Είναι η Τουρκία σε νευρική κρίση; Αλλεπάλληλα περιστατικά της πρόσφατης επικαιρότητας δείχνουν ότι η χώρα διανύει μια περίοδο μεγάλης έντασης, πραγματικού βρασμού, στην πορεία προς τις βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν στις 7 Ιουνίου.
Η περασμένη Τρίτη βρήκε πρωί-πρωί την Τουρκία σε μπλακ άουτ. Όλες σχεδόν οι 81 επαρχίες της χώρας επηρεάστηκαν από τη διακοπή του ρεύματος -με μία εξαίρεση, την περιοχή του Βαν που ηλεκτροδοτείται από το γειτονικό Ιράν. Τα δίκτυα του μετρό στην Κων/πολη και την Άγκυρα, τα τραμ, οι φωτεινοί σηματοδότες στους δρόμους, το σιδηροδρομικό δίκτυο, τα νοσοκομεία και τα εργοστάσια, σταμάτησαν να λειτουργούν για πολλές ώρες, εκτός αν μεμονωμένες γεννήτριες μπορούσαν να αναλάβουν το βάρος της ηλεκτροδότησης. Ο υπουργός Ενέργειας, Τ. Γιλντίζ, που συνόδευε τον Πρόεδρο Ερντογάν σε επίσκεψη στη Σλοβακία, επέστρεψε άρον-άρον. Ο πρωθυπουργός Α. Νταβούτογλου σημείωσε πως «ερευνάται κάθε πιθανότητα, περιλαμβανομένης της τρομοκρατικής», ενώ ο Τ. Γιλντίζ ανέφερε πως οι αρμόδιες αρχές προβληματίζονται «αν πρόκειται για τεχνικό λάθος ή για επίθεση από τον κυβερνοχώρο».
Στα ΜΜΕ σημειώθηκε ότι τέτοιας έκτασης ζημιά είχε να συμβεί από τον σεισμό του ΄99 στον Μαρμαρά και υπογραμμίσθηκε ότι στη δυτική επαρχία του Κοτζαελί, οι 13 βιομηχανικές περιοχές νέκρωσαν με πολύ σημαντικές ζημιές, όπως και οι κλωστοϋφαντουργίες στις ακτές του Αιγαίου και η μεγάλη βιομηχανική έκταση της Προύσας…
Κι ενώ μυστήριο ακόμη επικρατεί για τους λόγους του μπλακ άουτ, υπενθυμίζεται ότι η Τουρκία σχεδιάζει να θέσει σε λειτουργία δύο πυρηνικούς σταθμούς το 2023 και ότι φιλοδοξώντας να διαμορφώσει μια περιφερειακή αγορά ενέργειας, έχει ήδη ιδιωτικοποιήσει τα 20 δίκτυα διανομής ηλεκτρικής ενέργειας.
Πριν όμως κατακάτσει ο κουρνιαχτός απ' το μπλακ άουτ και την υποψία μιας τρομοκρατικής επίθεσης, μια πραγματική τρομοκρατική επίθεση σημειώθηκε στην Κων/πολη με την ομηρία του εισαγγελέα Μ.Σ. Κιράζ, στον 6ο όροφο των Δικαστηρίων, που (υποτίθεται) βρίσκονται υπό αυστηρή φρούρηση. Η αντιπολίτευση ξεσηκώθηκε – «πώς έφτασαν οι δράστες με οπλισμό, σημαίες και πανό ως το γραφείο του Εισαγγελέα;» ήταν το κρίσιμο ερώτημα, που ενδεχομένως συνδέεται με τη διακοπή του ρεύματος. Η κατάληξη είναι γνωστή: μετά από ένα αιματηρό επεισόδιο, ο εισαγγελέας σκοτώθηκε όπως και δύο από τους δράστες. Μετά ταύτα, ο εισαγγελέας της Κων/πολης εγκαλεί τις διασημότερες εφημερίδες της χώρας, επειδή δημοσίευσαν τις φωτογραφίες της ομηρίας του εισαγγελέα Κιράζ, απευθύνοντάς τους την κατηγορία της συνδρομής στην «προπαγάνδα μιας τρομοκρατικής οργάνωσης», ενώ με εντολή του πρωθυπουργού απαγορεύθηκε κάθε πρόσβαση των ΜΜΕ στην κηδεία του εισαγγελέα…
Την ίδια μέρα τέλος, το Ανώτατο δικαστήριο έκρινε με αμετάκλητη απόφασή του ότι οι 236 αξιωματικοί που είχαν συλληφθεί ως ενεχόμενοι στη συνωμοσία «Βαριοπούλα» ήταν αθώοι! Με την πρωτόδικη απόφαση πολλοί απ΄τους κατηγορουμένους είχαν καταδικαστεί σε 20ετή φυλάκιση, καθώς είχε κριθεί ότι η «συνωμοσία» στόχευε στην ανατροπή του (τότε πρωθυπουργού) Ταγίπ Ερντογάν. Στην τελεσίδικη απόφασή τους οι δικαστές δέχθηκαν, ότι πολλά από τα στοιχεία που είχαν τότε προσκομιστεί ήταν «κατασκευασμένα».
Το Γενικό Επιτελείο, σε ανακοίνωσή του, ζήτησε την τιμωρία των ενόχων που κατασκεύασαν τα πλαστά αποδεικτικά στοιχεία, ενώ πολλοί από όσους είχαν κατηγορηθεί δήλωσαν πως πλέον θα στραφούν με αγωγές κατά δημοσιογράφων και δικαστών επειδή «συνωμότησαν» εναντίον τους… Η απόφαση του δικαστηρίου εξάλλου (σημειώνεται στον τύπο) ανοίγει τον δρόμο για αποζημιώσεις, όμως «τι να κάνεις την αποζημίωση; Άξιοι αξιωματικοί είδαν τις ζωές τους και τα όνειρά τους να καταστρέφονται, καθώς έσβησαν οι ελπίδες της προαγωγής τους σε στρατηγούς και ναυάρχους» επεσήμανε ο Τσ. Ντογκάν πρώην ΑΓΕΕΘΑ.
Μετά από όλα αυτά, είναι απολύτως προφανές ότι η χώρα πορεύεται προς τις εκλογές σε ένα κλίμα ηλεκτρισμένο και σε μια τεράστια πόλωση. Και η περιγραφή του τι συμβαίνει σήμερα στην Τουρκία, ίσως σε κάποιο βαθμό και σε κάποια μορφή να βρίσκεται στην περιγραφή ενός πονήματος των Σ. Γκούριεφ και Ντ. Τράισμαν με τον εύγλωττο τίτλο «οι νέου τύπου δικτατορίες βασίζονται πια στη χειραγώγηση της ενημέρωσης και όχι στη μαζική βία». Εκεί, σημειώνεται μεταξύ άλλων, ότι τέτοιου τύπου καθεστώτα «δημιουργούν προσομοιώσεις της δημοκρατίας, μέσω εκλογών τις οποίες σχεδόν πάντα κερδίζουν, όχι καταργώντας τα ΜΜΕ αλλά δωροδοκώντας τα και λογοκρίνοντάς τα και αντικαθιστώντας τις πολιτικές ιδεολογίες με μιαν άμορφη δυσαρέσκεια προς τη Δύση».