Με σφιγμένο το στομάχι παρακολούθησα την τηλεοπτική αναμέτρηση των τεσσάρων υποψηφίων Προέδρων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Μάαστριχτ. Ήταν 90 πυκνά λεπτά, ενός τετραπλού πινκγ-πόνγκ. Τέσσερις άνθρωποι απαντούσαν σε έναν καταιγισμό ερωτήσεων μιας ευρύτατης θεματολογίας με γρήγορο,σύντομο, αιχμηρό και περιεκτικό λόγο. Όποιος είδε τη συζήτηση χτες, κέρδισε -στις γνώσεις του, στην κρίση του, στην αντίληψή του για τον τρόπο που αναπτύσσεται μια συζήτηση.
Θέματα που στα καθ' ημάς αποτελούν ταμπού και πέριξ των οποίων διαμορφώνεται μια συζήτηση «θεολογικού» ύφους, απαντήθηκαν κοφτά και αυστηρά. «Δεν θα έχω διάλογο με τους ακροδεξιούς» είπαν χτες όλοι -ο Μάρτιν Σουλτς, η Σκα Κέλλερ, ο Γκυ Φέρχοφσταντ και ο Ζ.Κ.Γιούνκερ. «Μια είναι η διάκριση» σημείωσαν, «διαλεγόμαστε και συνεργαζόμαστε με αυτούς που σέβονται και ακολουθούν τις ευρωπαϊκές αρχές -για τις γυναίκες, τους μετανάστες, τους ομοφυλόφιλους». Και ο Γιούνκερ, που δέχθηκε επίθεση για την παρουσία του Μπερλουσκόνι στους κόλπους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, δεν δίστασε να δηλώσει πως αισθάνεται «αηδία» από τις δηλώσεις του πρώην Καβαλιέρε για το Ολοκαύτωμα.
Ανάπτυξη, απασχόληση, μετανάστευση, ακροδεξιά, ευρωσκεπτικιστές, Ουκρανία, όλα τέθηκαν στη συζήτηση και όλα απαντήθηκαν συγκεκριμένα -όχι με υπεκφυγές, με θολούρες, με μετακίνηση της συζήτησης σε άλλα πεδία, με καυγάδες. Φαντασθείτε μια συζήτηση πολιτικών σε ελληνική τηλεοπτική εκπομπή -ακριβώς το αντίθετο είδαμε στο Μάαστριχτ. Εκεί ήταν τέσσερις πολιτικοί, που ήταν συγκεντρωμένοι σε αυτό που ήθελαν να πούν -στην επίδοση των διαπιστευτηρίων τους, κατά ένα θετικό τρόπο και όχι με τον αρνητικό τρόπο αποδόμησης του αντιπάλου. Ποιος κέρδισε; Θα πώ ένα κλισέ: η Ευρώπη. Γιατί όλοι, μπήκαμε γρήγορα στο νόημα μιας κοινής αγωνίας, μιας κοινής αναζήτησης, μιας κοινής οπτικής, που στο επίκεντρό της έχει το «ευρωπαϊκό συμφέρον». Σε επίπεδο εντυπώσεων, ήταν κοινή παραδοχή πως ο Σούλτς εξέπεμπε το προφίλ της «ήρεμης δύναμης», η Κέλλερ επεδίωξε με επιτυχία να είναι η διαφορετική «πινελιά», ο Φέρχοφσταντ ήταν ένας χείμαρρος ενθουσιασμού αλλά και ελαφρού άγχους, ο Γιούνκερ ήταν ένας κουρασμένος αλλά πεπειραμένος πολιτικός.
Όχι, δεν ήταν χτες ο πέμπτος της «παρέας» -ο κ.Αλέξης Τσίπρας. Είχε ανειλημμένες υποχρεώσεις στην ευρωπαϊκή περιοδεία του, ήταν η εξήγηση. Ανεπαρκής. Εκεί που οι 4 βρήκαν χρόνο να συμμετέχουν, δεν στέκει το επιχείρημα του πέμπτου πως «είχα άλλη δουλειά». Όλοι την ίδια «δουλειά» έχουν, είναι θέμα προτεραιοτήτων και πολύ εύσχημα οι συντονιστές της συζήτησης ανέφεραν την απουσία του κ.Τσίπρα (και την εξήγηση που έδωσε), κάλεσαν δε στη συνέχεια το ακροατήριο να χειροκροτήσει αυτούς που επέλεξαν την παρουσία… Ο κ. Τσίπρας δεν θα συμμετέχει στις τρεις αναμετρήσεις -θα λάβει μέρος στην τελευταία. Στις τρεις «…λείπει σε ταξίδι για δουλειές» -ήταν θέμα κακού προγραμματισμού ή αυτογνωσίας;