«Ποιος είναι ο σκοπός της έλευσής σας;» ρωτά ο συνοριοφύλακας. «Είμαι συνοδός ανδρών» απαντά η Αναστασία. «Καλώς ήρθατε στην Ελβετία και καλές δουλειές» απαντά ο υπάλληλος, επιστρέφοντας αδιάφορα το διαβατήριο στην Αναστασία.
Αυτή την περιγραφή κάνει η «Monde» σε δημοσίευμά της, όπου επισημαίνεται ότι μετά από την ψήφιση του νόμου που ποινικοποιεί τους πελάτες των πορνείων, οι γαλλίδες ιερόδουλες φεύγουν στο εξωτερικό – στο Βέλγιο και κυρίως στην Ελβετία. Με 130 οίκους ανοχής και 40 πρακτορεία «συνοδών» η Γενεύη προσελκύει τις γαλλίδες ιερόδουλες -που εκτιμούν ότι αν μείνουν στη χώρα τους, θα έχουν αναδουλειές. Διότι ο επίμαχος νόμος δεν έχει ακόμη υιοθετηθεί (εκκρεμεί η ψήφισή του από τη Γερουσία), πλην όμως οι συνθήκες εργασίας στη Γαλλία είναι ήδη δύσκολες και η προοπτική του νόμου προκάλεσε επιπτώσεις πριν από την εφαρμογή του.
Η Αναστασία είναι μια από τις νέες προσλήψεις του «οίκου Βενουζιά» (σαν να λέμε «Αφροδίτεια») που βρίσκεται κοντά στη Γενεύη και που διευθύνεται από μιαν άλλη γαλλίδα, την «Κυρία Λίζα». Κόρη λιμενεργάτη, η «Κυρία Λίζα» παντρεύτηκε νωρίς, χώρισε νωρίς, βγήκε στο πεζοδρόμιο, την ερωτεύτηκε ένας ελβετός, έγινε η μαιτρέσα του και μετά η γυναίκα του, εδώ και 18 χρόνια. Το 2003 άνοιξε το «σαλόνι» της -δυό όροφοι, 11 δωμάτια με εξωτική διακόσμηση, 70 «κορίτσια» που δουλεύουν 24 ώρες το 24ωρο 7 μέρες τη βδομάδα -«το μπορντέλο γυρνά συνεχώς σαν μύλος» λέει η «Κυρία Λίζα» που προσφέρει στους πελάτες της κάθε κομφόρ . Θέλουν να αγκαλιαστούν σε κρεβάτια με ουρανό, θέλουν κάτι γρήγορο, θέλουν ένα χαλαρωτικό τζακούτζι, όλα προσφέρονται.
Η ίδια λέει, ότι εδώ και δυό μήνες έχει «μαζικές αφίξεις» από Γαλλία, «αναζητούν καταφύγιο σε μένα» συμπληρώνει. Την ίδια επισήμανση κάνει κι ο εκπρόσωπος της ένωσης προστασίας των δικαιωμάτων των ιερόδουλων στην Γενεύη. «Εδώ και μερικούς μήνες τα πρακτορεία των συνοδών και τα σαλόνια των ιερόδουλων μας επιβεβαιώνουν, ότι υπάρχει μια μεγάλη άνοδος αφίξεων από γαλλίδες ιερόδουλες. Το φαινόμενο σιγά-σιγά θα αυτορρυθμιστεί, γιατί η αγορά έχει όρια και οι θέσεις εργασίας είναι περιορισμένες».
Στο δημοσίευμα επισημαίνεται, ότι μετά από το δημοψήφισμα της Ελβετίας (που θέτει περιορισμούς στη «μαζική μετανάστευση») «το πηγαινέλα ανάμεσα στη Γαλλία και την Ελβετία θα γίνει πιο δύσκολο, ίσως και αδύνατο για τα κορίτσια» λέει η «Κυρία Λίζα» και συμπληρώνει ότι θα αναγκαστεί να βασιστεί σε ελβετίδες. «Ίσως χρειαστώ και μια δεύτερη γραμματέα που θα ρυθμίζει τα ζητήματα που αφορούν την άδεια εργασίας».
(Θα μου πείτε, «τι μας νοιάζει εμάς πώς θα λύσουν τα προβλήματά τους οι γαλλίδες ιερόδουλες;» Σας μετέφερα το δημοσίευμα που διάβασα, γιατί μου έκανε εντύπωση το σύστημα που λειτουργεί γύρω από τη θέσπιση ενός νόμου. Το γαλλικό νομοσχέδιο επιχείρησε να θέσει ένα πλαίσιο στη λειτουργία των πορνείων και να δημιουργήσει ένα αποτρεπτικό πλαίσιο στη μαστροπεία. Εύστοχο ή άστοχο, θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Το οποίο (αποτέλεσμα) όμως, εκδηλώθηκε πριν καν εφαρμοστεί ο νόμος! Οι ιερόδουλες πήραν τη δουλειά τους και έφυγαν απ' τη χώρα. Ακριβώς όπως οι επενδυτές πάνε τα λεφτά τους στους φορολογικούς παραδείσους και τα καράβια αναζητούν σημαία ευκαιρίας. Το ενδιαφέρον, που απέμεινε εκκρεμές στο δημοσίευμα, είναι το αν ο περιορισμός της προσφοράς οδηγήσει και σε μείωση της ζήτησης. Το ενδιαφέρον δηλαδή εν προκειμένω, που αποτελεί ένα ευρύ κοινωνικό θέμα, είναι το πώς θα αντιμετωπίσουν οι πελάτες των πορνείων το έλλειμμα στην αγορά των ιερόδουλων).