Αν βλέπατε έναν άνθρωπο να θαλασσοπνίγεται, θα τον σώζατε και θα τον ξαναστέλνατε στην κόλαση, από την οποία προσπάθησε να ξεφύγει; Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σήμερα (Τετάρτη 13/5) είπε ότι «κανείς (υποψήφιος) μετανάστης ή πρόσφυγας δεν μπορεί να επαναπροωθείται στη χώρα του, κόντρα στη θέλησή του». Η Βρετανία εναντιώθηκε, το ίδιο κι η Ουγγαρία.
Τις προάλλες, ένα αγοράκι 8 ετών βρέθηκε σε μια βαλίτσα. Ερχόταν απ' την Ακτή του Ελεφαντοστού και μέσω Μαρόκου προσπάθησαν να το περάσουν στον ισπανικό θύλακα της Θέουτα. Τη βαλίτσα κουβαλούσε μια 19χρονη. Οι τελωνειακές αρχές ζήτησαν να σκανάρουν τη βαλίτσα της και οι άνθρωποι είδαν στις οθόνες τους ένα αγοράκι κουβαριασμένο! Όταν άνοιξαν τη βαλίτσα, ο μικρός πετάχτηκε έξω και φοβισμένος δήλωσε στα γαλλικά «με λένε Αμπού»… Ο πατέρας, που συνόδευε τη βαλίτσα διακριτικά και από απόσταση, συνελήφθη και απεδείχθη ότι ο ίδιος ήταν κάτοικος των Καναρίων και είχε υποβάλει αίτηση για την επανένωση της οικογένειάς του, αυτή όμως είχε απορριφθεί. Μίσθωσε λοιπόν τη 19χρονη να μεταφέρει τη βαλίτσα, για να μπορέσει να πάρει τον γιο του στη Λας Πάλμας. Μετά ταύτα ο γιος του μεταφέρθηκε σε Κέντρο Προστασίας Ανηλίκων, ωσότου αποφασιστεί η απέλασή του.
Ας μεταφέρουμε, λοιπόν, αυτή την ιστορία επί του προσωπικού: αν η παραμονή της δικής σας οικογένειας στον τόπο σας ήταν απολύτως καταδικασμένη -εξαιτίας της πείνας, της τρομοκρατίας, της απόλυτης έλλειψης υποδομών- δεν θα στρεφόσασταν απεγνωσμένα «στο εξωτερικό»; Και μη μου πείτε ότι θα μετακομίζατε οικογενειακά στην πρωτεύουσα για να υποβάλετε προσηκόντως αιτήσεις, τις οποίες εκ προοιμίου ήταν γνωστό ότι δεν θα παίρνατε… Πιστεύω πως θα φεύγατε με όποιο τρόπο μπορούσατε να σκεφτείτε. Κατά κύματα – οι πρώτοι θα οργάνωναν τη διαφυγή των επόμενων…
Εμείς, όμως, είχαμε την τύχη να γεννηθούμε στη φωτεινή πλευρά του φεγγαριού και καμωνόμαστε πως δεν μας αφορά τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά. Εκατόμβες νεκρών στις θάλασσές μας – πρώτα θρηνούμε και μετά οργανώνουμε το φρούριο της ευημερίας μας, μολονότι κι αυτό δοκιμάζεται από «ανθρωπιστική κρίση»…
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, λοιπόν, σήμερα έκανε μερικές προτάσεις – λογικές και όχι ριζοσπαστικές, που ωστόσο προβλέπεται ότι θα σφαγιαστούν… Πολύ συνοπτικά, πρώτον: κήρυξε τον πόλεμο στους λαθρεμπόρους της παράνομης διακίνησης προσώπων. Δεύτερον: ζήτησε να διανεμηθούν κάπως ισότιμα (με ποσοστώσεις) όσοι ζητούν άσυλο, καθώς από τους 360.000 που εμφανίσθηκαν πέρσυ, οι μισοί έγιναν δεκτοί από έξι (μόνο!) χώρες: τη Γερμανία, Σουηδία, Γαλλία, Ιταλία, Βρετανία και Ολλανδία. Και τρίτον, για να γίνουν όλα αυτά, ζήτησε να ενισχυθούν οι δυνάμεις επιτήρησης και διάσωσης στη Μεσόγειο.
Χα! Η Βρετανία για λόγους αρχής δεν δέχεται τη θέσπιση ποσοστώσεων – διότι αυτό συνιστά προοίμιο κοινής πολιτικής… Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας επίσης, που έχει χτίσει μια καριέρα πάνω σε αντι-μεταναστευτικά συνθήματα, χαρακτήρισε «τρελές και άδικες» τις προτάσεις της Επιτροπής!… Οι προτάσεις θα κριθούν από το συμβούλιο των υπουργών Εσωτερικών στις 15 Ιουνίου και θα επικυρωθούν από τους ηγέτες στη σύνοδο Κορυφής στις 30 Ιουνίου. Τέλος της ιστορίας – θυμίζω απλά, ότι μια ανάλογη πρόταση (το 2008) είχε απορριφθεί…
(Ο Μίλτος Κύρκος, ευρωβουλευτής του «Ποταμιού», που αντιλαμβάνεται το θέμα της μετανάστευσης με μια ισορροπημένη δόση ρεαλισμού και ευαισθησίας, πρόσφατα είχε πει πως αν δεν αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα των ανθρώπων που καταφέρνουν να φτάσουν στην ακτή, αν δηλαδή δεν τους προσφέρουμε καταρχάς, ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα πρώτης υποδοχής, και στη συνέχεια -εφόσον δικαιούνται άσυλο- ασφαλείς συνθήκες εγκατάστασης σε όλες τις χώρες της ΕΕ, τότε απλώς τους σπρώχνουμε και τους εντάσσουμε στα κυκλώματα λαθρεμπορίας. Δυσνόητη κουβέντα; Καθόλου. Απλούστατη. Δύσπεπτη; Εξαιρετικά. Ποιος νοιάζεται στο φινάλε για τη ξένη φτωχολογιά; Έχουμε δική μας…)