Σε άλλη μία πολύ σημαντική για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη εκλογική μάχη πορεύεται τον ερχόμενο Σεπτέμβριο το κόμμα του Κάρολου Μαρξ.
Οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες, το θρυλικό SPD, δεν φαίνεται αυτή τη φορά να έχει ιδιαίτερες πιθανότητες επιτυχίας και εκείνο το οποίο αναμένει στην πραγματικότητα είναι ένα εκλογικό ποσοστό το οποίο θα υποχρεώσει την καγκελάριο Μέρκελ και τους Χριστιανοδημοκράτες – Χριστιανοκοινωνιστές της Γερμανίας να προχωρήσουν στη συγκρότηση ενός μεγάλου συνασπισμού, δηλαδή μίας κυβέρνησης CDU – SPD.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολύ σοβαρός πολιτικός αναλυτής για να κατανοήσει το ιδιαίτερο πολιτικό πρόβλημα ηγεσίας το οποίο αντιμετωπίζουν οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες. Ένα απλό κουίζ δίνει μεμιάς την απάντηση: Ποιο είναι το όνομα του επικεφαλής των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών; Και μη νομίσετε ότι ρωτώ για το πλήρες όνομά του, το επώνυμό του ζητώ, απλώς! Κουίζ για δυνατούς λύτες, έτσι δεν είναι;
Ακόμη και το όνομα του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ, η πολιτεία του οποίου αποτελεί μία μεγαλειώδη απογοήτευση, ήταν γνωστό τοις πάσι σε κάθε χώρα της Ευρώπης, πολλούς μήνες πριν από τις τελευταίες γαλλικές προεδρικές εκλογές! Και είναι αυτονόητο. Ο υποψήφιος τότε Πρόεδρος των Γάλλων σοσιαλιστών θα έπρεπε να είχε καταστήσει με τις πολιτικές πρωτοβουλίες του γνωστό τουλάχιστον το όνομά του πέραν των συνόρων της χώρας του.
Και στη Γερμανία τι γίνεται; Στην ατμομηχανή της οικονομίας της Ε.Ε. και της ευρωζώνης διεξάγονται τον ερχόμενο Σεπτέμβριο εκλογές, τις οποίες παρακολουθεί με ενδιαφέρον ακόμη και ο Ομπάμα, ακόμη και οι Κινέζοι, αλλά ποιος είναι ο επικεφαλής των τύποις πολιτικών ανταγωνιστών των Χριστιανοδημοκρατών και της καγκελαρίου Μέρκελ ουδείς γνωρίζει!
Ο κ. Στάινμπρουκ είναι γνωστός μόνον εντός των συνόρων της Γερμανίας, πολιτική πρωτοβουλία η οποία να υπερβαίνει τα γεωγραφικά σύνορα της Γερμανίας ουδέποτε θυμάμαι να ανέλαβε, μία πολιτική θέση ή ένα προγραμματικό πολιτικό στοιχείο το οποίο να αναφέρεται με αξιώσεις στην υπέρβαση της κρίσης της Ε.Ε. και της ευρωζώνης επίσης δεν θυμάμαι να διετύπωσε.
Ο κ. Στάινμπρουκ και οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες αποτελούν χαρακτηριστική περίπτωση πολιτικών losers, βαδίζουν προς τις ομοσπονδιακές γερμανικές εκλογές, πραγματικά βαδίζουν μόνον, και το κόμμα του Καρόλου Μαρξ φαντάζει σαν μία καρικατούρα του παλαιότερου εαυτού του, όταν αποτελούσε μία από τις πλέον σημαντικές και ηγέτιδες πολιτικές δυνάμεις ολόκληρης της Ευρώπης, καθώς και μία από τις πιο σημαντικές δεξαμενές σκέψης της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας…