Η σχέση αλληλοκατανόησης και αμοιβαίας συμπάθειας που ανέκαθεν εκδηλώνεται σχεδόν με ευκολία μεταξύ ελλήνων και ιταλών όλα δείχνουν πως αποκτά ακόμη πιο στέρεες βάσεις. Λίγο οι σχέσεις που χάνονται στα βάθη των χρόνων, λίγο ο ήλιος της Μεσογείου, συναντά κανείς πολλά κοινά στοιχεία στο χαρακτήρα των 2 λαών. Και σαν να μην έφθαναν αυτά, πάμε αντάμα και στις σημερινές δύσκολες συνθήκες. Σχεδόν μαζί ανέλαβαν οι κυβερνήσεις Παπαδήμου και Μόντι, πάνω κάτω κοινό είναι το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που καλούνται να εφαρμόσουν και, τέλος, παρόμοιες είναι οι αντιδράσεις ιταλών και ελλήνων στα προβλήματα που η κρίση έχει δημιουργήσει.
Οδηγοί ταξί και φορτηγών, φαρμακοποιοί και πολλοί άλλοι αντιδρούν το ίδιο σφοδρά στις δύο χώρες καθώς επιχειρείται το περιβόητο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Τελευταίο παράδειγμα οι ιταλοί δικηγόροι, που κατά το Ρόϊτερς έχουν ξεσηκωθεί κατά των μεταρρυθμίσεων του Μόντι.
Στην πρόσφατη ετήσια έκδοση του Εκόνομιστ «Ο κόσμος το 2012» δημοσιεύεται άρθρο του Μπέπε Σεβερνίνι (δημοσιογράφου και συγγραφέα) όπου καταγράφονται 10 τρόποι / προτάσεις για να μεταμορφωθεί η Ιταλία. Είναι σχεδόν απίστευτο, αλλά οι 9 από τις 10 προτάσεις (μπορεί να) ισχύουν κάλλιστα και στην περίπτωσή μας. Και θα ίσχυε και η άλλη (κατάργηση της Γερουσίας), εάν είχαμε και στη χώρα μας τέτοιο σώμα. Μεταξύ των ιδεών αυτών είναι η κι αλλαγή του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης, που κι εκεί όπως εδώ πάσχει ασυγχώρητα. Σε 9 εκ. υπολογίζονται οι δίκες που εκκρεμούν στη γείτονα, σε 1,5 εκ. φθάνουν οι δικές μας. Τα ίδια δηλαδή περίπου αν υπολογισθεί κι η διαφορά πληθυσμού.
Οι δικηγόροι στην Ιταλία είναι αλήθεια πως αντέδρασαν με φαντεζί τρόπο στα μέτρα του Μόντι, σφραγίζοντας το στόμα τους. Επεται συνέχεια κι αναμένεται η απάντηση της από δω πλευράς.