Σταθερός προορισμός της κινεζικής ελίτ, δηλαδή του προέδρου Σι Τζινπίνγκ και των μεγαλοσυντρόφων του Πολιτικού Γραφείου, είναι το θέρετρο Μπεϊντάιχε, περίπου 300 χλμ. ανατολικά του Πεκίνου, πολύ κοντά του για τα κινεζικά δεδομένα. Οι διακοπές της ηγεσίας της Κίνας στο συγκεκριμένο μέρος είναι παράδοση, αφού και ο ίδιος ο Μάο το είχε τιμήσει. Θεωρούνται διακοπές εργασίας, καθώς εκεί καταστρώνονται τα σχέδια διακυβέρνησης.
Βέβαια, σε αυτή την τεράστια παραλία των 20 χλμ. συρρέει και απλός λαός για παραθερισμό, όμως οι… παρακατιανοί σύντροφοι κρατούνται μακριά από τον ηγέτη τους και τους αξιωματούχους του καθεστώτος, για λόγους ασφαλείας. Ο Σι και η κουστωδία του διαμένουν σε διακριτικές βίλες σκιασμένες από πεύκα και χαϊδεμένες από το δροσερό αεράκι, κτισμένες εντός προστατευμένης περιοχής στο τέλος της πλαζ, απαγορευμένης για όλους τους άλλους και καλώς φρουρούμενης.
Οπως μετέδωσε ο ανταποκριτής της Corriere della Sera, η αναχώρηση του Σι για τη βίλα του Μπεϊντάιχε δεν ανακοινώνεται ποτέ. Ολοι οι Κινέζοι, όμως, το καταλαβαίνουν επειδή ξαφνικά και ως διά μαγείας τα κρατικά media σταματούν να αναφέρουν οτιδήποτε για αυτόν. Αυτό είναι το σημάδι ότι ο πρόεδρος αναχώρησε για μπάνια και για λελογισμένη πολιτική δουλειά. Η είδηση είναι ότι προτού ταξιδέψει, ο Σι συνεκάλεσε το Πολιτικό Γραφείο. Συνεδρίασε την περασμένη Δευτέρα, 24 του μήνα.
Η ημερησία διάταξη περιελάμβανε οικονομικά ζητήματα. Οπως θα διαπιστώσετε, η περίληψη που προσέφερε το πρακτορείο Xinhua δεν είναι ενθαρρυντική: «Η κινεζική οικονομία αντιμετωπίζει νέες δυσκολίες και προκλήσεις, οι οποίες πηγάζουν από την ανεπαρκή εγχώρια ζήτηση, από λειτουργικά προβλήματα λειτουργία σε μερικές επιχειρήσεις, από κρυφούς κινδύνους σε βασικούς τομείς».
Το ανακοινωθέν του Πολιτικού Γραφείου αναφέρει τη λέξη «ρίσκο» επτά φορές, ενώ στο ανακοινωθέν της προηγούμενης συνεδρίασής του, τον περασμένο Απρίλιο, η συγκεκριμένη λέξη είχε χρησιμοποιηθεί μόνο τρεις φορές. Επειτα από τρία χαμένα χρόνια εξαιτίας της Covid-19 και της αποτυχημένης φαεινής ιδέας περί Covid Zero, ο δρόμος προς την ανάκαμψη φαίνεται να είναι μάλλον ατραπός, όλο βάτα, αγκάθια, κοτρόνια και τσουκνίδες. Αυτό παραδέχθηκε το Πολιτικό Γραφείο των 24 κομμουνιστών πρώτης γραμμής, δηλαδή ο Σι.
Η συνταγή που διάλεξαν οι σύντροφοι δείχνει και το πρόβλημα του ΑΕΠ: «Πρέπει να δώσουμε ώθηση στην εσωτερική κατανάλωση, από ηλεκτρικά αυτοκίνητα μέχρι οικιακές συσκευές και υπηρεσίες κάθε είδους, αθλητικές, ψυχαγωγικές, πολιτιστικές, τουριστικές». Το Πολιτικό Γραφείο δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι και οι διεθνείς αεροπορικές συνδέσεις πρέπει επίσης να αυξηθούν.
Το ΑΕΠ μπορεί να βελτιωθεί με ενίσχυση της κατανάλωσης στην εξίσωσή του και έτσι να δημιουργηθούν καλές εντυπώσεις, όμως τα πραγματικά προβλήματα δεν επιλύονται. Για την ανεργία των νέων, που υπερέβη το 21%, το Πολιτικό Γραφείο εφηύρε τον όρο «σταθεροποίηση της εργασίας» – έναν στόχο προς υλοποίηση, δηλαδή. Είναι ζήτημα το πώς θα συντελεστεί η αγοραία απορρόφησή τους. Και για τις κατασκευαστικές που χρεοκόπησαν υπό το βάρος των χρεών έγινε μνεία, ότι πρέπει να στηριχθούν.
Σύμφωνα με διεθνείς αναλυτές, έγραψε ο ανταποκριτής, το κινεζικό σχέδιο ανάκαμψης δεν είναι λεπτομερές. Κάποιοι υποθέτουν ότι η έλλειψη λεπτομερειών δείχνει πως η κινεζική ηγεσία φρονεί ότι μπορεί να ξεπεράσει την κρίση δίχως να καταφύγει σε μαζική παρέμβαση για το χρέος. Και έτσι πάντως, με τις γενικόλογες αοριστίες, τα χρηματιστήρια της Σαγκάης, της Σεντζέν και του Χονγκ Κονγκ αναθάρρησαν από τα ευχολόγια περί κατανάλωσης, κατασκευαστικών και κτηματαγοράς.