Αυτό το οποίο συνέβη την Τρίτη, ήταν κάτι το οποίο δεν θα μπορούσαμε ποτέ να εικάσουμε: ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, πρώτον, μίλησε στο Νταβός, δεύτερον, έκανε λόγο για «παγκόσμια διακυβέρνηση», τρίτον, έπλεξε το εγκώμιο της παγκοσμιοποίησης. Και, τέταρτον, δίχως αξιολογική σειρά όλα αυτά, έριξε έμμεσες βολές κατά των ΗΠΑ. Βασικά, κατά του Ντόναλντ Τραμπ.
Δείτε, αναλυτικά, τι δήλωσε από το βήμα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός…
«Η παγκοσμιοποίηση έχει μετατραπεί σε “κουτί της Πανδώρας” στα μάτια ορισμένων, οι άνθρωποι αναρωτιούνται τι πήγε στραβά στον κόσμο μας, αλλά τα παγκόσμια προβλήματα δεν οφείλονται στην παγκοσμιοποίηση. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση ήταν αποτέλεσμα της υπερβολικής επιδίωξης κέρδους και όχι της παγκοσμιοποίησης. Οφείλουμε να εξισορροπήσουμε την παγκοσμιοποίηση, να την κάνουμε περισσότερο ισχυρή, περισσότερο ανοικτή, περισσότερο αειφόρα.
Δεν ωφελεί να κατηγορούμε την παγκοσμιοποίηση για τα προβλήματα του πλανήτη», είπε, αναφέροντας την ανεργία, τα μεταναστευτικά κύματα και την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. «Κάθε προσπάθεια διακοπής της ροής των κεφαλαίων, των τεχνολογιών και των προϊόντων μεταξύ των χωρών είναι αδύνατη και αντίθετη με τον ρου της Ιστορίας», συμπλήρωσε.
Ο κινέζος πρόεδρος απέρριψε ως αβάσιμη την πιο βαριά απ’ τις κατηγορίες που προσάπτει ο Ντόναλντ Τραμπ στο Πεκίνο: «Επ’ ουδενί δεν έχουμε την πρόθεση να βελτιώσουμε την ανταγωνιστικότητά μας υποτιμώντας το νόμισμά μας», δήλωσε, προειδοποιώντας ότι «ένας εμπορικός πόλεμος δεν θα έχει νικητή», προειδοποιώντας τις εθνικές κυβερνήσεις να μην επιστρέψουν σε πολιτικές εμπορικού προστατευτισμού.
Καθιστώντας ακόμη σαφέστερο το μήνυμα προς την Ουάσιγκτον, συμπλήρωσε: «Σήμερα είμαστε μια κοινότητα πεπρωμένου στην υφήλιο… Δεν πρέπει να επιστρέφουμε στο λιμάνι κάθε φορά που έρχεται καταιγίδα, αλλιώς δεν θα φθάσουμε ποτέ στην άλλη πλευρά του ωκεανού. Το να επιθυμείς τον προστατευτισμό είναι να σαν να κλειδώνεσαι σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Ο αέρας και η βροχή μείνουν απέξω, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τον αέρα και το φως», εξήγησε με μεγάλη δόση γλαφυρότητας.
Στη συνέχεια, διαβεβαίωσε πως η Κίνα δεν πρόκειται να υποτιμήσει το γουάν και τάχθηκε υπέρ των «ανοιχτών, διαφανών και αμοιβαίως επωφελών» εμπορικών συμφωνιών.
«Η μία χώρα δεν θα πρέπει να βλάπτει την άλλη, θέτοντας εμπόδια», έσπευσε να σημειώσει, τονίζοντας ότι «η Κίνα θα κρατήσει ανοιχτές τις πόρτες της προς όλους».
Η Κίνα και η παγκόσμια διακυβέρνηση
Η ανάγκη της Κίνας, για να μπει με δύναμη στην παγκόσμια κοινότητα και να παίξει σημαντικό ρόλο με την εξωτερική πολιτική της, είχε εκφραστεί έντονα κατά την προεδρία του Χου Ζιντάο (2002-2012). Τώρα, όμως, οι φιλοδοξίες είναι πολύ μεγαλύτερες και έχουν προσωποποιηθεί στον διάδοχο Σι Τζινπίνγκ. Βέβαια, η Κίνα, πλέον, δεν επιζητά μόνο τη συμμετοχή της στην παγκόσμια διακυβέρνηση, αλλά επιθυμεί να μπει στη θέση τού οδηγού της όλης διαδικασίας -για να εξυπηρετηθούν καλύτερα τα συμφέροντά της, εννοείται- χρησιμοποιώντας τις οικονομικές και διπλωματικές ικανότητές της.
Ετσι, η Κίνα πατά γκάζι στις προσπάθειές της, αφού βλέπει ένα κενό το οποίο απειλεί ο Ντόναλντ Τραμπ να αφήσει στο μέτωπο της παγκοσμιοποίησης και σκοπεύει να το κλείσει με δικές της οικονομικές δραστηριότητες. Ταυτόχρονα, το Πεκίνο επιθυμεί να γίνει ο υπερασπιστής του ελεύθερου εμπορίου απέναντι στον προστατευτισμό που κομίζει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Τα κινεζικά όνειρα δεν έχουν διαφορά από εκείνα που βλέπουν οι Αμερικάνοι. Μένει να δούμε το αν αυτά θα μετατραπούν σε εφιάλτες, αφού ο Τραμπ -ο οποίος αναλαμβάνει καθήκοντα την Παρασκευή- έχει δεσμευτεί να επιβάλλει δασμούς στα κινεζικά προϊόντα, με στόχο την τόνωση της αμερικανικής μεταποίησης. Το βέβαιο είναι ότι ο αμερικανοκινεζικός πόλεμος, μόλις ξεκινά…