Ήταν ένα βιβλίο, που από τη στιγμή που εκδόθηκε προ τριετίας, είχε αραχνιάσει στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Η ανακάλυψή του από τον ηγέτη του δεξιού κόμματος UMP τις προάλλες και οι σφοδρές καταγγελίες του κ. Κοπέ για το περιεχόμενό του, το εκτόξευσαν στα ύψη των ευπώλητων, καθώς ξεπέρασε σε πωλήσεις και τις «πενήντα αποχρώσεις του γκρι»! 1500 βιβλία είχαν διατεθεί στη διάρκεια μιας 3ετίας και 1400 εξαντλήθηκαν τώρα, σε δυό μέρες…
Ας πιάσουμε την ιστορία απ΄ την αρχή. Το βιβλίο τιτλοφορείται «Όλοι γυμνοί» και απευθύνεται στα παιδιά. Δείχνει το μωρό, τον γιατρό, τον φούρναρη να ξεντύνονται, βλέπουμε τα σώματά τους ημίγυμνα, και όλοι γδύνονται για να πέσουν χαρούμενοι στη θάλασσα.
Αυτό είναι το στόρι που βρίσκεται πίσω από τα σκίτσα, γιατί στόχος του βιβλίου είναι να αναπτυχθεί μια «ακομπλεξάριστη ματιά» στο γυμνό. Οι φιγούρες του βιβλίου (διαφορετικών φυλών) ξεντύνονται (που είναι μια καθημερινή συνήθεια) με κωμικές κινήσεις – «δεν θέλουμε να τους ειρωνευθούμε, θέλουμε να κάνουμε τα παιδιά να αποδεχθούν τη διαφορετικότητα των σωμάτων» λένε οι συγγραφείς. «Θέλαμε να δείξουμε πως άλλοι είναι χοντροί κι άλλοι αδύνατοι, ψηλοί ή κοντοί, λευκοί ή μαύροι, είμαστε διαφορετικοί αλλά και όμοιοι. Διότι όλοι έχουμε γλουτούς, αφαλό, γεννητικά όργανα, ακόμη και περίεργες κρεατοελιές» σημειώνουν.
Οι συγγραφείς είναι ζευγάρι στη ζωή κι έχουν 4 παιδιά – «βλέπαμε ότι η συζήτηση γύρω από τα σώματα τα απασχολούσε πολύ, όλη την ώρα μας ρωτούσαν τι είναι «κανονικό» και τι δεν είναι. Σκεφτήκαμε λοιπόν, ότι αν δεν τα πούμε εμείς έτσι όπως πρέπει, θα αναζητήσουν τις απαντήσεις στο ίντερνετ – όπως δεν πρέπει» σημείωσαν.
Όπως κι αν ήταν το βιβλίο – βεβαίως! – δεν του έπεφτε λόγος του κ. Κοπέ. Αυτός όμως ισχυρίστηκε, ότι η έκδοσή του περιλαμβανόταν στα εξωσχολικά βοηθήματα του καταλόγου που διένειμε το υπουργείο Παιδείας – γεγονός που διαψεύδεται από τους αρμόδιους φορείς –και με αυτή την αφορμή εξαπέλυσε επίθεση. «Σταμάτησε η καρδιά μου, όταν είδα αυτό το βιβλίο» είπε σε τηλεοπτική του συνέντευξη, «μια γυμνή δασκάλα! Ωραίο κύρος θάχει στο σχολείο… Δεν ήξερα αν έπρεπε να χαμογελάσω, όμως όταν πρόκειται για τα παιδιά μας, σου κόβεται η διάθεση του χαμόγελου. Όλοι γυμνοί – το μωρό, η μπέιμπυ-σίτερ, οι γείτονες, η μανούλα, ο σκύλος…» συνέχισε.
Κι ενώ η κυβέρνηση παρενέβη για να διευκρινίσει ότι το βιβλίο δεν ήταν στις «συστάσεις» του υπουργείου Παιδείας, αλλά είχε την υποστήριξη της επιτροπής για τα δικαιώματα της γυναίκας και την ισότητα, 14 εκδότες αντέδρασαν καταγγέλλοντας τη «λογοκρισία» του Ζ.Φ.Κοπέ. Σε μια φωτογραφία απεικονίζονται γυμνοί οι ίδιοι, κρατώντας το βιβλίο ανοιχτό για να καλύπτει τις ευαίσθητες περιοχές, άντρες και γυναίκες, εκφράζοντας την υποστήριξή τους στους συγγραφείς ενός βιβλίου εναντίον του οποίου «ασκήθηκε άδικη επίθεση».
(Έχω πολλές φορές σκεφθεί ότι η γαλλική κοινωνία ίσως τελικά να είναι πιο στενόμυαλη απ΄ την ελληνική. Δυσκολεύομαι για παράδειγμα να φαντασθώ, ότι στηνεΕλληνική Βουλή θα «κακάριζαν» άντρες όταν στο βήμα ανέβαινε γυναίκα… Δυσκολεύομαι επίσης να φανταστώ, ότι ο κ.Σαμαράς λ.χ. προ τετραετίας, θα προκαλούσε τέτοιο σαματά για ένα ανάλογο βιβλίο με σκίτσα… Ναι, νομίζω πως σε αυτά τα θέματα στέκουμε καλύτερα απ΄ τους γάλλους – ουφ….)