Σε άλλες εποχές μια απεργία στους σιδηροδρόμους που θα κρατούσε πάνω από δύο μήνες –αν και όχι σε καθημερινή βάση- θα είχε δημιουργήσει αναρίθμητα προβλήματα σε μια χώρα που βασίζεται τόσο πολύ σε αυτούς.
Αυτό όμως δεν μοιάζει να συμβαίνει στη Γαλλία, όπου οι εργαζόμενοι σε κάποια από τα συνδικάτα που μετέχουν στην απεργία έδειξαν πρόθυμοι να αποσυρθούν – χωρίς πάντως να σαλπίσουν πλήρη υποχώρηση.
Η απόφαση της κυβέρνησης να απορροφήσει σεβαστό μέρος του τεράστιου χρέους των SNCF, των κρατικών σιδηροδρόμων, θεωρήθηκε από τα συνδικάτα παραχώρηση και αφορμή να τερματιστούν οι κυλιόμενες κινητοποιήσεις.
Πολύ σύντομα αναμένεται και η απόφαση για τον τερματισμό των κινητοποιήσεων, γράφουν οι Times.
Οχι για όλους τους εργαζόμενους πάντως: τα αριστερά συνδικάτα CGT και Sud επιμένουν στην απεργιακή μάχη μέχρι τέλους.
Στόχος τους προγράμματος Μακρόν είναι να γίνουν οι SNCF βιώσιμη επιχείρηση (σήμερα έχει χρέος 47 δισ. ευρώ!), να ανοίξουν στον ανταγωνισμό και να μπει τέλος στο καθεστώς των ειδικών προνομίων για τους εργαζομένους.
Ισως όχι χωρίς μια δόση υπερβολής, η πρόθεση του Μακρόν για αλλαγές στους σιδηροδρόμους χαιρετίστηκαν από πολιτική επιστήμονα σαν μία «ύψιστη μάχη πάνω στην οποία βασίζεται το συλλογικό μας μέλλον».
Χθες Σάββατο πάντως πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι μια μεγάλη κινητοποίηση κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Η «ανθρώπινη παλίρροια κατά του Μακρόν» είναι ιδέα του Ζαν-Λικ Μελανσόν της Ανυπότακτης Γαλλίας, του ανθρώπου που σηκώνει το κύριο βάρος της αντιπολίτευσης εναντίον του.
Ωστόσο ο πρόεδρος μπορεί να αισθάνεται μάλλον βέβαιος ότι όλα αυτά δεν θα είναι πραγματικές πολιτικές απειλές εναντίον του.
Ο Μακρόν άλλωστε υπολογίζει σε έναν ακόμη σύμμαχο, την κοινή γνώμη που υποστηρίζει, όπως τουλάχιστον δείχνουν τα γκάλοπ, τις αλλαγές στους σιδηροδρόμους. Χώρια που οι πολίτες, αντίθετα με άλλες φορές, έχουν βρει τρόπους να περιορίζουν τις δυσάρεστες συνέπειες των κινητοποιήσεων.
Παρά ταύτα τα ποσοστά αποδοχής για τον πρόεδρο δεν είναι τα μεγαλύτερα δυνατά, ενώ πολλοί βρίσκουν το στιλ του έντονα συγκεντρωτικό.
Για την ώρα κερδίζει η επιθυμία των περισσοτέρων πολιτών για αλλαγές. «Οι Γάλλοι έχουν ένα κάποιο σεβασμό για τον Μακρόν. Δεν τον εγκρίνουν αλλά δεν τον περιφρονούν», λέει χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της εταιρείας δημοσκοπήσεων Ipsos.