Το κομπολόι μιας υπόθεσης διακίνησης γυναικών (κοινώς, μαστροπείας) από την Ουγγαρία στη Βρετανία, διαλεύκανε η βρετανική αστυνομία και εκδικάζεται αυτές τις μέρες. Ταυτόχρονα, ένα ρεπορτάζ της εφημερίδας «Sun» για μιαν άλλη υπόθεση σεξουαλικής εκμετάλλευσης μιας νεαρής γυναίκας από την Τσεχία, καταγγέλλεται από γυναικείες οργανώσεις, που θεωρούν ότι το δημοσίευμα παραπέμπει περισσότερο σε πορνογραφία παρά σε δημοσιογραφική καταγραφή. Και τις δύο υποθέσεις αλίευσα από την "Guardian".
Κατά την πρώτη, 4 Ούγγροι και μια Βρετανίδα στη διάρκεια μιας διετίας έφεραν στη Αγγλία κάπου 60 κοπέλες, που ήταν στα όρια της ενηλικίωσης. Τις έβαζαν να εκδίδονται 15 ώρες τη μέρα, χρέωναν στον πελάτη 120 ευρώ την ώρα και στην κοπέλα έδιναν 12 ευρώ. Κατά το δημοσίευμα, τα κορίτσια δήλωσαν πως έμεναν σε ξενοδοχεία στην περιοχή του αεροδρομίου Γκάτγουικ, σε ξενώνες νεότητας, ακόμη και στο οικοτροφείο του Πανεπιστημίου του Σάσεξ!
Η συμμορία οργάνωνε την ιστοσελίδα της σε ένα ίντερνετ-καφέ, μέσω της οποίας προωθούσε τις υπόδουλες Ουγγαρέζες και οι πελάτες επικοινωνούσαν μαζί τους μέσω κινητών. Όταν τα κορίτσια διαμαρτύρονταν και δήλωναν την επιθυμία φυγής, η συμμορία απειλούσε – είτε ότι θα σκοτώσει τις οικογένειές τους στην Ουγγαρία, είτε ότι θα τις διασύρει με φωτογραφίες τους στις οικογένειές τους.
Η ιστορία άρχισε να ξετυλίγεται μετά καταγγελίες υπαλλήλων των ξενοδοχείων της περιοχής του Γκάτγουικ, οι οποίοι παραξενεύτηκαν από τους «υπόκωφους γδούπους» που ακουγόντουσαν σε συγκεκριμένα δωμάτια κι από τους ξεχειλισμένους κάδους με προφυλακτικά και χαρτιά τουαλέτας… «Ελπίζουμε η απόφαση του δικαστηρίου μας να αποδώσει δικαιοσύνη σ΄ αυτές τις γυναίκες και να τους επιτρέψει να προχωρήσουν τη ζωή τους» είπε ο δικαστής.
Το δεύτερο δημοσίευμα στην ίδια εφημερίδα καταγράφει την οργή των γυναικείων οργανώσεων από ρεπορτάζ της "Sun". Περιγράφοντας την περιπέτεια μιας 24χρονης Τσέχας – την οποία οι νταβατζήδες της (από τα 18 της χρόνια) έβαζαν να εκδίδεται – το ρεπορτάζ της "Sun" φέρεται να συγχέει τον όρο «σεξ» με τον όρο «βιασμός», καθώς μάλιστα συνοδεύεται από φωτογραφίες μιας ημίγυμνης γυναίκας. Επίσης, οι τίτλοι «ήμουν σκλάβα του σεξ» ή «η συμμορία του σκλαβοπάζαρου με υποχρέωνε να κάνω έρωτα με 5 άντρες ταυτόχρονα», θεωρήθηκαν ότι εξυπηρετούσαν μόνον εντυπώσεις, δηλαδή αναγνωσιμότητα. «Αυτού του είδους οι εντυπώσεις πραγματικά βλάπτουν, καθώς ελαχιστοποιούν και (αντίθετα) καθιστούν ερωτική τη σεξουαλική βία κατά των γυναικών» υποστήριξαν οι οργανώσεις κατά της βίας των γυναικών. «Η χρήση εξάλλου όρων του τύπου «σκλάβα του σεξ» είναι ταπεινωτικές για τις γυναίκες και επιβαρύνουν εξαιρετικά όσες γυναίκες έχουν ήδη υποστεί σεξουαλική βία» επισημαίνεται.
(«Κυρία Πουλίδου, κομίσατε γλαύκα ες Αθήνα με το σημερινό σας άρθρο;» ξέρω ότι θα με ρωτήσετε κάποιοι, ενώ κάποιοι άλλοι δεν θα ρωτήσετε καν. Με έχετε ήδη καταδικάσει. Όμως, επέλεξα αυτή τη θεματολογία για δύο λόγους: ο πρώτος είναι, ότι έχω κι εγώ – όπως πολλοί από σας – την εντύπωση, ότι η ένταση ορισμένων φαινομένων εκδηλώνεται μόνο στη χώρα μας λόγω της γειτνίασης με ταλαιπωρημένες κοινωνίες. Τα νούμερα συχνά διαψεύδουν αυτή την εντύπωση, όμως είναι οι ιστορίες και όχι τα νούμερα, αυτές που μένουν στη μνήμη. Δεν είναι λοιπόν μόνον «οι Βουλγάρες» που διακινούνταν στην Ελλάδα – και άλλες «ενάρετες» χώρες στιγματίζονται από παρόμοιο εμπόριο. Ο δεύτερος λόγος είναι, ότι ξαναβρήκα στο δημοσίευμα της Guardian αυτή τη χαμένη ευαισθησία των γυναικών απέναντι στην κακοποίηση των ομόφυλών τους. Μια ευαισθησία που εκφράζεται σοβαρά και μαχητικά, που αξίζει τον σεβασμό μας και που από τον τόπο μας έχει εκλείψει – όπως τόσα άλλα).