Mε την κατάθεση της συμβούλου ψυχικής υγείας που συμβουλευόταν η Καρολάιν Κράουτς συνεχίστηκε την Πέμπτη η δίκη του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου για την άγρια δολοφονία της 20χρονης στα Γλυκά Νερά.
Σύμφωνα με τη μάρτυρα, ο Μπάμπης και η Καρολάιν έβλεπαν εντελώς διαφορετικά τη σχέση τους. «Η συμπεριφορά του κατηγορούμενου –είπε– ήταν άκρως χειριστική απέναντι στην Καρολάιν. Ακρως ελεγκτική. Η ίδια, πολλές φορές, η Καρολάιν δεν καταλάβαινε τον εαυτό της, την έκανε να αισθάνεται ενοχές».
Η μητέρα της τής έστελνε χρήματα και τα έπαιρνε εκείνος, δεν είχε ούτε πέντε ευρώ πάνω της. Ηθελε να πάει σε μια σχολή ζαχαροπλαστικής, αλλά δεν είχε χρήματα. Δεν μπορούσε να μετακινηθεί, όλα γίνονταν με ταξί φίλου του κατηγορουμένου», κατέθεσε η Ελένη Μυλωνοπούλου, η οποία, σημειωτέον, είχε αντιμετωπίσει το περασμένο καλοκαίρι την κατηγορία της αντιποίησης αρχής.
Τότε, οι πυκνές τηλεοπτικές εμφανίσεις της αυτοπαρουσιαζόμενης ως ψυχολόγου της Καρολάιν και τα σχόλια για τη ζωή της δολοφονημένης μητέρας –σε μία εξόφθαλμη παραβίαση του σχετικού απορρήτου που ισχύει σε ανάλογες περιπτώσεις– είχαν προκαλέσει την αντίδραση (εδώ) τόσο του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων, όσο και της Ελληνικής Εταιρείας Συμβουλευτικής.
«Οι μώλωπες της ψυχής της Καρολάιν καθρεφτίζονταν στο χαμόγελό της», ανέφερε χαρακτηριστικά η κυρία Μυλωνοπούλου, με τον καθ’ ομολογίαν δολοφόνο της 20χρονης, Μπάμπη Αναγνωστόπουλο, να την παρακολουθεί με προσοχή και να κρατά σημειώσεις.
Περιγράφοντας την πρώτη φορά που ήρθε το ζευγάρι στο γραφείο της, είπε: «Ηρθε το ζευγάρι με το μωράκι τους πέντε μηνών τότε στο γραφείο μου. Αυτό που μου δηλώθηκε ήταν ότι η Καρολάιν είχε κατάθλιψη λοχείας. Κάποιες φορές στην έναρξη της συνεδρίασης ήταν και τα δύο μέρη, μετά αποχωρούσε ο σύζυγος και έμενε η Καρολαιν. Κάποιες φορές ερχόταν μόνο ο σύζυγος. Αν θυμάμαι καλά, ήταν 12 ωριαίες συνεδρίες.
»Ξεκίνησε να μιλάει ο κατηγορούμενος παρουσιάζοντάς μου μια ιδανική σχέση, μια ζωή γεμάτη έρωτα, ταξίδια, πάθος. Μια ιδανική κατάσταση. Μου έδειξε φωτογραφίες από έναν παραμυθένιο γάμο στη Πορτογαλία. Αναφέρθηκε στην αποβολή της γυναίκας του και μου είπε ότι η περίοδος αυτή ήταν δύσκολη για την Καρολάιν. Ζήτησα να περάσει έξω και έμεινα μόνη με την Καρολάιν. Με το που έφυγε ο σύζυγος, η πρώτη κουβέντα που μου είπε ήταν: “Θέλω να φύγω από το σπίτι και να πάρω και το παιδί”. Αμέσως αποδομήθηκε η εικόνα του ιδανικού γάμου. Υπήρχε ένα ερώτημα ποιος λέει την αλήθεια και ποιος ψέματα.
»Η κατάσταση της Καρολάιν ήταν άσχημη, ήταν συναισθηματικά φορτισμένη, λόγω της αποβολής που είχε. Στην ερώτησή μου γιατί τόσο γρήγορα αποφάσισε να μείνει έγκυος, δεν μου απάντησε.
»Μου είπε ότι θέλει να πάρει το παιδί της και να φύγει, μου είπε ότι είχε περάσει στο Πανεπιστήμιο Πειραιά αλλά δεν πήγαινε, γιατί δεν είχε πού να αφήσει το παιδί. Ήθελε να φύγει γιατί αισθανόταν ότι είχε χάσει τον εαυτό της, τη ζωή της. Στην Αλόννησο ήταν μέσα σε όλα, ήταν γελαστή, κοινωνική, ήταν η χαρά της ζωής. Το έβλεπες στα μάτια της, είχε μεγάλα μάτια, πολύ εκφραστικά. Έβλεπα ένα ωραίο χαμόγελο, όταν έβγαζε τη μάσκα. Στην πορεία κατάλαβα ότι αυτοί οι μώλωπες της ψυχής ήταν πίσω από αυτό το χαμόγελο. Είμαι φορτισμένη, νομίζω ότι αυτή τη στιγμή είμαι η φωνή της Καρολάιν και δεν θέλω να ξεχάσω τίποτα από αυτά που μου είχε πει», ανέφερε η κυρία Μυλωνοπούλου.
Οπως υποστήριξε, είχε καταλάβει ότι ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος ήταν ο δολοφόνος της κοπέλας: «Εγώ επέμεινα να μιλήσει η Καρολάιν με τη μητέρα της. Έφτασα στο σημείο να της δώσω το τηλέφωνο της δικηγόρου μου που ασχολείται με κακοποιημένες γυναίκες. Στις 4 Φεβρουαρίου διεκόπη η συνεργασία μας με ένα γραπτό μήνυμα. Και τότε είχα την τελευταία επικοινωνία με τον κατηγορούμενο, ο οποίος μου είπε ότι η Καρολάιν δεν θέλει να συνεχίσει. Όταν άκουσα το έγκλημα, η πρώτη μου κίνηση ήταν να πάρω τη δικηγόρο μου τηλέφωνο και να της πω ότι με αυτά που βλέπω, ο σύζυγος έχει κάνει το έγκλημα. Κατέληξα εκεί γιατί είδα κάποια πράγματα που έδεναν με αυτό που είχα εντοπίσει. Πρώτα από όλα το σκυλί… Το σκυλί το λάτρευε η Καρολάιν. Η Καρολάιν κοιμόταν. Τη σκότωσε στον ύπνο της. Την είχε στα χέρια του. Ψυχορραγούσε στα χέρια του, την ένιωθε και τη δολοφόνησε. Κακοποιητική συμπεριφορά και στο παιδί που τοποθέτησε δίπλα στο νεκρό σώμα της μάνας. Δεν σέβεται τον θάνατο. Δεν σέβεται το πτώμα. Το μωρό έχει ιδιαίτερη σχέση με τη μάνα. Το κακοποιεί βάζοντας το δίπλα στο άψυχο σώμα της μαμάς».
Οι ερωτήσεις της Εδρας
Πρόεδρος: Είχε κάποιο σημείο με τη συμπεριφορά του συζύγου με το οποίο διαφωνούσε;
Μάρτυρας: Η συμπεριφορά του ήταν χειριστική, ελεγκτική, πολλές φορές η ίδια δεν καταλάβαινε τον εαυτό της, την έκανε να αισθάνεται ενοχές. Η μητέρα της τής έστελνε χρήματα, τα έπαιρνε εκείνος, δεν είχε ούτε πέντε ευρώ πάνω της. Ήθελε να πάει σε μια σχολή ζαχαροπλαστικής αλλά δεν είχε χρήματα. Δεν μπορούσε να μετακινηθεί, όλα γίνονταν με ταξί φίλου του κατηγορουμένου….
Οταν ένας άνθρωπος είναι χειριστικός σαν τον κατηγορούμενο, θέλει ανά πάσα ώρα και στιγμή να γνωρίζει που βρίσκεται ο άλλος. Ένας χειριστικός άνθρωπος δεν τα κάνει αμέσως αυτά, τα κάνει σιγά σιγά. Όταν η Καρολαιν ήταν 16 ετών, της είχε κάνει ένα βομβαρδισμό έρωτα, πετούσε με το ελικόπτερο, ήθελε να τη βάλει σε ένα ροζ συννεφάκι. Ήταν 15 ετών όταν γνωρίστηκαν. Μια γυναίκα που είναι κατά πολλά έτη μικρότερη, είναι πολύ πιο εύκολο να υποστεί τη χειριστική συμπεριφορά.
Πρόεδρος: Σας είχε αναφέρει σωματική βία;
Μάρτυρας: Ποτέ, μου είχε αναφέρει όμως πολλά λεκτικά επεισόδια. Υπάρχει ένας όρος, η παθητική παραβατικότητα, ώστε οι χειριστικοί άνθρωποι να φέρουν τους άλλους σε μια κατάσταση θυμού. Εκείνοι κάθονται σε μια κατάσταση απάθειας, προκαλούν, και μετά το θύμα νιώθει ενοχές. Ο θύτης προκαλεί απαθής τον άλλο να βγει εκτός εαυτού.
Σύμφωνα με τη μάρτυρα, η Καρολάιν ότι ήταν ερωτευμένη με το πρόσωπο του κατηγορούμενου αλλά σιχαινόταν τον άνθρωπο Μπάμπη Αναγνωστόπουλο.
Μιλώντας και πάλι για την εικόνα που σχημάτισε για τον κατηγορούμενο, η κυρία Μυλωνοπούλου είπε ακόμη στην κατάθεσή της: «Ο χειριστικός άνθρωπος έχει ένα ταλέντο, να χειρίζεται με ένα λεπτό τρόπο το θύμα. Του διαστρεβλώνει τη πραγματικότητα. Το κάνει να νιώθει ενοχές. Η Καρολάιν έλεγε μήπως εγώ μετά κάνω λάθος. Μετά έλεγε, όχι, «έχω χάσει τη ζωή μου». Είχε μαζί της συνέχεια το παιδί της, ήταν η μόνη της έννοια και φροντίδα. Ήταν ευάλωτη μετά τη νοσηλεία του παιδιού και όσα είχε περάσει».
Πρόεδρος: Ο κατηγορούμενος καταλάβατε αν είχε αντιληφθεί την ευάλωτη ψυχολογική της κατάσταση;
Μάρτυρας: Ο κατηγορούμενος έδινε πάντα μια εικόνα τέλεια στον έξω κόσμο. Δεν ήθελε η εικόνα του να έχει κηλίδες. Ποτέ δεν έφταιγε εκείνος, πάντα η Καρολάιν. Τον ρώτησα γιατί έμεινε έγκυος τόσο γρήγορα η Καρολάιν και δεν μου απάντησε. Δεν έχει καθόλου ενσυναίσθηση ο κατηγορούμενος.
Πρόεδρος: Η Καρολάιν είχε συνειδητοποιήσει τον κόσμο που εσείς τώρα μας αναφέρετε;
Μάρτυρας: Ναι. Η Καρολάιν τα έλεγε όλα στον κατηγορούμενο και εκείνος μετά στις συνεδρίες κατεύθυνε στην κουβέντα. Νόμιζε ως χειριστικός ότι μπορεί να με κοροϊδέψει και εγώ τον άφηνα να το πιστεύει. Της έλεγα πρέπει να φύγεις, γιατί δεν ξέρεις πού θα καταλήξει.
Το οικόπεδο
Μάρτυρας: «Στην επόμενη συνεδρίαση ήρθε ο κατηγορούμενος και μου είπε ότι θα αγοράσω ένα οικόπεδο να χτίσω ένα σπίτι και να δούμε αν τότε θα τα πάνε καλά. Σε ακόμη πιο μακρινή περιοχή. Της είπα ότι ένα σπίτι δεν φτιάχνει τη σχέση, ένα η σχέση είναι νοσηρή, δεν πρόκειται να φτιάξει. Στην επόμενη συνεδρία μου είπε ότι θα έπαιρναν δάνειο και θα τους έδιναν και οι γονείς τους χρήματα, αλλά οι γονείς της τα περισσότερα. Ήταν έξω φρενών και μου έλεγε: «Πάλι οι γονείς μου πληρώνουν». Μου είπε πώς είναι δυνατόν να δίνουν τα περισσότερα χρήματα οι γονείς μου και το οικόπεδο να είναι στο όνομά του;».
«Δεν ήθελε επαφές με τους γονείς του»
Μάρτυρας: «Η Καρολάιν ήταν ένα παιδί με ένα μεγαλειώδη χαρακτήρα, αγαπούσε τα ζωάκια, τα αδέσποτα, αυτά δείχνουν ότι ήταν ένα άτομο που είχε μια πληρότητα συναισθηματική. Δεν ήθελε επαφές με τους γονείς του κατηγορούμενου. Τη ρώτησα για αυτό και μου είπε: δεν μου έκαναν απολύτως τίποτα, απλά δεν αισθάνομαι άνετα μαζί τους».
Το τρίτο πρόσωπο
Μάρτυρας: «Τον Ιανουάριο η Καρολάιν άρχιζε να μου λέει ότι ο κατηγορούμενος λείπει Κυριακές. Ήταν θυμωμένη και σαφώς κατάλαβα ότι τσακώνονται. Είχε άλλη σκέψη στο μυαλό της, μήπως υπάρχει τρίτο άτομο. Μου είπε ότι μέχρι τότε δεν της είχε δώσει δικαίωμα, αλλά τώρα αισθάνομαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Ο κατηγορούμενος είχε μια έντονη ζωή πριν από εκείνη και αυτό της πυροδοτούσε το συναίσθημα της ζήλιας» είπε η μάρτυρας.
Πρόεδρος: Εσείς, έχοντας μιλήσει και με τους δύο, πού θα εστιάζατε τα προβλήματα αυτής της σχέσης; Τι γεννούσε τα προβλήματα;
Μάρτυρας: Τα δημιουργούσε κατά την άποψή μου ο κατηγορούμενος. Όταν έχουμε έναν άνθρωπο χειριστικό, δημιουργούνται ολέθριες σχέσεις. Οι χειριστικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν διαταραχή, οι χειριστικές σχέσεις οδηγούν και στο έγκλημα. Έχουμε ένα παιδί κλεισμένο μέσα στο σπίτι, που δεν πήγαινε πουθενά.
Στη σημερινή συνεδρίαση του δικαστηρίου αναμένεται να καταθέσουν και οι μάρτυρες που έχουν προταθεί από την πλευρά της οικογένειας της Καρολάιν και τα φιλοζωικά σωματεία τα οποία παρίστανται στη δίκη.