Protagon A περίοδος

Πάμε Τζιχάντ;

Η γαλλική κυβέρνηση εκτιμά ότι κάπου 700 νέοι Γάλλοι (ή ξένοι που ζούσαν στη Γαλλία) έχουν ενταχθεί στις γραμμές της συριακής Τζιχάντ. 

Χριστίνα Πουλίδου

Δύο έφηβοι απ΄ την Τουλούζη σάλπαραν πριν από μερικές μέρες για να ενταχθούν στη συριακή Τζιχάντ. Το ταξίδι τους έληξε άδοξα στην Τουρκία, όπου εντοπίστηκαν και από όπου τους έφεραν άναυλα πίσω στη Γαλλία. Ο Πρόεδρος Ολάντ (που, εκείνες τις μέρες, βρισκόταν σε επίσημη επίσκεψη στην Άγκυρα) ευχαρίστησε τις τουρκικές αρχές για τη συνδρομή τους και υπογράμμισε την ανάγκη «να προστατεύσουμε τους νέους της Γαλλίας». Διότι οι δύο έφηβοι δεν ήταν το μοναδικό δείγμα – μικρές παρέες νέων στρατεύονται στον ιερό πόλεμο κατά του Άσαντ και το θέμα έχει ταράξει τη γαλλική κοινωνία.

Όπως αναφέρουν τα γαλλικά ΜΜΕ (λ.χ. "Monde") το παράδοξο είναι πως το περιβάλλον δεν αντιλαμβάνεται εγκαίρως τη ριζοσπαστικοποίηση αυτών των παιδιών – ούτε η οικογένεια, ούτε το σχολείο – ενώ (συνήθως) δεν είναι ενεργά μέλη ισλαμιστικών οργανώσεων. Οι δύο συγκεκριμένοι έφηβοι (15 και 16 χρόνων) φαίνεται πως σερφάροντας στο ίντερνετ, λίγο-λίγο και σε κλιμάκωση, υπέστησαν μια «πλύση εγκεφάλου». Φίλοι απ΄ το σχολείο, έβγαλαν αεροπορικά εισιτήρια υποκλέπτοντας ο ένας την πιστωτική κάρτα του πατέρα του. Και οι δύο ήταν μουσουλμάνοι – ο ένας αναφέρεται ως «καλό παιδί» και συνεργάσιμο. Ο άλλος είχε μια περιπετειώδη ζωή και ήταν γνώριμος των αστυνομικών αρχών της Τουλούζης. Την ημέρα της απόδρασής τους, κάποιοι τηλεφώνησαν στο σχολείο και δήλωσαν πως οι δύο μαθητές θα απουσιάσουν δικαιολογημένα. Το συγκεκριμένο κρούσμα είναι άραγε δηλωτικό ενός «ρεύματος»;

Η γαλλική κυβέρνηση εκτιμά ότι κάπου 700 νέοι Γάλλοι (ή ξένοι που ζούσαν στη Γαλλία) έχουν ενταχθεί στις γραμμές της συριακής Τζιχάντ. Η αντιτρομοκρατική υπηρεσία όμως μιλά για 250 άτομα, από τα οποία το 1/3 προέρχεται από την περιοχή του Καυκάσου και είναι κυρίως Τσετσένοι. Οι μισοί από τα 2/3 είναι μετανάστες από τη βόρεια Αφρική και οι λοιποί είναι Γάλλοι που προσηλυτίστηκαν και είναι φανατικοί. Ανάμεσά τους βρίσκονται και γυναίκες, σύζυγοι ανταρτών ή και γυναίκες μόνες, ενώ σχεδόν όλοι προσελκύστηκαν είτε μέσω του ίντερνετ (βλέποντας βίντεο από τις σφαγές του καθεστώτος Άσαντ) είτε μέσω διαπροσωπικών επαφών.

«Δεν υπάρχει γαλλική ταξιαρχία στη Συρία» λένε οι αρμόδιοι, που σημειώνουν ότι εκατοντάδες νέοι έχουν βρεθεί σκόρπια στην περιοχή από το Βέλγιο επίσης και τη Βρετανία. Όπως φαίνεται, τους ξένους χρησιμοποιούν καταρχάς για τις «αποστολές καμικάζι» – κατά προτεραιότητα όσους προσηλυτίστηκαν. Η ίδια κατάσταση εξάλλου (υπενθυμίζουν οι αρμόδιοι) είχε δημιουργηθεί και στον πόλεμο του Ιράκ, όταν νέοι Γάλλοι έφευγαν για να γίνουν «μάρτυρες του Ιράκ».

(Στα καθ’ ημάς φαίνεται ότι δεν έχει καταγραφεί ανάλογο πρόβλημα. Ίσως επειδή μετανάστες μουσουλμάνοι δεν είναι ενσωματωμένοι από παλιά στην ελληνική κοινωνία και πάντως δεν έχουν ελληνικό διαβατήριο, ίσως γιατί τα ελληνόπουλα έχουν πολλές ευκαιρίες ενθάδε να γίνουν αντισυστημικοί μπαχαλάκηδες. Ίσως, τέλος, διότι η Τζιχάντ στη χώρα μας έχει ελληνοποιηθεί – ήταν η 17η Ν, είναι οι Πυρήνες της Φωτιάς…).