Πριν από μερικά χρόνια για τους Τούρκους ο Χακάν Σουκούρ ήταν ένα πρόσωπο μυθικό, ο «ταύρος του Βοσπόρου», ο «βασιλιάς», όπως αποκαλούσαν τότε οι χιλιάδες θαυμαστές του τον ποδοσφαιριστή που πέτυχε περισσότερα από 200 γκολ φορώντας τη φανέλα της Γαλατασαράι και την οδήγησε στην κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA.
Σήμερα, όμως, στην Τουρκία, οι περισσότεροι αποφεύγουν να προφέρουν το όνομα του ενώ τα στάδια που του είχαν αφιερωθεί μετονομάστηκαν μέσα σε μια βραδιά. Ακόμα και ο σύλλογος που στήριξε με τα εκατοντάδες τέρματά του, τον διέγραψε από τα επίσημα αρχεία του. «Καλύτερα το όνομά σου να είναι γνωστό μεταξύ των ανθρώπων παρά γραμμένο σε έναν τοίχο», είχε σχολιάσει ο ίδιος πριν από την τελική πτώση του. Αλλά η ιστορία του θα μπορούσε σίγουρα να διαβαστεί ως ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς κάποιος άνθρωπος μπορεί ξαφνικά στην Τουρκία να βρεθεί από τον ουρανό στην εξορία, ή, ακόμα χειρότερα, στη φυλακή.
Από το 2015 ο πρώην διεθνής επιθετικός που με τη φανέλα της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Τουρκίας σημείωσε 51 τέρματα, ζει στο Πάλο Άλτο της Καλιφόρνια και διευθύνει ένα αρτοποιείο. Η νέα του πατρίδα είναι η Αμερική καθώς εκεί επέλεξε να καταφύγει για να γλιτώσει από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής κατηγορείται από την τουρκική Δικαιοσύνη για προσβολή του προέδρου αλλά και για συμμετοχή στο αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016.
Πριν από μερικές εβδομάδες η φιλοκυβερνητική Daily Sabah τον παρουσίαζε ως λάτρη της καλής ζωής, κάνοντας λόγο για πανάκριβα αυτοκίνητα, μια υπερπολυτελή κατοικία αλλά και ένα κατάστημα που κατέληξε να αποτελεί σημείο συνάντησης των Γκιουλενιστών που κατέφυγαν στο Σαν Φρανσίσκο. Στην πραγματικότητα, όμως, επισημαίνει σε σχετικό ρεπορτάζ η Corriere della Sera, ο Χακάν Σουκούρ είναι κάποιος που έχασε τα πάντα.
Το 1995 ο γάμος του με την Εσρά Ελμπιρλίκ επισημοποιήθηκε από τον ίδιο τον Ερντογάν, δήμαρχο εκείνη την περίοδο της Κωνσταντινούπολης, με μάρτυρα τον ιεροκήρυκα και ισχυρό παράγοντα Φετουλάχ Γκιουλέν, σύμμαχο τότε και θανάσιμο εχθρό, σήμερα, του (νεο)σουλτάνου της Τουρκίας. Δύο, όμως, χρόνια μετά τον γάμο τους, ο Χακάν και η Εσρά θα χωρίσουν ενώ, τον Αύγουστο του 1999, εκείνη θα βρει τραγικό θάνατο, μαζί με τους γονείς της, έπειτα από τον καταστροφικό σεισμό των 17.000 νεκρών, των 400.000 αστέγων και των δεκάδων χιλιάδων τραυματιών που έπληξε την βορειοδυτική Τουρκία με επίκεντρο το Ιζμίτ (Νικομήδεια).
Εκείνος θα συνεχίσει την ποδοσφαιρική του καριέρα, περνώντας και από την Ιταλία όπου αγωνίστηκε με τα χρώματα της Πάρμα, της Τορίνο και της Ίντερ. Το 2011, μετά την αποχώρησή του από τα γήπεδα, θα βάλει υποψηφιότητα και θα εκλεγεί στο τουρκικό κοινοβούλιο με το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν, που εξακολουθεί να κατέχει την εξουσία. Το 2013, όμως, όταν ξέσπασε το διαβόητο σκάνδαλο διαφθοράς που είχε συγκλονίσει την Τουρκία καθώς εμπλεκόταν, πέρα από υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη, και ο Μπιλάλ Ερντογάν, γιος του τούρκου προέδρου, αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Επρόκειτο για την αρχή της έχθρας ανάμεσα στον Ερντογάν και τον Γκιουλέν που κατηγορήθηκε ότι βρισκόταν πίσω από τις αποκαλύψεις.
Έπειτα από μία διετία, τον Δεκέμβριο του 2015, ο θρύλος του τουρκικού ποδοσφαίρου θα αναγκαστεί να διαφύγει μαζί με τη δεύτερη γυναίκα του και τα τρία παιδιά του στην Καλιφόρνια, αφότου κατηγορηθεί από τις δικαστικές αρχές για προσβολή του Ερντογάν στο Twitter. Δεν μπόρεσε, όμως, να πάρει μαζί τον ηλικιωμένο πατέρα του Σελμέτ, ο οποίος λιγότερο από έναν χρόνο μετά θα συλληφθεί για συμμετοχή στο πραξικόπημα. Κατά πάσα πιθανότητα επρόκειτο για μια κίνηση με στόχο τον πρώην ποδοσφαιριστή ο οποίος από τον περασμένο Αύγουστο, καταζητείται με την κατηγορία της συμμετοχής του σε τρομοκρατική οργάνωση.
Ο Σουκούρ θα μπορούσε, ενδεχομένως, να ακολουθήσει ένα άλλο δρόμο, αποκηρύσσοντας τον Φετουλάχ Γκιουλέν. Αλλά, μάλλον, δεν θα το κάνει. Όπως δεν το έκανε ούτε το 2013, όταν παραιτήθηκε. Μάλιστα δεν δίστασε να ταχθεί με το μέρος του Γκιουλέν, αρνούμενος δημόσια τον ρόλο που αποδίδεται στον ιεροκήρυκα όσον αφορά το πραξικόπημα. Ο πατέρας του, ωστόσο, άφησε την τελευταία του πνοή στις φυλακές του Ερντογάν, οκτώ μήνες μετά τη σύλληψή του, χτυπημένος από τον καρκίνο. Κάθε δεσμός με την Τουρκία έχει πλέον χαθεί για τον Χακάν.