Η δημόσια παρέμβαση Κώστα Καραμανλή για το Σκοπιανό, η οποία είχε προαναγγελθεί από τους γνωστούς «κύκλους» του από την Πέμπτη, ήρθε τελικά το Σάββατο το πρωί, με μια απάντηση σε ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Σε αυτήν του την παρέμβαση ο πρώην Πρωθυπουργός αρκέστηκε στο να αναφερθεί στη χθεσινή τοποθέτηση της πρώην υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη στη Βουλή αναφορικά με το ζήτημα των Σκοπίων και τις διαφορές της συμφωνίας Τσίπρα – Ζάεφ με τη γραμμή στο Βουκουρέστι.
Συγκεκριμένα ο κ. Καραμανλής σημείωσε στη δήλωσή του: «Η ομιλία της κυρίας Μπακογιάννη αποτυπώνει με ακρίβεια το πλαίσιο της πολιτικής της τότε κυβέρνησης για το θέμα των Σκοπίων, με κατάληξη το Βουκουρέστι, όπως και τις ουσιώδεις διαφορές της από την πολιτική και την τακτική της σημερινής κυβέρνησης».
Αξίζει να σημειωθεί πως κατά την χθεσινή της ομιλία η Ντόρα Μπακογιάννη είχε τονίσει αναφορικά με την διαπραγμάτευση του 2007-2008: «στόχος της στρατηγικής μας το 2007 – 2008 ήταν να μην γίνει το Σκοπιανό θέμα εσωτερικής αντιπαράθεσης. Για αυτό ενημέρωσα όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, πριν ξεκινήσουμε τη διεθνή εκστρατεία εν όψει του Βουκουρεστίου. Για αυτό παρουσιάσαμε την πρότασή μας στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Για αυτό καταθέσαμε το σχέδιό μας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, με πρόεδρο, μάλιστα, κατά ιστορική ειρωνεία, τον κ. Καμμένο».
Συνεχίζοντας τόνισε: «εκεί εξασφαλίσαμε τη σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων, εκτός βεβαίως του ακραίου ΛΑΟΣ. Επρόκειτο, άλλωστε, για θέμα μέγιστης συναισθηματικής φόρτισης που εύκολα θα μπορούσε να διχάσει τον ελληνικό λαό.
»Δεύτερον, η δημιουργία ενός εθνικού μετώπου και η απόλυτη ταύτιση της κυβέρνησης και, δη, του Πρωθυπουργού με τον Υπουργό Εξωτερικών και τον Υπουργό Αμύνης. Η χώρα έπρεπε να διαπραγματευθεί ισχυρή και ενωμένη.
»Δεν είχα, άλλωστε, καμία αμφιβολία για τις πιέσεις που θα αντιμετωπίζαμε και για το κόστος που θα είχε η πολιτική μας. Κόστος το οποίο εν τέλει κατεβλήθη.
»Στόχος μας ήταν και είναι μια συμφωνία που θα απαντούσε οριστικά στη λογική του Στάλιν και του Τίτο που αποτυπωνόταν στη θεωρία του Μακεδονισμού στα Βαλκάνια, που πηγάζει από τα γεγονότα του Ίλιντεν.
»Στην ιθαγένεια, όμως, η πάγια ελληνική θέση, τουλάχιστον μέχρι πριν λίγες ημέρες, ήταν ότι έπρεπε να περιγραφεί ως «πολίτες της τάδε χώρας», με το ισχυρό επιχείρημα ότι πρόκειται για πολυπολιτισμική χώρα και η ιθαγένεια οφείλει να εκφράζει όλες τις εθνοτικές ομάδες».