Περικοπές. Παντού. Από τη μικρούλα Χαρτς, που ζήτησε μειώσεις αποδοχών 50% απ’ όλους (ποδοσφαιριστές, προπονητές, γιατρούς, διοικητικούς υπαλλήλους…), μέχρι την πάμπλουτη Μπάγερν Μονάχου, της οποίας οι παίκτες και το προσωπικό δέχτηκαν -σύμφωνα με την Bild- «ψαλίδι» της τάξεως του 20%, οι ευρωπαϊκοί σύλλογοι προσπαθούν να περιορίσουν την τεράστια οικονομική ζημιά που υφίστανται από τη διακοπή της αγωνιστικής δράσης. Το ποδόσφαιρο μπαίνει στην εποχή της… κορονολιτότητας, που θα διαρκέσει και πέρα από την πανδημία.
Η Μπαρτσελόνα είναι ο πρώτος σύλλογος που ανακοίνωσε -αργά το βράδυ της Πέμπτης- αυτό το άτυπο μνημόνιο. Προτού, καν, επέλθει συμφωνία για το ύψος των περικοπών ενημέρωσε ότι θέτει όλους τους εργαζόμενους σε καθεστώς προσωρινής απασχόλησης. Μέσα στις επόμενες πέντε μέρες θα διαπραγματευθεί μαζί τους, κι αν δεν βρεθεί ένας κοινός τόπος, θα λάβει, μονομερώς, τα μέτρα που θεωρεί απαραίτητα. Η Mundo Deportivo αναφέρει ότι η διοίκηση Μπαρτομέου προτίθεται να καταβάλλει στους αθλητές (ποδοσφαίρου, μπάσκετ και χάντμπολ) και στους υπαλλήλους το 30% των μισθών τους, από τις 13 Μαρτίου μέχρι οι ομάδες να επιστρέψουν στις υποχρεώσεις τους.
Στον ισολογισμό του οικονομικού έτους 2019 (σεζόν 2018-2019) είχε εμφανίσει έσοδα 990 εκατομμυρίων ευρώ -τα μεγαλύτερα που κατέγραψε, ποτέ, αθλητικός σύλλογος (όχι μόνον ποδοσφαιρικός) παγκοσμίως- κι εφέτος υπολόγιζε να ξεπεράσει το δισεκατομμύριο. Παρουσίασε κερδοφορία για όγδοη διαδοχική σεζόν, όμως ιλιγγιώδη ήταν και τα έξοδά της. Ετσι, στα ταμεία της μπήκαν «καθαρά», όλα αυτά τα χρόνια, λιγότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ. Τόσο της κοστίζει, ετησίως, το συμβόλαιο του Μέσι.
Η Μπάγερν Μονάχου, που ήταν, ανέκαθεν, από τους πιο «νοικοκυρεμένους» συλλόγους της Ευρώπης, έχει «χτίσει» ένα εντυπωσιακό αποθεματικό, εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, όμως δεν έχει καμία διάθεση να… σπάσει τον κουμπαρά της. Γι’ αυτό, θέλει να καλύψει τη ζημιά από τη μείωση των λειτουργικών της δαπανών. Το ίδιο και η σπάταλη Παρί Σεν Ζερμέν, αν και έχει πίσω της τα ατελείωτα πετροδόλαρα του Κατάρ. Ο πρόεδρός της, Νασέρ Αλ-Κελαΐφι, αποκάλυψε προ ημερών, στην τηλεδιάσκεψη των γαλλικών κλαμπ, πως σκοπεύει να μειώσει τις αποδοχές των ποδοσφαιριστών του συλλόγου, οι οποίες ανέρχονται σε 370 εκατ. ευρώ και αντιστοιχούν στο 60% του ετήσιου μπάτζετ. Δεν το έχει κάνει ακόμη, επειδή περιμένει μια κοινή απόφαση των συλλόγων της Ligue 1.
Οι περικοπές στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο εξαπλώνονται ραγδαία, όπως ο Covid-19. Οι παίκτες, ακόμη και οι πιο μεγάλες «φίρμες» των γηπέδων, τις αποδέχονται γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Οι περισσότεροι, δείχνουν κατανόηση. Ούτε η οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας δεν είχε «αγγίξει» το πιο δημοφιλές σπορ, που εξακολουθούσε να αναπτύσσεται με εντυπωσιακούς ρυθμούς. Τώρα, όμως, η ζημιά είναι μεγάλη. Και ανυπολόγιστη, ακόμη. Θα επαναρχίσουν οι διοργανώσεις; Πότε θα συμβεί αυτό; Κι όταν συμβεί, οι αγώνες θα διεξάγονται με θεατές, ή χωρίς;
Μην κοιτάτε που στην Ελλάδα τα έσοδα από τα εισιτήρια είναι αμελητέα, για τη συντριπτική πλειονότητα των ομάδων. Στο εξωτερικό αποτελούν ένα πολύ κρίσιμο μέγεθος. Ιδίως στην Αγγλία. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ χάνει περίπου 4,5 εκατ. ευρώ για κάθε εντός έδρας αγώνα της που ματαιώνεται. Για τη Λίβερπουλ, τη Μάντσεστερ Σίτι και την Αρσεναλ τα αντίστοιχα ποσά είναι 3,4 εκατ. ευρώ, για την Τότεναμ 2,7, και για την Τσέλσι 2,3 εκατ. ευρώ. Στους μικρομεσαίους συλλόγους και στα μικρότερα πρωταθλήματα τα διαφυγόντα κέρδη είναι πολύ λιγότερα, αλλά και πολύ πιο σημαντικά ως ποσοστό επί των συνολικών εσόδων.
Ενα «καυτό» ερώτημα είναι το πώς θα αντιδράσουν τα κανάλια και οι χορηγοί. Ο σκανδιναβικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός NENT, που κατέχει τα δικαιώματα της Πρέμιερ Λιγκ για τέσσερις χώρες, ανακοίνωσε (την Τρίτη) παύση πληρωμών για τους αγώνες που αναβλήθηκαν λόγω του κορονοϊού. Το Sky Sports, το BT Sports και η Amazon βρίσκονται σε διαβούλευση για να αποφασίσουν εάν θα ακολουθήσουν, διακόπτοντας τη ροή χρήματος προς τις ομάδες. Αλλά και οι χορηγοί θέτουν θέμα μείωσης των ποσών που πρέπει να πληρώσουν για τη διαφήμισή τους στα γήπεδα.
Δεκάδες σύλλογοι, ακόμη και των Big-5 πρωταθλημάτων, εκπέμπουν σήμα κινδύνου. Γι’ αυτό και άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα ταμεία βοηθείας (ή αλληλοβοηθείας). Σε μια πραγματικά αξιέπαινη πρωτοβουλία τους, οι τέσσερις γερμανικές ομάδες του Champions League (Μπάγερν Μονάχου, Μπορούσια Ντόρτμουντ, Λειψία και Μπάγερ Λεβερκούζεν) συμφώνησαν να διαθέσουν, στο σύνολο, 20 εκατομμύρια ευρώ, ώστε να δημιουργηθεί ένα «μαξιλαράκι» 45 εκατ. ευρώ για αντιπάλους τους στην Μπουντεσλίγκα που θα αντιμετωπίσουν ασφυκτική έλλειψη ρευστότητας.
Στην Ισπανία (όπου εκτιμάται πως πάνω από τους μισούς συλλόγους της Α’ Κατηγορίας θα έχουν πρόβλημα, ακόμη και μετά τις περικοπές) η Λίγκα θα λάβει οικονομική στήριξη από την ισπανική κυβέρνηση. Οι ομάδες των δύο πρώτων κατηγοριών θα μπορούν να λάβουν δάνεια, τα οποία θα αποπληρώσουν μέσα στην επόμενη πενταετία. Βοήθεια ζήτησε και η Serie A από την ιταλική κυβέρνηση.
Η λιτότητα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο θα συνεχιστεί και μετά το τέλος της πανδημίας. Περίπου το 40% των συλλόγων στα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα θα δουν τις ζημίες από τον κορονοϊό να προστίθενται στις δανειακές τους υποχρεώσεις. Ακόμη και τα πλουσιότερα κλαμπ προτίθενται να παραχωρήσουν ποδοσφαιριστές τους, προκειμένου να ισοσκελίσουν τους προϋπολογισμούς τους. Η καταλανική Sport έγραψε (25/3) ότι η Μπαρτσελόνα έχει, ήδη, βγάλει οκτώ παίκτες… στο… σφυρί. Πρόκειται για τους Αντουάν Γκριζμάν, Ιβάν Ράκιτιτς, Αρτούρο Βιδάλ, Σαμουέλ Ουμτιτί, Νέτο, Μάρτιν Μπρέθγουεϊτ, Φιλίπε Κοουτίνιο και Κάρλες Αλενιά.
Οσο για τις μεταγραφές των 100+ εκατομμυρίων ευρώ, που είχαν γίνει καθημερινό φαινόμενο, μάλλον θα πρέπει να τις ξεχάσουμε για αρκετό καιρό, σύμφωνα με τους αναλυτές. Οι ίδιοι πιστεύουν ότι οι εξελίξεις θα διαταράξουν και τις ισορροπίες δυνάμεων στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Επίσης, ότι θα δούμε μια σειρά ισχυρών συλλόγων να πέφτουν στα χέρια Αράβων, Ασιατών και άλλων μη Ευρωπαίων μεγιστάνων. Κάποιοι, μοιραία, θα οδηγηθούν στη χρεωκοπία, εφόσον η μπάλα δεν κυλήσει ξανά μέσα στους δυο τρεις επόμενους μήνες.
Η βιομηχανία του ποδοσφαίρου, που είχε φτάσει να συνεισφέρει το 3,7% του ΑΕΠ στην ΕΕ και το 5% στη Βρετανία, κινδυνεύει με την πιο μεγάλη της ύφεση από τότε που οι σύλλογοι έγιναν επαγγελματικοί.