Ο γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων Χρήστος Καβαλόπουλος | ΑΠΕ
Επικαιρότητα

Καβαλόπουλος: Χωρίς την εξορυκτική μεταλλουργική βιομηχανία, δεν υπάρχει Κυκλική Οικονομία

Ο γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων μίλησε για την «βιομηχανική συμβίωση» όπου διαφορετικοί βιομηχανικοί τομείς συνεργάζονται χρησιμοποιώντας τα απόβλητα κάποιου άλλου ως πηγή πόρων και υλικών
Protagon Team

«Χωρίς την εξορυκτική μεταλλουργική βιομηχανία, δεν υπάρχει Κυκλική Οικονομία. Αυτή είναι η μεγαλύτερη συμβολή του κλάδου μας», τόνισε σε σχετική ομιλία του που έγινε στο Αριστοτέλειο Μουσείο Θεσσαλονίκης ο γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων Χρήστος Καβαλόπουλος.

Η ευρωπαϊκή εξορυκτική βιομηχανία παράγει περισσότερα από 42 διαφορετικά μεταλλικά και μη ορυκτά. Σύγχρονες μέθοδοι εκμετάλλευσης Α’ υλών έχουν φέρει τεράστια πλεονεκτήματα στην κοινωνία, μειώνοντας τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, μειώνοντας τα απόβλητα και αξιοποιώντας καλύτερα τους μεταλλευτικούς πόρους. Δεν είναι λόγια ούτε τυχαία επιλογή της πολιτικής zero waste climate-neutral economy για το 2050.

«Βασική πρόκληση για τη βιώσιμη ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας, αποτελεί η αλυσίδα προμήθειας κρίσιμων πρώτων υλών που ελάχιστα καλύπτει η Ευρωπαϊκή παραγωγή. Εδώ οι νέες τεχνολογίες δίνουν τη δυνατότητα, και πολύ περισσότερο στο μέλλον, της αξιοποίησης πολύτιμων αποβλήτων» ανέφερε στη διάλεξή του.

Για τις νέες σύγχρονες υποδομές και τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, απαιτούνται, σύμφωνα με τον ίδιο:

«Μεγάλες ποσότητες μετάλλων και ορυκτών και ειδικότερα ειδικοί χάλυβες για σωλήνες-σωληνώσεις-αγωγούς. Πολύ μεγάλες ποσότητες χαλκού, αλουμινίου και γραφίτη για ηλεκτρικά καλώδια, γεννήτριες, ηλεκτρικές μηχανές. Φώσφορος, κάλιο, άζωτο για παραγωγή βιομάζας. Μία ανεμογεννήτρια 3-megawatt για να κατασκευαστεί χρειάζεται 335 τον. χάλυβα, 4,7 τόνους χαλκού, 1200 τον. τσιμέντου, 3 τον. αλουμίνιο, 2 τον. σπάνιες γαίες και το ίδιο σε ψευδάργυρο. Για τα ηλιακά φωτοβολταϊκά panel απαιτούνται 22 μη σιδηρούχα μεταλλικά ορυκτά. Μερικά από αυτά, όπως gallium arsenide, gallium indium phosphide and germanium είναι στη λίστα των πολύ κρίσιμων υλικών. Βασικά μέταλλα είναι το μολυβδένιο, ο ψευδάργυρος, το κάδμιο και το αλουμίνιο. Τεχνολογίες χαμηλού άνθρακα απαιτούν πολύ μεγάλες ποσότητες σε χάλυβα, σίδηρο, χαλκό, αλουμίνιο, ψευδάργυρο και νικέλιο».

Επίσης, όπως ανέφερε, προβλέπεται τεράστια αύξηση κατανάλωσης υλικών που θα στηρίζουν το νέο μοντέλο οικονομίας, όχι πολύ μακριά, σε δέκα χρόνια το 2030:

Για να ανταπεξέλθει κανείς σε αυτές τις ανάγκες, χρειάζεται την Κυκλική Οικονομία αλλά και η Κυκλική Οικονομία χρειάζεται εμάς».

Κλείνοντας, επισήμανε ότι «η συμβολή της εξορυκτικής βιομηχανίας στην κυκλική οικονομία δεν είναι μόνο τα υλικά που παράγουμε ως εξορυκτική βιομηχανία. Ο κλάδος έχει οδηγήσει στη «βιομηχανική συμβίωση» όπου διαφορετικοί βιομηχανικοί τομείς συνεργάζονται χρησιμοποιώντας τα απόβλητα ή τα παραπροϊόντα κάποιου ως πηγή πόρων και υλικών (δευτερογενών πρώτων υλών) κάποιου άλλου».