Νικητές στο πεδίο της μάχης είναι οι Ισραηλινοί. Νικητές στο πεδίο της εικόνας είναι οι Παλαιστίνιοι. Σε αυτόν τον τραγικό απολογισμό, οι Παλαιστίνιοι φαίνεται πως έχουν κερδίσει τον πόλεμο της εικόνας – με περαιτέρω επιπλοκές στις ευρωπαϊκές αντι-εβραϊκές ακροδεξιές συρράξεις.
Νεκροί υπάρχουν κι εδώ κι εκεί – παιδιά, έφηβοι, ηλικιωμένοι. Ασφαλώς τα θύματα «εκεί», στη Γάζα, είναι πολλαπλάσια. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι στο Ισραήλ η ζωή συνεχίζεται – οι άνθρωποι πάνε στις δουλειές τους και στις ταβέρνες, κολυμπάνε, πάνε σινεμά. Στη Γάζα η ζωή έχει σταματήσει. Το 70% του πληθυσμού της πόλης δεν έχει πόσιμο νερό από τότε που οι βόμβες κατέστρεψαν τους αγωγούς του δικτύου, μαζί και το δίκτυο της αποχέτευσης. Προχτές, μια αεροπορική επίθεση διέλυσε τον σημαντικότερο σταθμό ηλεκτροπαραγωγής. Οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους, στοιβάζονται σε δημόσιους χώρους με την αυταπάτη ότι εκεί είναι καλύτερα προφυλαγμένοι. Είναι; Ένας πύραυλος του Ισραήλ έπεσε τις προάλλες σε ένα σχολείο που φιλοξενούσε (υπό την αιγίδα του ΟΗΕ) εκατοντάδες οικογένειες κι ένας βομβαρδισμός στο νοσοκομείο Αλ Σίφα έδειξε ότι σε αυτόν τον πόλεμο δεν υπάρχουν κανόνες.
Κι ενώ το αίμα ρέει στη Γάζα, στο Ισραήλ η κοινωνία πορώνεται, μετριοπαθείς πολιτικοί ζητούν πόλεμο μέχρις εσχάτων και η δημοτικότητα του Νετανιάχου έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Η κοινωνία του Ισραήλ μοιάζει να θέλει «πόλεμο μέχρι τη νίκη». «Ο αστικός πληθυσμός χρησιμοποιείται από τη Χαμάς ως ασπίδα προστασίας της» λένε στο Τελ Αβίβ και υποστηρίζουν ότι στην περιοχή του νοσοκομείου η Χαμάς έχει το στρατηγείο της και πως στο σχολείο η Χαμάς κρύβει τον οπλισμό της. Οι ισχυρισμοί αυτοί δεν έχουν επιβεβαιωθεί, ακριβές είναι πάντως ότι παλαιστινιακές ρουκέτες εκτοξεύονταν από σπίτια και ότι οι σήραγγες που είχαν κατασκευαστεί για επιθέσεις κατά του Ισραήλ, ακριβώς για να μη χαρτογραφηθούν, ξεκινούσαν από υπόγεια σπιτιών. Μολονότι λοιπόν το διεθνές δίκαιο θεωρεί «έγκλημα πολέμου» την επίθεση σε δημόσιες υποδομές ή τη στοχοποίηση απλών πολιτών, το Ισραήλ συνεχίζει αυτή την τακτική επικαλούμενο την ασφάλειά του.
Κατά τις πληροφορίες, μια απόρρητη έκθεση της Ε.Ε., ήδη από την εποχή της ουκρανικής κρίσης επεσήμαινε, πως επίκειται κρίση στη Γάζα. Σύμφωνα με τη σχετική ανάλυση, η Χαμάς (που χαρακτηρίζεται «τρομοκρατική οργάνωση» στην Ε.Ε.) βρίσκεται υπό την πίεση μιας περαιτέρω ριζοσπαστικοποίησής της. «Είτε θα υποσκελιστεί από την Παλαιστινιακή Ισλαμιστική Τζιχάντ (που χρηματοδοτείται από το Ιράν)» σημειωνόταν, «είτε θα υποχρεωθεί να υιοθετήσει μια πιο ακραία συμπεριφορά» και υπογραμμιζόταν ότι αν σπάσει η ενότητα της Χαμάς, τότε «δημιουργείται ένα κενό εξουσίας, δυνητικά επικίνδυνο».
Αρωγός σε αυτή την προοπτική επισημαινόταν πως ήταν η Αίγυπτος, η νέα κυβέρνηση της οποίας έχει βγεί στο κυνήγι των αδελφών μουσουλμάνων, διαρρηγνύοντας τη σχέση με τη Χαμάς και κλείνοντας τις σήραγγες στα σύνορα με τη Γάζα. Εξωθώντας τη Χαμάς επομένως σε μια εξτρεμιστική συμπεριφορά, η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας των Παλαιστινίων κρέμεται σε μια κλωστή και το Ισραήλ θα μπορεί πλέον να επικαλείται έλλειψη συνομιλητή σε μια διαδικασία ειρήνευσης.
Ποιος είναι τελικά ο στρατηγικός στόχος του Ισραήλ σε τούτο τον πόλεμο; Να μηδενίσει το κοντέρ και, έχοντας καταστήσει αβίωτη την κατάσταση στη Γάζα, να αναβαθμίσει τη διαπραγματευτική του θέση.
Ποιος είναι ο ρόλος της διπλωματίας σε τούτη την κρίση, είναι ένα άλλο ερώτημα που θα το διερευνήσουμε αύριο.