και η τελευταία φορά (για την προσεχή 5αετία) που θα γίνει αυτή η τηλεοπτική εκπομπή. Στις 15 Μαίου στις 10 μ.μ. ώρα Ελλάδας θα αναμετρηθούν τηλεοπτικά οι πέντε υποψήφιοι πρόεδροι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής –δηλαδή ο Μ. Σούλτς, ο Ζ. Κ. Γιούνκερ, ο Γκυ Φέρχοφσταντ, ο Αλέξης Τσίπρας και κάποιος/α από το ηγετικό ντουέτο των Πρασίνων, είτε η γερμανίδα Σκά Κέλλερ, είτε ο γάλλος Ζοζέ Μποβέ.
Από αυτά που γνωρίζουμε ως τώρα, αυτή η αναμέτρηση (που «δεν έχει προηγούμενο») θα διαρκέσει 90΄και οι συνομιλητές «θα ενθαρρυνθούν» να μιλούν αγγλικά. Η συζήτηση θα γίνει στο μεγάλο Ημικύκλιο της Ευρωβουλής στις Βρυξέλλες, παρουσία κοινού που –όμως– δεν θα έχει το δικαίωμα να θέσει ερωτήσεις. Γνωρίζουμε ακόμη, ότι τον συντονισμό της αναμέτρησης θα αναλάβει η ιταλίδα Μόνικα Ματζιόνι, που ήταν πολεμική ανταποκρίτρια και σήμερα είναι διευθύντρια στο κανάλι «RAI 24 news». Η επιλογή ενός προσώπου που δεν έχει τα αγγλικά ως μητρική του γλώσσα, έγινε επίτηδες –σημειώνεται– ενώ η κ. Ματζιόνι θα συνοδευτεί και από ένα δεύτερο συντονιστή, που θα δείχνει το οπτικοποιημένο υλικό από δημοσκοπήσεις, έρευνες και τη συμμετοχή των κοινωνικών δικτύων.
Αυτά που δεν γνωρίζουμε είναι με ποια σειρά θα μιλήσουν οι υποψήφιοι πρόεδροι, πώς θα κατανεμηθεί ο χρόνος και το αν η συζήτηση θα σπάσει σε διάφορες θεματικές ενότητες –οικονομία, μετανάστευση, δημοκρατικοί θεσμοί κ.λπ. Δεν γνωρίζουμε ακόμη ποιος/α από τους Πράσινους θα εκπροσωπήσει την Ομάδα και φυσικά δεν γνωρίζουμε την τηλεθέαση που θα έχει αυτό το τηλεοπτικό γεγονός, την απήχηση που θα δημιουργήσει και τελικά, αν ο μέλλων Πρόεδρος της Επιτροπής θα είναι ένας από τους πέντε συνομιλητές – διότι η συνθήκη της Λισαβώνας αφήνει ανοιχτό το παράθυρο και στο αουτσάιντερ, που ενδέχεται να αναδυθεί στη διάρκεια της πολιτικής διαπραγμάτευσης από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο… Αυτός ο ένας όμως, ο οριστικός, θα περάσει τελικά από την ψήφο του νέου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. («Λόλα να…» ένας πρόσθετος λόγος γιατί πρέπει να ψηφίσουμε στις ευρωεκλογές –για να επηρεάσουμε την επιλογή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και για να μη γκρινιάζουμε για τους «δοτούς» ηγέτες, τύπου Μπαρόζο…)