(Δύο περιστατικά που διάβασα στη «Monde» είναι δηλωτικά μιας παλαβής στάσης που ενίοτε υιοθετούν οι ηγεσίες μιας χώρας. Το ένα αφορά την πολύπαθη Ουκρανία, το άλλο την ευδαίμονα Βαυαρία. Πράγμα που επιβεβαιώνει, ότι η τρέλα δεν πάει στα βουνά).
Πρόεδρος της Ουκρανίας είναι ο 49χρονος Πέτρο Ποροσένκο, ή άλλως γνωστός ως ο «βασιλιάς της σοκολάτας». Εξελέγη με σύνθημα «μια καλύτερη ζωή» και, αναμφίβολα, η δική του γίνεται όλο «και καλύτερη» τα τελευταία χρόνια, καθώς συγκαταλέγεται στους «ολιγάρχες» της χώρας του, η περιουσία των οποίων βρίσκεται σε μιαν άνθιση.
Αν ο Χαρίλαος Φλωράκης λοιπόν, το πάλαι ποτέ, σε δύσκολη ερώτηση απάντησε με τη φράση «θα συμβουλευτώ το μαξιλάρι μου», ο Πέτρο Ποροσένκο τελευταία συμβουλεύεται όλο και πιο συχνά την κούκλα του! Πρόκειται για ένα μικρό κουκλί με αχυρένια μαλλιά, που λέγεται ότι του χάρισαν οι Ουκρανοί φαντάροι που πολεμούν από το αεροδρόμιο του Ντονέτσκ τους φιλορώσσους αντάρτες. «Μου έχει γίνει συνήθεια: φτάνω στο γραφείο, παίρνω την κούκλα και σκέφτομαι τι πρέπει να κάνω σήμερα, για να προστατεύσω τη χώρα μου» έγραψε σε ένα tweet τις προάλλες, ενώ στο facebook έχει αναρτήσει πολλές φωτογραφίες της κούκλας του σε διάφορες πόζες.
(Χαριτωμένο; Αν ζοριστώ πολύ, ίσως να δώσω καταφατική απάντηση. Σοβαρό; Αναμφίβολα όχι).
Στη Βαυαρία πάλι, οι χριστιανοκοινωνιστές (CSU) που κυβερνούν το κρατίδιο εδώ και δεκαετίες, θέλουν να επιβάλλουν στους ξένους που ζουν στη Γερμανία, να μιλάν γερμανικά ακόμη και στο σπίτι τους! Η πρόβλεψη αυτή φαίνεται πως περιέχεται σε Ψήφισμα που καλείται να υιοθετήσει το συνέδριό τους (στις 12 και 13 Δεκεμβρίου), όπου συγκεκριμένα στις πολιτικές «ενσωμάτωσης» σημειώνεται ότι «όσοι ξένοι θέλουν να ζήσουν μόνιμα εδώ, θα πρέπει να μιλούν γερμανικά στον δημόσιο χώρο αλλά και στον ιδιωτικό – στην οικογένειά τους».
H συγκεκριμένη αναφορά προφανώς έγινε καταγέλαστη σε όλη τη χώρα. Ο ΓΓ των (αδελφών και συμμάχων) χριστιανοδημοκρατών Π. Τάουμπερ έγραψε στο twitter πως «δεν υπάρχει πολιτική που να μας επιβάλλει να μιλάμε σπίτι μας λατινικά, κλιγκονέζικα (τη γλώσσα του φανταστικού σύμπαντος του Σταρ Τρεκ) ή τη γλώσσα της Έσσης». Άλλοι σημείωσαν ότι «στη Βαυαρία αναγεννάται η Στάζι», ενώ η ΓΓ των σοσιαλδημοκρατών Γιασμίν Φαχιμί παρατήρησε ότι «θα ήταν να πεθάνεις στα γέλια, αν δεν ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο» και σημείωσε ότι το CSU «έπεσε στη χώρα του Παραλογιστάν».
Η επίμαχη αναφορά, ωστόσο, αποτελεί το «κερασάκι στην τούρτα» μιας σειράς ανάλογων παρεμβάσεων των χριστιανοκοινωνιστών. Στο κοινό κυβερνητικό πρόγραμμα λ.χ. που υιοθέτησαν το CDU, το SPD, και το CSU, οι τελευταίοι πρόβαλαν μία μόνο απαίτηση: να θεσπίσει η κυβέρνηση έναν φόρο για τους ξένους που κυκλοφορούν στους γερμανικούς αυτοκινητόδρομους… Βεβαίως, η συνέχεια υπήρξε εξαιρετικά περιπεπλεγμένη, καθώς στο γερμανικό αίτημα αντέδρασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά και η γειτονική Αυστρία και η εξέλιξη μπλοκαρίστηκε. Όμως, για τους χριστιανοκοινωνιστές, το ενδιαφέρον τους εξαντλήθηκε στο γεγονός πως έδειξαν στους ψηφοφόρους τους ότι τους «προστατεύουν» από τους ξένους. Και εξάλλου, το συνέδριό τους συγκαλείται στη Νυρεμβέργη, εκεί όπου οι Ναζί συγκαλούσαν τα συνέδριά τους, την «πιο γερμανική πόλη της Γερμανίας», όπως την είχε χαρακτηρίσει ο Χίτλερ…
(Επιμύθιο: την υγειά μας να 'χουμε και μακρυά απ' τους ψεκασμένους)