Στον (κανονικό) κόσμο δεν υπάρχει θυγατέρα που να μη θυμάται με συγκίνηση τον πεθαμένο πατέρα της – και γιοι που να μη νοσταλγούν την πεθαμένη μητέρα τους. Η Κιάρα Μαστρογιάνι, κόρη του αξέχαστου σταρ της Τσινετσιτά, είχε την τύχη να «ζωντανέψει» με την υποκριτική δεινότητά της τον πατέρα της στο φιλμ «Marcello mio», που διαγωνίζεται στο εφετινό Φεστιβάλ Καννών.
«Αφησα τον εαυτό μου να εισχωρήσει στον πατέρα μου. Με κυρίευσε το φάντασμά του, αλλά με τρόπο χαρούμενο. Ο σκηνοθέτης μού έδωσε την ευκαιρία να ανακαλύψω ξανά κάποια πράγματα και να κάνω τον θεατή να τα ξαναβρεί. Οποιος έχει χάσει αγαπημένο πρόσωπο σκέφτεται τι θα έκανε αν συνέβαινε να επιστρέψει αυτό, τι θα του έλεγε… Ποιος δεν έχει χαϊδέψει το παλιό σακάκι κάποιου, ένα δαχτυλίδι, ένα αντικείμενο; Λες και από τον άνθρωπο που έχει πεθάνει μπορεί να υπάρχει κάτι μέσα σε αυτά τα μικροπράγματα».
Το φιλμ προβλήθηκε και την επομένη η Corriere della Sera συνομίλησε με την πρωταγωνίστριά του. Η Κιάρα ήταν χαλαρή, έγραψε η ιταλίδα συντάκτρια, αστειεύτηκε με τον σκηνοθέτη Κριστόφ Ονορέ και με τη μητέρα της Κατρίν Ντενέβ, συμπρωταγωνίστριά της στο φιλμ (αλλά ουδέποτε σύζυγο του Μαρτσέλο). «Με διασκέδασε το θράσος του έργου. Δεν είναι βιογραφική ταινία. Είναι έργο μυθοπλασίας. Μα, πώς ενσαρκώνεις ένα φάντασμα; Ευτυχώς, ο Ονορέ ήταν εκεί, το μυαλό του πήρε στροφές, τον εμπιστεύθηκα. Η ταινία δίνει την αίσθηση ότι είναι ιδιωτική υπόθεση, όμως για εμάς είναι απόλυτη μυθοπλασία».
Το φιλμ ξεκινάει ευφάνταστα, με την Κιάρα ντυμένη α λα Ανίτα Εκμπεργκ (δηλαδή όπως η σουηδέζα ηθοποιός στο θρυλικό «Dolce Vita» του Φελίνι, στο οποίο πρωταγωνιστούσε ο Μαστρογιάνι), με έναν καταρράκτη από χρυσές μπούκλες και με μαύρο φόρεμα. Υποτίθεται ότι είναι το γύρισμα ενός διαφημιστικού σποτ στην παριζιάνικη φοντάνα του Αγίου Σουλπικίου. Ομως το άλλο πρωί αρχίζει το θαύμα. Βλέπει το πρόσωπό της στον καθρέφτη να μετασχηματίζεται στο πρόσωπο του Μαρτσέλο…
Στην πραγματικότητα ο Μαστρογιάννι πέθανε όταν η Κιάρα ήταν 24 ετών, το 1996, έχοντας αντεπεξέλθει στον αφορισμό του 1990 από τον μητροπολίτη Φλωρίνης Καντιώτη για το «Μετέωρο Βήμα του Πελαργού», το φιλμ του Θόδωρου Αγγελόπουλου. «Εχω το μυαλό του μπαμπά», λέει στη μητέρα της. «Δεν έχεις πάρει τίποτα από εμένα, είσαι σκέτη Μαστρογιάννι». Και αυτό έκανε η Κιάρα στο φιλμ: ως Μαστρογιάνι ερμήνευσε… Μαστρογιάνι.
Η κληρονομιά για την οποία είναι υπερήφανη, σχολίασε η Corriere, είναι η αίσθηση του χιούμορ του μπαμπά της. «Αν δεν γελάμε, τελειώσαμε. Η ταινία είναι φόρος τιμής στο επάγγελμα των ηθοποιών, στην ικανότητά τους να επανεφευρίσκουν πάντα τον εαυτό τους».