Το αιώνιο ερώτημα: φταίει η Τριερβελέρ, ή φταίει ο Ολάντ που τη διάλεξε για σύντροφό του; Προφανώς «φταίνε» και οι δύο, όπως επίσης η ζημιά από τον εκκωφαντικό απόηχο επιμερίζεται κατ' αναλογία και στους δύο. Ο διάσημος φορτώνεται με τη μερίδα του λέοντος, η εξ αγχιστείας διάσημη παίρνει κι αυτή το μερτικό της – διότι, ποιος δεν θα αλλάξει πεζοδρόμιο, άμα τη βρει στο διάβα του;
Ναι, ήταν η καυτή λάβα της εκδίκησης αυτή που πήρε φόρα κι έσπειρε τον όλεθρο. Αλλά επίσης, ναι, ήταν κι ένα τσεκ 500.000 ευρώ (αν θυμάμαι καλά) του εκδότη, που συνδαύλισε αυτή τη φωτιά. Αυτό ωστόσο που ξάφνιασε, είναι το γεγονός ότι η Τριερβελέρ τίναξε με μπουρλότο την παραδοσιακή γαλλική αρχή της αξιοπρέπειας και της ιδιωτικότητας. Όλοι οι Γάλλοι ήξεραν για τη διπλή ζωή του Μιτεράν, κανείς όμως δεν τη σχολίασε όσο τα κλειδιά της πόρτας του σπιτιού βρίσκονταν στα χέρια της Ντανιέλ. Αυτή άνοιξε την πόρτα όταν ήρθε η ώρα και αυτή μοίρασε τις προσκλήσεις στους επισκέπτες της ιδιωτικότητάς της. Δεν μπήκαν ακάλεστοι εκατοντάδες χιλιάδες αδιάκριτοι πορνοαναγνώστες στην κρεβατοκάμαρά της, πληρώνοντάς της το αντίτιμο μιας live αναμετάδοσης… Εκείνος ο Φρανσουά έκανε καλύτερη επιλογή στις γυναίκες από τούτον τον Φρανσουά. Ίσως τελικά, τίποτα να μην είναι τυχαίο.
Με αηδίασε που η Τριερβελέρ ονόμασε «αναμνήσεις» το παραλήρημά της, το οποίο ξεπέρασε λένε σε πωλήσεις τις «πενήντα αποχρώσεις του γκρί»… Με αηδίασε που «ευχαριστεί» τον Ολάντ στον τίτλο για «τη στιγμή» – τι φτηνό! Με αηδίασε που αυτή, μια μορφωμένη γυναίκα, με καριέρα και ενασχόλιση στα δημόσια πράγματα, αντιμετωπίζει τον Ολάντ σαν έναν άνεργο εραστή, που δεν είχε καμιά άλλη δουλειά να κάνει από το να λατρεύει το τοτέμ του έρωτά του για τη Βαλερί. Με αηδίασε η ατέλειωτη υποκρισία της – τα ΜΜΕ διείσδυσαν (λέει) στην ιδιωτική της ζωή και δημιούργησαν μιαν εσφαλμένη εικόνα μιας «γυναίκας που είχε το όνομά μου, το πρόσωπό μου, αλλά δεν τη γνώριζα»… Άραγε δεν γνώριζε επίσης εκείνη τη γυναίκα που μόλις είχε διαβεί το κατώφλι των Ηλυσίων, έστειλε τουίτ υποστήριξης στον σοσιαλιστή αντάρτη υποψήφιο της Λα Ροσέλ, ο οποίος διεκδικούσε την έδρα κόντρα στη Σεγκολέν Ρουαγιάλ, πρώην αγαπημένη του (τότε) αγαπημένου της;
Καμένη περίπτωση η Τριερβελέρ. Μια εύθραυστη, ανασφαλής και έρμαιη των παθών της γυναίκα, τυφλή από μια ανεξέλεγκτη ζήλεια αντί να ζητήσει τη βοήθεια ειδικών έγραψε ένα ρυπαρογράφημα. Νόμιζε ότι με το βιβλίο της θα «σκότωνε» τον Ολάντ. Στην πραγματικότητα η «σφαίρα» βρήκε τη Γαλλία, που έγινε παγκοσμίως θέμα γελοιογραφίας. Διότι δεν είναι θέμα δημοκρατίας, να προσκαλούμαστε για να δούμε τι γίνεται στην κρεβατοκάμαρα ενός Προέδρου, ή ακόμα και στο μπάνιο του…