Η Γερμανική πολιτική σκηνή δεν περιγράφεται με φανταχτερά επίθετα. Ακολούθως είναι αδύνατον να ορίσεις τον “μέσο” Γερμανό ψηφοφόρο. Ένα δημιούργημα των στατιστικολόγων. Το σίγουρο είναι η ηλικία. Η πληθώρα των πολιτών του κέντροευρωπαϊκού θηρίου είναι άνω των 40. Οι στατιστικοί δείκτες θα πουν πως η μεσαία τάξη απέκτησε ιστορικό μέγεθος και η ανεργία φαίνεται ηττημένη.
Λέξεις όπως στρατηγικός, μακροπρόθεσμος, συνέπειες, διαθρωτικός, και οτιδήποτε εγγενές, χρησιμοποιούνται στο καθημερινό λεξιλόγιο απλών ανθρώπων.
Έτσι διαδραματίστηκε η προεκλογική εκστρατεία. Εδώ δεν υπάρχουν θερμά ντιμπέιτ και μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις. Αντίθετα, παρατηρείται ισχυρή επικράτηση του ρεαλισμού και της σταθερής πορείας έναντι του ιδεαλισμού και των ριζοσπαστικών αλλαγών. Υπέρ μια ενωμένης Ευρώπης μέσω συλλογικών δομικών αλλαγών.
Άλλωστε ποιά είναι η αλλαγή που χρειάζεται η ίδια η Γερμανία;
Τα διεθνή μέσα μάταια προσπαθούν να ανεβάσουν τους τόνους. Με την εξαίρεση της αναφοράς στην Ελλάδα, οι πολιτικοί αρχηγοί των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, Peer Steinbruek (SPD) και Angela Merkel (CDU) ασχολήθηκαν με τα εσωτερικά.
Το ενδιαφέρον είναι πως με την έστω και μικρή αύξηση του βιοτικού επιπέδου των περισσοτέρων, η ατζέντα των Σοσιαλιστών, όπως η αύξηση της φορολογίας στις κερδοφόρες επιχειρήσεις και το κυνήγι των φορο-οφειλετών, δεν έχει αντίκτυπο. Καθώς ένα μεγάλο κομμάτι πολιτών που δεν νιώθει αυτή την οικονομική σιγουριά, δεν μπορεί να ψηφίσει, καθώς μιλούμε κυρίως για μετανάστες χωρίς δικαίωμα ψήφου.
Οι νέοι είναι αυτοί που διαταράζουν λίγο τα ήρεμα νερά. Με θέματα όπως η εθνική ασφάλεια και τα προσωπικά δεδομένα, ο ομοφυλόφιλοι και η αντιμετώπιση τους στην κοινωνία, η εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις και η χρήση ναρκωτικών δημιουργούν την ατζέντα των μικρότερων κομμάτων. Πιέζοντας έτσι και τα μεγαλύτερα κόμματα που θέλουν ένα μεγάλο κομμάτι από την πίτα τους.
Σε μία στιγμή που πολλοί αποζητούν ελπίδα, στρέφουν τα μάτια τους προς τον Βορρά. Όμως, οι πολιτικοί αρχηγοί επιλέγουν να μην αναφέρουν πως αργά η γρήγορα θα αναγκαστούν να βάλουν το καλό των ψηφοφόρων τους σε δεύτερη μοίρα.