«Κανείς δεν γνωρίζει τα σχέδια διαδοχής του παρανοϊκού Βλαντίμιρ Πούτιν, πάντως ο ρώσος πρόεδρος εμπιστεύεται τον Σεργκέι Κιριένκο, τον άνθρωπο που θεωρείται πιστός, άρα μπορεί να ανταμειφθεί με τη συγκεκριμένη θέση»: Τα παραπάνω έγραψε ο Τζέιμς Κίλνερ, ανταποκριτής της βρετανικής Telegraph.
Για όσους τυχόν δεν έχουν καν ακουστά το άτομο που θα γίνει, όπως λέει το ρεπορτάζ, πρόεδρος της Ρωσίας, ο συντάκτης έκανε τις σχετικές συστάσεις: «Ο 60χρονος Κιριένκο είχε ως αποστολή του τη διεξαγωγή των δημοψηφισμάτων στο Ντονμπάς. Ετσι, όταν ο Πούτιν ανακοίνωσε την προσάρτησή τους στη Ρωσία, όλοι κατάλαβαν ότι ο Κιριένκο είχε παίξει σημαντικό ρόλο στη διεύρυνση της Ρωσίας».
Εξ αυτού συνάγεται ότι προαλείφεται για κάτι μεγαλύτερο. Για την εκτίμησή του, ο Κίλνερ βασίστηκε και στη δήλωση του Κιρίλο Μπουντάνοφ, επικεφαλής της στρατιωτικής κατασκοπείας της Ουκρανίας – και αυτός βλέπει τον Κιριένκο ως διάδοχο του Πούτιν.
Τα υπόλοιπα στοιχεία για το άτομο αυτό, δοσμένα από τον δημοσιογράφο του Telegraph:
Ο Πούτιν όντως εμπιστεύεται τον Κιριένκο, ο οποίος έκανε όλο το φιλοσοφικό ταξίδι από την υποστήριξη του Δυτικού φιλελευθερισμού, τη δεκαετία του 1990, μέχρι την προώθηση του αυταρχισμού του Πούτιν, σήμερα. Είναι τεχνοκράτης, αλλά και οπαδός του φιλοσόφου-ιδρυτή του Μεθοδολογικού Κύκλου της Μόσχας, ο οποίος πιστεύει ότι οι άνθρωποι και η κοινωνία μπορούν να προγραμματιστούν.
Για την επαγγελματική ανέλιξή του βασίστηκε στην υποστήριξη ισχυρών Ρώσων. Από τον Μπόρις Γέλτσιν διορίστηκε πρωθυπουργός της Ρωσίας το 1998, όταν ήταν 35 ετών. Είχε προταθεί από τον Μπόρις Νέμτσοφ, τον σημαιοφόρο του ρωσικού φιλελευθερισμού, που δολοφονήθηκε το 2015 σε μια γέφυρα δίπλα στο Κρεμλίνο.
Στο βιβλίο του «Οι ολιγάρχες», ο Ντέιβιντ Χόφμαν περιέγραψε τον Κιριένκο ως «προοδευτικό, σοβαρό και ανεξάρτητο» άνθρωπο, πολιτικό που έχει δεσμευτεί «να διασχίσει ένα φουσκωμένο ποτάμι με σκοπό να ολοκληρώσει τις φιλελεύθερες οικονομικές μεταρρυθμίσεις». Δεν πέτυχε, σχολίασε ο Κίλνερ. Εχασε τη δουλειά του τέσσερις μήνες μετά, όταν το οικονομικό κραχ έπληξε τη ρωσική οικονομία. Αλλά ο Κιριένκο είχε καταφέρει να κάνει εντύπωση.
Τα ρωσικά ΜΜΕ τον ονόμασαν «πρωθυπουργό Kinder Surprise» επειδή του είχε δοθεί η δουλειά απροσδόκητα. Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι συνδεόταν με την Εκκλησία της Σαϊεντολογίας, κάτι που ο ο ίδιος έχει αρνηθεί. Τότε, στη βραχύβια πρωθυπουργία του, διορίστηκε και ο Πούτιν επικεφαλής του FSB, αν και δεν ήταν δική του απόφαση, όπως παρατηρεί ο καθηγητής Νικολάι Πετρόφ, ανώτερος ερευνητής στο βρετανικό Chatham House.
Κατά την προεδρία Πούτιν, ο Κιριένκο έλαβε αξιώματα: το 2000 ο Πούτιν ήθελε έναν αξιόπιστο άνθρωπο στην περιοχή του Βόλγα, στη στρατηγικής σημασίας περιφέρεια όπου εδράζονται πολλά από τα βασικά πυρηνικά κέντρα της Ρωσίας. Ετσι, διόρισε τον Κιριένκο σε σημαντική θέση. Και πέντε χρόνια αργότερα τον έκανε επικεφαλής της εταιρείας Rosatom, η οποία είναι υπεύθυνη για όλα τα ρωσικά πυρηνικά προγράμματα, από το πρόγραμμα παραγωγής πυρηνικής ενέργειας μέχρι την παραγωγή πυρηνικών όπλων. Ο Κιριένκο έμεινε στην ηγεσία της 11 ολόκληρα χρόνια.
Οι αναλυτές των ρωσικών πραγμάτων λένε ότι η δουλειά του ήταν σημαντική και ότι επέβλεπε τα πάντα. Το 2016, ο Πούτιν τον διόρισε Αναπληρωτή Επιτελάρχη της Προεδρικής Διοίκησης, δηλαδή σε θέση διαμορφωτή στρατηγικών προς επηρεασμό της κοινής γνώμης. Τα σχετικά εύσημα τού απένειμε ο Πούτιν το 2018 και αφορούσαν τη συμβολή του στη διαμόρφωση της τότε εκλογικής εκστρατείας του.
Το πορτρέτο του Κιριένκο που φιλοτέχνησε ο Κίλνερ ολοκληρώνεται με αναφορά στα έργα και τις ημέρες του ανδρός επί ρωσο-ουκρανικού πολέμου. «Από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τον Φεβρουάριο», έγραψε ο Βρετανός, «ο Κιριένκο ενήργησε σαν ανεπίσημος απεσταλμένος του Πούτιν στις κατεχόμενες περιοχές».
Και εξηγήθηκε: «Τα βίντεο τον δείχνουν να επιθεωρεί τις ζημιές στη γέφυρα της Κριμαίας και να αποκαλύπτει ένα άγαλμα μιας πατριώτισσας γιαγιάς στη Μαριούπολη, στην πόλη της Ουκρανίας που οι ρωσικές δυνάμεις είχαν βομβαρδίσει ανηλεώς. Ομως, ο Κιριένκο δεν έχει έρεισμα στις ισχυρές υπηρεσίες ασφαλείας της Ρωσίας. Η οικειότητά του με τον Πούτιν είναι συγχρόνως δύναμη και αδυναμία, όπως είπε και ο καθηγητής Πετρόφ. Πρόκειται για εργαλείο, ένα εργαλείο πιστό στο αφεντικό του».