Ποιος είναι ο πρώτος «εχθρός» τον οποίο στοχεύουν συχνά οι δεξιοί λαϊκιστές ηγέτες; Οι λεγόμενες ελίτ. Οι διάφοροι Τραμπ, Μπολσονάρο και Τζόνσον τις τοποθετούν απέναντι στον λαό και, αντιθετικά, την αφεντιά τους την τοποθετούν δίπλα στον λαό, με το μέρος του λαού και των συμφερόντων του.
Ο γερμανός καθηγητής του Πρίνστον Γιαν-Βέρνερ Μίλερ λέει μέσω του Guardian ότι στην πραγματικότητα η ελίτ του χρήματος, οι Κροίσοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, είναι στο απυρόβλητο των λαϊκιστών. Και όχι μόνο αυτό: συχνά προτείνονται κυβερνητικές θέσεις σε τέτοια πρόσωπα, τις οποίες εκείνα ευχαρίστως αποδέχονται.
Κατά τον Γερμανό, αυτό οφείλεται στο ότι δεν υπάρχει πραγματική δυσαρέσκεια ενάντια στους πλουσίους, πόσο μάλλον εχθρότητα. Εξάλλου και οι λαϊκιστές της Δεξιάς εμφανίζονται ως αυτοδημιούργητοι επαγγελματίες, άνθρωποι που έχουν προκόψει στη ζωή τους με την αξία τους. Οσο για τους οπαδούς τους, οι υποστηρικτές του Τραμπ, για παράδειγμα, δεν θεωρούν σκανδαλώδες να μπαινοβγαίνουν στο Οβάλ Γραφείο άνθρωποι της Wall Street. Ούτε ενοχλούνται από τον πλούτο – μάλλον και αυτοί φιλοδοξούν ναν γίνουν κάποτε πλούσιοι.
Στις ελίτ που ενοχλούν τους λαϊκιστές περιλαμβάνονται και οι πάσης φύσεως εμπειρογνώμονες, λέει ο Μίλερ. Ανθρωποι σπουδαγμένοι, η εξουσία των οποίων βασίζεται σε συγκεκριμένη εκπαίδευση. Οι λαϊκιστές απεχθάνονται να υπακούουν στις εντολές αυτών των ειδικών. Δεν θέλουν να τους λένε τρίτοι τι πρέπει να κάνουν.
Ωστόσο, αυτή η κακοποίηση προς τους επαγγελματίες και επιστήμονες δεν προέρχεται από τον λαϊκισμό, αλλά έχει πιο μακρινές ρίζες. Συγκεκριμένα, ο νεοφιλελευθερισμός του Ρέιγκαν και της Θάτσερ ήθελε τα επιστημονικά και ακαδημαϊκά έργα να δίνουν χειροπιαστά αποτελέσματα. Από εκεί, λοιπόν, έλκουν την καταγωγή οι σημερινές επιθέσεις των λαϊκιστών στην επιστημονική αυθεντία, έτσι ερμηνεύονται οι διάφορες κινήσεις του Τραμπ και του Τζόνσον οι οποίοι αγνοούν επιδεικτικά τις απόψεις των ειδικών και προβάλλουν τη δική τους πολύ προσωπική αλήθεια.
Και κάπως έτσι φθάσαμε στο σημείο να καθορίζουν τον χρόνο της καραντίνας οι επιχειρηματίες, ως εμπειρότεροι από τους επιδημιολόγους. Ελπίζουμε ότι αυτή η παγκόσμια κρίση θα ανοίξει τα μάτια μας και θα δούμε την αξία του επαγγελματισμού. Και πάνω απ’ όλα στην πολιτική, λέει ο γερμανός καθηγητής του Πρίνστον: «Η κρίση του κορονοϊού θα μπορούσε να μας οδηγήσει στο να έχουμε ξεκάθαρη άποψη για την αξία του επαγγελματισμού, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματιών της πολιτικής όπως είναι η Χίλαρι Κλίντον. Αλλά είναι επίσης σημαντικό να διατηρήσουμε τον επαγγελματισμό στη θέση του. Οι επαγγελματικές συμβουλές πρέπει να περιορίζουν τις πολιτικές επιλογές, όχι να τις καθορίζουν. Οι κατάλληλοι επαγγελματίες, σε αντίθεση με τους τεχνοκράτες, δεν υπόσχονται ότι γνωρίζουν τη μοναδική σωστή λύση σε όλα τα προβλήματα της πολιτικής».