Το 2014 στη Ζυρίχη ανέβηκαν στο βάθρο των μεταλλίων, η Ανζέλικα Σιντόροβα, η Αντζελίνα Ζουκ-Κρασνόβα και η Στεφανίδη.
Το 2016 στο Αμστερναμ, η Λίζα Ρίζιχ, η Αντζέλικα Μπένγκτσον και η Στεφανίδη.
Το 2018 στο Βερολίνο, η Νικόλ Κυριακοπούλου, η Χόλι Μπράντσοου και η Στεφανίδη.
Το 2022 στο Μόναχο, η Βίλμα Μούρτο, η Τίνα Σούτεϊ και η Στεφανίδη.
Σήμερα το απόγευμα στη Ρώμη, η Κατερίνα Στεφανίδη θα βρεθεί στο πόντιουμ των νικητών για πέμπτη διαδοχική φορά σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανοικτού στίβου. Και δίπλα της θα στέκονται, πάλι, δυο άλλες πρωταθλήτριες: η Αντζέλικα Μόζερ και η Μόλι Κόντερι.
Στο Αμστερνταμ και στο Βερολίνο, το μετάλλιο της Κατερίνας ήταν χρυσό. Στη Ζυρίχη, στο Μόναχο και (χθες) στη Ρώμη, αργυρό. Αλλά αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία, δεν είναι αν έρχεται πρώτη ή δεύτερη. Είναι η αξιοθαύμαστη συνέπεια που δείχνει στις κορυφαίες διοργανώσεις εδώ και μια δεκαετία. Σε αυτό το χρονικό διάστημα έχει κατακτήσει επτά ακόμη σπουδαία μετάλλια: ένα (χρυσό) στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, δυο σε παγκόσμια πρωταθλήματα ανοικτού στίβου, δυο σε παγκόσμια πρωταθλήματα κλειστού στίβου, και δυο σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου. Στο σύνολο, 12.
Η διαχρονική αξία της Στεφανίδη σπανίζει στον παγκόσμιο στίβο – όχι μόνο στο επί κοντώ. Στα 34 (τα έκλεισε τον Φεβρουάριο) είχε να ανταγωνιστεί αθλήτριες πολύ νεότερες: την 26χρονη Μόζερ, με την οποία πάλεψε για το χρυσό μετάλλιο μέχρι το τέλος, την 24χρονη Κόντερι, την οποία άφησε στην τρίτη θέση, και την 26χρονη Βίλμα Μούρτο, που τερμάτισε μόλις έκτη. Η Κόντερι, που τον Μάρτιο στέφθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια, ήταν το φαβορί για την πρώτη θέση. Το 2014 είχε παρακολουθήσει από την τηλεόραση την Κατερίνα να κερδίζει το πρώτο της ευρωπαϊκό μετάλλιο -ήταν 14 ετών- και τώρα την είδε να την προσπερνά. Η κορυφαία Ελληνίδα αθλήτρια κατέχει ακόμη το ρεκόρ διοργάνωσης (4,85μ. από το 2018) και την τρίτη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στην Ευρώπη.
Στη Ρώμη έπρεπε να νικήσει και τον πόνο. Οι ενοχλήσεις που ένιωθε στο πέλμα το τελευταίο διάστημα, έγιναν πιο μετά τον προκριματικό του Σαββάτου. Στο ζέσταμα πριν από τον τελικό, δεν ήταν σίγουρη ότι θα μπορούσε να αγωνιστεί. Πήρε παυσίπονα, έσφιξε τα δόντια, και τα κατάφερε. «Αύριο (σ.σ. σήμερα) θα πρέπει να με πάτε στο βάθρο με φορείο ή με καροτσάκι, αστειεύτηκε μιλώντας στους εκπροσώπους των media. «Οσο ανέβαινα στη μεικτή ζώνη έβγαλα κι ένα ποιηματάκι: Πάμε στην απονομή, με το πι, με το πι».
Δεν ήταν η πρώτη φορά, που απέδειξε πως είναι μαχήτρια. Αλλά το χθεσινό ήταν, ίσως, το πιο δύσκολο μετάλλιο της μυθικής της καριέρας – κι ας φάνηκε εύκολο, επειδή το εξασφάλισε από νωρίς. Πήγε στη Ρώμη με πολύ χαμηλή εφετινή επίδοση, εκτός του Top-10 της κατάταξης, και κατάφερε να «σπάσει» το ατομικό της ρεκόρ σε έναν τόσο κρίσιμο και απαιτητικό αγώνα. Η προσπάθειά της ήταν συγκινητική. Ακόμη και σε αυτή την ηλικία, έπειτα από τόσα χρόνια γεμάτα διακρίσεις, βλέπεις στα μάτια της τη «φλόγα» που την έκανε Ολυμπιονίκη και παγκόσμια πρωταθλήτρια. Από το 2005, που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κορασίδων στο Μαρακές, μέχρι σήμερα, δεν έσβησε ούτε στιγμή.
Το μεγάλο της άλμα (4,73), της χάρισε και το δικαίωμα συμμετοχής στους προσεχείς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι. Είναι η τέταρτη εκπρόσωπος του ελληνικού στίβου που εξασφάλισε την πρόκριση, μετά την Αντιγόνη Ντρισμπιώτη (βάδην), τον Μίλτο Τεντόγλου (μήκος) και τον Εμμανουήλ Καραλή (άλμα επί κοντώ). Θα εμφανιστεί στους Αγώνες για τέταρτη φορά.
Ηταν το τελευταίο της ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ανοικτού στίβου; Λογικά, ναι. Στο επόμενο, που θα διεξαχθεί τον Αύγουστο του 2026 στο Μπέρμιγχαμ, θα είναι 36 ετών και 6 μηνών. Αλλά με τη Στεφανίδη, ποτέ δεν ξέρεις.