Κλέψανε τον Τάσσο από τον τάφο του! Μακάβριο, απίστευτο, ανατριχιαστικό και μυστήριο. Ποιοι και γιατί; Οι πληροφορίες είναι λιγοστές και το πεδίο απέραντο για εικασίες. Οι οικείοι του και οι πολιτικοί του φίλοι θέλουν να τον θυμούνται για το «όχι» στο σχέδιο Ανάν. Έτσι, η πρώτη αντίδραση της οικογένειας είχε πολιτική χροιά: «Όπου και αν βρίσκεται τώρα η σορός του, η φωνή του θα ακούγεται και θα διαρκεί, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς της εθνικής μας υπόθεσης». Εντύπωση έκανε το γεγονός πως δεν έγινε καν μια έκκληση σε όποιον γνωρίζει οτιδήποτε να βοηθήσει για την επιστροφή των λειψάνων του, για να ταφούν και να ηρεμήσει η ψυχή του νεκρού.
Ορισμένοι τον μεταχειρίστηκαν σαν ν’ αναστήθηκε για να πει ξανά το «όχι» σ’ ένα νέο σχέδιο Ανάν. Σ’ αυτό το πνεύμα ήταν και η πρώτη αντίδραση ενός από τους πιο στενούς του συνεργάτες, του τέως ΥΠΕΞ Γιώργου Λιλλήκα: «Ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα στον κυπριακό ελληνισμό, ότι εξαφάνισαν το σύμβολο που ενσάρκωνε την αντίσταση του κυπριακού ελληνισμού στα καταστροφικά σχέδια. Είμαι βέβαιος πως ο κυπριακός ελληνισμός θα απαντήσει με την επιμονή του στα οράματα του Τάσσου Παπαδόπουλου, στη συνέχιση του αγώνα του ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την αντίστασή του».
Ο Λιλλήκας, ο οποίος διεκδικεί ρόλο συνεχιστή των αγώνων του Τάσσου, προσπάθησε να μετατρέψει το χθεσινό, πρώτο ετήσιο μνημόσυνό του, σε συλλαλητήριο: «Πρέπει να διαμηνύσουμε με την παρουσία μας αύριο στο μνημόσυνο ότι θα είμαστε συνεχιστές αυτού που ενσάρκωνε ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Και ότι εκείνα που δεν πέρασαν το 2004 δεν θα περάσουν σήμερα»!
Ο κόσμος της Κύπρου σοκαρίστηκε, πληγώθηκε και οργίστηκε από τη βέβηλη πράξη, αλλά έμεινε αδιάφορος στα πολιτικά μηνύματα. Δεν βγήκε στους δρόμους και δεν έκανε το μνημόσυνο συλλαλητήριο. Η κυβέρνηση εκπροσωπήθηκε υποτυπωδώς, το ίδιο και το ΑΚΕΛ. Αισθητή και η απουσία της ηγεσίας του ΔΗΣΥ. Όχι επειδή δεν σέβονται το νεκρό ή δε συμμερίζονται την αγανάκτηση γι αυτό το αποτρόπαιο γεγονός, αλλά αντιδρώντας στην προσπάθεια μερικών να χρησιμοποιήσουν την αγνοούμενη σορό για να κάνουν πολιτική Τάσσου, μετά θάνατον.
Χάθηκε ο Τάσσος, λοιπόν, την παραμονή της πρώτης επετείου του θανάτου του. Αφού το γεγονός συνδέθηκε με τις πολιτικές εξελίξεις ανάλογα θα πρέπει να είναι και τα αίτια. Σε μια κοινωνία, που έχει φάει στη μούρη αμέτρητες «συνωμοσίες», ο πρώτος ύποπτος ήταν η… τουρκική ΜΙΤ! Αυτά, τουλάχιστον, λένε τα κανάλια επικαλούμενα αστυνομικές πηγές. Απ’ όσα έχω διαβάσει οι μυστικές υπηρεσίες ασχολούνται με τους ζωντανούς. Πρώτη φορά ακούω για διεθνή συνωμοσία με θύμα ένα λείψανο.
Ο δεύτερος ύποπτος ήταν ακροδεξιά στοιχεία, που τον ξέθαψαν για να συσπειρώσουν τους οπαδούς του «όχι». Όμως, οι ηγέτες εμψυχώνουν τους λαούς ζωντανοί. Πεθαμένοι μάλλον τους τρομάζουν. Μόνο ο Κίμωνας («και νεκρός ενίκα») αποτέλεσε εξαίρεση, αλλά οι στρατιώτες του νόμιζαν ότι ήταν ζωντανός και πολεμούσε μαζί τους. Ο Τάσσος πέθανε, το ξέρουν, και ουδείς ισχυρίστηκε ότι αναστήθηκε.
Ίσως η παγερή αδιαφορία της κοινής γνώμης, ίσως λόγω πληροφοριών ή υποψιών για μη πολιτικά αίτια, οι διακηρύξεις για αντίσταση με αρχηγό το λείψανο του Τάσσου κόπασαν σχετικά γρήγορα. Τη θέση τους άρχισαν να παίρνουν άλλα τρελά σενάρια, όπως για παράδειγμα να πρόκειται για υπόθεση «νεκροφιλίας». Με τους ψυχολόγους να κάνουν διαγνώσεις από τις στήλες των εφημερίδων και να ερμηνεύουν πότε και ποιος ψυχικά διαταραγμένος θα μπορούσε να ξεθάψει έναν νεκρό, ειδικά όταν πλησιάζει η επέτειος του θανάτου του.
Ακόμη, άρχισε να διαδίδεται ότι οι απαγωγείς της σορού θα ζητούσαν την καταβολή λύτρων για την επιστροφή της. Οι πιο ψαγμένοι θυμούνται τη διαμάχη του Τάσσου με τους Σέρβους για τα εκατομμύρια του Μιλόσεβιτς που διοχετεύτηκαν στην Κύπρο και εξαφανίστηκαν. Μήπως οι Σέρβοι θα τα διεκδικήσουν ως λύτρα ή παίρνουν με αυτό τον τρόπο την εκδίκησή τους;
Η φαντασία είναι αστείρευτη. ‘Ο, τι πεις είσαι μέσα. Η υπόθεση, αν και τραγική, άρχισε να διακωμωδείται. Ο Τάσσος, όταν ήταν ζωντανός αντιπαθούσε τους δημοσιογράφους. Σήμερα, πεθαμένος, έγινε πειραματόζωο στα χέρια τους.
Αυτή η σεναριολογία μπορεί να πάρει κάποιο χρόνο. Όμως είναι βέβαιο πως θα ξεκαθαρίσει. Ποτέ και τίποτε δεν έμεινε κρυφό στην Κύπρο. Μικρός ο τόπος και λαλίστατος ο κόσμος του. Ουδέν κρυφό υπό τον (κυπριακό) ήλιο. Οπόταν λίγη υπομονή και ο γρίφος θα λυθεί με την ελπίδα ότι το έσχατο σοκ δεν θα είναι μεγαλύτερο του πρώτου…