Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά εννέα. Τόσες είναι οι υποσχέσεις που έχει ήδη αθετήσει ο Ντόναλντ Τραμπ – και μένει να δούμε τι θα κάνει με αυτήν που έδωσε χθες περί άμεσης απέλασης τριών εκατομμυρίων παράτυπων μεταναστών.

«Οι υποστηρικτές του θα καταλάβουν πολύ σύντομα τι συμβαίνει όταν ένας πολιτικός υπόσχεται τα πάντα για να κερδίσει τις εκλογές» γράφει ο Independent και απαριθμεί τις υποσχέσεις που θα μείνουν υποσχέσεις. Για το Obamacare: Είχε πει ότι θα το «έκανε κομμάτια γρήγορα», ώρα μιλάει για μια απλή μεταρρύθμιση. Η Χίλαρι στη φυλακή: η δίωξη που θα την οδηγούσε πίσω από τα σίδερα απλώς δεν υπάρχει πια. Το τείχος του Μεξικού: υποτίθεται ότι την κατασκευή του χρηματοδοτούσαν οι ίδιοι οι Μεξικανοί, αλλά τώρα ένας σύμβουλός του λέει ότι δεν χάσει τον χρόνο του με αυτό. Και όλοι οι μουσουλμάνοι που θα έδιωχνε; Εγιναν «κάποια άτομα από χώρες που συνδέονται με την τρομοκρατία». Στα σκουπίδια πετάει και τις υποσχέσεις για την ακύρωση της συμφωνίας με το Ιράν, την εγκατάλειψη της υπεράσπισης των συμμάχων, τη δασμολόγηση των κινεζικών προϊόντων με 45%, τη νομιμοποίηση του βασανιστηρίου του εικονικού πνιγμού, την αυστηροποίηση των νόμων για τη δημόσια τάξη.

Ναι, είναι καλύτερα έτσι. Αλλά το ψέμα παραμένει ψέμα.

Φωτό: Είναι η έκφραση κι-εγώ-τι-θέλετε-να-σας-κάνω. Και τα λέει όλα. Πηγή: The Independent / Getty

Είναι δυνατόν κάποιος να παίρνει τις δεύτερες περισσότερους ψήφους που έχει πάρει ποτέ υποψήφιος πρόεδρος στην ιστορία μιας χώρας και να χάνει; Ναι, είναι. Σε μια δημοκρατία; Ναι, σε μια δημοκρατία. Γιατί αυτό ακριβώς συνέβη με την Χίλαρι Κλίντον. Όπως όλα δείχνουν, κι ενώ η καταμέτρηση συνεχίζεται, η Χίλαρι θα συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους στην ιστορία των αμερικανικών εκλογών εάν εξαιρεθεί ο Μπαράκ Ομπάμα.

Οπως σημειώνει ο Independent, απομένουν να καταμετρηθούν 4 εκατομμύρια ψήφοι ακόμη στην Καλιφόρνια, μια πολιτεία που παραδοσιακά κερδίζουν οι Δημοκρατικοί.

Ο αναλυτής Νέιτ Κον εκτιμά στους New York Times ότι όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία, 63,4 εκατομμύρια Αμερικανοί θα έχουν ψηφίσει την Χίλαρι Κλίντον και 62,2 εκατομμύρια τον Ντόναλντ Τραμπ. Η διαφορά σε ποσοστό αναμένεται να φτάσει το 1,5%, ενώ σε απόλυτους αριθμούς είναι 2,2 εκατομμύρια ψήφοι. Περισσότερες ψήφους είχε λάβει μόνο ο Μπαράκ Ομπάμα το 2008 και το 2012.

Εντάξει, ο πληθυσμός των ΗΠΑ έχει αυξηθεί. Αλλά κι εκείνη η άποψη ότι η Χίλαρι απέτυχε να εμπνεύσει τους ψηφοφόρους μόνο αληθινή δεν είναι.

Φωτό: Μα δεν αξίζει πραγματικά το χειροκρότημα; Πηγή: Reuters / Carlos Barria

Επειτα από πέντε ημέρες έντονης διαμάχης, το πρόβλημα είναι πλέον σαφές. Και δεν είναι άλλο από τον τεράστιο όγκο των ψευδών και ανακριβών πληροφοριών που κυκλοφορούν στα σόσιαλ μίντια ειδικά σε τόσο ευαίσθητες στιγμές όπως είναι η εκλογή του προέδρου των ΗΠΑ. Το ηλεκτρονικό περιοδικό TechCrunch επιχειρεί να υποδείξει τη λύση.

Πρώτον, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα πρέπει να συνεργάζονται με δημοσιογράφους στη διάρκεια των εκλογών. «Αυτό έκανε η Google με το fact checking κι αυτό πρέπει να κάνει και το Facebook». Επίσης, την ίδια περίοδο θα πρέπει να απενεργοποιηθεί η υπηρεσία προβολής ειδήσεων που βασίζεται στον γνωστό αλλά και παραπειστικό αλγόριθμο αλλά και να υπάρξει ένα φίλτρο το οποίο θα δείχνει ποιες ειδήσεις μοιράζονται οι φίλοι με διαφορετικές πολιτικές απόψεις.

Η Αννα Εσερ, που υπογράφει το κομμάτι, έχει και άλλες λιγότερο ή περισσότερο κατανοητές προτάσεις. Ο στόχος πάντως είναι ένας: η (αυτo)ρύθμιση στη ροή ειδήσεων ενός τοπίου που παίζει όλο και μεγαλύτερο ρόλο στην πληροφόρηση.

Φωτό: Και κάπως έτσι πρωτόγνωρα ανακατεύονται το λογότυπο του Facebook με την αμερικανική σημαία. Πηγή: TechCrunch

Εντάξει, αυτή τη φορά το ραντάρ μπορεί και να την πάτησε. Αλλά αυτό το κείμενο, είτε είναι του Τζον Κλιζ των Μόντι Πάιθον όπως πιστέψαμε πολλοί είτε όχι, είναι απολαυστικό. Κι αν ακόμη και δεν είναι, θυμίζει πολύ τους Μόντι Πάιθον επειδή κάνει ό,τι έκαναν κι αυτοί από τα «Κουλουβάχατα της Ιστορίας» και τους «Ιππότες της ελεεινής τραπέζης» ως τη «Ζωή του Μπράιαν»: ανακατεύει με έναν εξαιρετικά αστείο τρόπο την Iστορία.

Ως κείμενο του Τζον Κλιζ αναδημοσιεύθηκε σε πολλούς ιστοτόπους μεταξύ των οποίων και το cogink.com. Και αρχίζει ως εξής: «Προς τους πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Υπό το φως της αποτυχίας σας να εκλέξετε κατάλληλο πρόεδρο και επομένως να κυβερνηθείτε, σας ενημερώνουμε με την παρούσα για την ανάκληση της ανεξαρτησίας σας, αρχομένης από σήμερα. Η Αυτής Εξοχότης Μεγαλειοτάτη Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ αναλαμβάνει και πάλι τα μοναρχικά καθήκοντά της επί όλων των πολιτειών, των κοινοπολιτειών και άλλων εδαφών με την εξαίρεση της Γιούτα την οποία δεν γουστάρει».

Ο συντάκτης λέει ακόμη ότι η νέα πρωθυπουργός των ΗΠΑ (είναι η Τερέζα Μέι, ενημερώνει ο ίδιος εκείνο το «97,8% των Αμερικανών που δεν έχουν ιδέα τι συμβαίνει έξω από τα σύνορα της χώρας τους») θα διορίσει έναν υπουργό Αμερικής και θα διαλύσει το Κογκρέσο, ενώ κάποια στιγμή θα διανεμηθεί ένα ερωτηματολόγιο προκειμένου να διαπιστωθεί πόσοι πολίτες έχουν πάρει χαμπάρι ότι δεν υπάρχουν πια η Βουλή των Αντιπροσώπων και η Γερουσία.

Στο μεταξύ, όμως, θα ισχύσουν άμεσα κάποιοι νέοι κανόνες: «Ψάξτε στο λεξικό της Οξφόρδης το λήμμα “Revocation” και αναζητήστε στον οδηγό προφοράς τον όρο “Aluminium” – θα εκπλαγείτε από το πόσο λάθος προφέρετε αυτές τις λέξεις. Το γράμμα “u” επανέρχεται σε λέξεις όπως “favour” και “neighbour”, ενώ επίσης θα μάθετε να προφέρετε τη λέξη “doughnut” χωρίς να μασάτε τα μισά γράμματα. Γενικά, θα πρέπει να εξυψώσετε το λεξιλόγιό σας σε αποδεκτά επίπεδα».

Και τι άλλο; Δεν υπάρχουν «Αγγλικά Ηνωμένων Πολιτειών» – αυτά είναι κόλπα της Microsoft. Οι νέοι άποικοι θα πρέπει επίσης να μάθουν να ξεχωρίζουν την αγγλική από την αυστραλιανή προφορά, αλλά και τον εθνικό ύμνο «Ο Θεός σώζοι τη Βασίλισσα» – θα μπορούν να τον ψέλνουν όμως μόνο αφού διορθώσουν την προφορά τους. Θα πρέπει επίσης να σταματήσουν να παίζουν αμερικανικό «ποδόσφαιρο» (υπάρχει μόνο ένα είδος ποδοσφαίρου), καθώς και μπέιζμπολ («δεν είναι λογικό να διοργανώνετε “παγκόσμιο πρωτάθλημα” για ένα παιχνίδι που δεν παίζεται έξω από την Αμερική»).

Ακόμη απαγορεύονται τα όπλα εκτός από αποφλοιωτές λαχανικών (για τους οποίους θα πρέπει να δοθεί ειδική άδεια), ενώ η γιορτή της Ημέρας της Ανεξαρτησίας στις 4 Ιουλίου καταργείται και τη θέση της θα πάρει η 2 Νοεμβρίου ως «Ημέρα της Αναποφασιστικότητας». Καταργούνται επίσης τα αμερικανικά αυτοκίνητα («είναι όλα τους χάλια, έχετε δει τα γερμανικά;»). Κάπου εδώ έρχονται και μια δυο – εκκλήσεις. Η πρώτη: «Μάθετε επιτέλους να λύνετε τις διαφορές σας χωρίς όπλα, δικηγόρους και ψυχοθεραπευτές, είστε αρκετά μεγάλοι για να τα καταφέρνετε μόνοι σας». Και η δεύτερη: «Πείτε μας επιτέλους ποιος σκότωσε τον JFK, κοντεύουμε να τρελαθούμε».

Την διαβάζεις. Και όσο την διαβάζεις είναι σαν να βλέπεις ταινία τους στο σινεμά.

Φωτό: Ε-ε-έρχεται! Πόσα θα έδιναν οι Μόντι Πάιθον για να την είχαν πρωταγωνίστρια; Πηγή: Reuters / Toby Melville