Για τους όπου γης αγνούς ποδοσφαιρόφιλους, οι Ιρλανδοί -και οι Βορειοϊρλανδοί- είχαν κερδίσει το Euro προτού καν φτάσουμε στους νοκ-άουτ αγώνες. Σε ένα τουρνουά γεμάτο βία, μισαλλοδοξία, άρρωστο εθνικισμό και -για πρώτη φορά- επαγγελματίες κάφρους, αυτοί οι «ωραίοι τρελοί» γέμισαν τον κόσμο με τηλεοπτικές εικόνες που ζηλέψαμε, με βιντεάκια που έγιναν viral. Με περιγραφές, για τα κατορθώματά τους, που μάς θύμισαν τις αλλοτινές, μακρινές εποχές του αγνού οπαδισμού.
Οι παλιοί τις θυμούνται, έστω κι αν παρήλθαν κάποιες δεκαετίες. Οι νέοι, ούτε που μπορούσαν να τις φανταστούν. Μεγαλωμένοι με την αντίληψη οτι οι φωνές και τα χρώματα των «άλλων» πρέπει να σβήσουν, να εξαφανιστούν, μόνον αυτή την αντιπαλότητα γνώρισαν: της χυδαιότητας, του ξύλου, της καταστροφής. Τους έμαθαν οτι η νίκη μετριέται στον αγωνιστικό χώρο με γκολ, κι έξω απ’ αυτόν με… ιατρικά ανακοινωθέντα: πόσοι δικοί τους τραυματίστηκαν και πόσοι δικοί μας. Αντε να τους εξηγήσεις οτι, κάποτε, οι αντίπαλοι οπαδοί έπιναν παρέα της μπίρες τους. Πήγαιναν μαζί στον αγώνα. «Πολεμούσαν», ο ένας τον άλλον, μόνο με συνθήματα, τραγούδια και πειράγματα. Και, βεβαίως, με άγρια «καζούρα» στις ήττες του.
Ο κόσμος έχει αλλάξει από τότε, όμως οι Ιρλανδοί -Βόρειοι και μη- εξακολουθούν να ζουν στην… κοσμάρα τους. Ευρηματικοί, με χιούμορ και φαντασία, μπορούν να σκαρφιστούν την πιο απίθανη «πλάκα», το πιο τρελό σύνθημα, την πιο αλλόκοτη κίνηση. Αλλά, αυτοί οι ακτιβιστές των γηπέδων, δεν θα λερώσουν τα χέρια τους με κάτι βίαιο, ούτε το μυαλό τους με κάτι βρώμικο. Η αγάπη τους για την ομάδα και την πατρίδα τους κρατιέται μακριά από το μίσος για τις άλλες ομάδες, τις άλλες πατρίδες.
Η τηλεοπτική εικόνα και τα social media ήταν τα οχήματα με τα οποία ταξίδεψαν -αστραπιαία- σε κάθε γωνιά της γης, όλα τα απίθανα που έκαναν στη Γαλλία αυτοί οι υπέροχοι τύποι. Κάποια, θα τα έχετε δει. Ιδού ένας ενδεικτικός κατάλογος, με μερικά απ’ αυτά:
- Συνάντησαν στον δρόμο έναν μετανάστη. Εκείνος, βλέποντας απέναντί του ένα μπουλούκι εκατοντάδων αλλοεθνών, «τα χρειάστηκε». Τι του έκαναν; Τον σήκωσαν στα χέρια και τον αποθέωσαν, ως… Γιάγια Τουρέ.
- Βούλιαξαν την οροφή ενός αυτοκινήτου, όταν κάποιος απ’ αυτούς θέλησε να δει τον κόσμο από πιο ψηλά. Κάποιοι προσπάθησαν να διορθώσουν τη ζημιά. Κάποιοι άλλοι έβγαλαν από τις τσέπες τους χαρτονομίσματα και τα έχωσαν στις πόρτες, όπου έβρισκαν μια σχισμή. Γιατί να το κάνουν; Ο οδηγός δεν ήταν εκεί…
- Εκαναν ένα επικό ομαδικό καμάκι σε μία πανέμορφη γαλλίδα, τραγουδώντας της όλοι μαζί το «I love you baby». Εκείνη, ναυαγοσώστης όπως αποδείχτηκε αργότερα, στην αρχή τα ‘χασε. Οταν συνήλθε από τον αιφνιδιασμό, πρωταγωνίστησε πρόθυμα στο βιντεάκι τους. Και φίλησε έναν απ’ αυτούς στο μάγουλο.
- Αποθέωσαν μια σέξι γαλλίδα αστυνομικό, όταν τη συνάντησαν να περιπολεί στους δρόμους της Λιόν. Δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα γέλια της.
- Επεσαν πάνω σε κάτι βέλγους οπαδούς, εκείνο το Σάββατο που η ομάδα τους είχε χάσει από το Βέλγιο με 3-0. Τους κέρασαν μπίρες, τραγούδησαν μαζί τους και τους πρότειναν να ανταλλάξουν φανέλες.
- Βρήκαν ένα ανοιχτό παράθυρο, στη Λιλ, και σκέφτηκαν να… βάλουν γκολ. Οταν τα κατάφεραν, ο δρόμος έγινε κερκίδα γηπέδου.
- Αραξαν σε μια υπόγεια διάβαση, για να προστατευθούν από τη δυνατή βροχή. Οταν μια ομάδα γάλλων αστυνομικών πήγε να τους διώξει, ούτε που φανταζόταν την αντίδρασή τους. Πετάχτηκαν όλοι όρθιοι και άρχισαν να φωνάζουν «Stand up for the french police» (σηκωθείτε για τη γαλλική αστυνομία). Οι αστυνομικοί παράτησαν το αυστηρό ύφος τους και άρχισαν να κάνουν, κι αυτοί, χιούμορ μαζί τους.
- Το αυθεντικό σύνθημα είναι «Stand up for the boys in green». Εκεί που κάθονται κάτω, φρόνιμα φρόνιμα, σηκώνονται απότομα και το φωνάζουν. Τα «αγόρια με τα πράσινα» είναι οι ίδιοι. Στη συνέχεια, βγάζουν το ένα τους παπούτσι, το σηκώνουν στον αέρα και ξαναφωνάζουν: «Shoes up for the boys in green».
- Νανούρισαν μωρό σε τρένο με γηπεδικό σύνθημα. Ναι, παρά τις αγριοφωνάρες τους, το μωρό κοιμήθηκε.
- Σε ένα άλλο τρένο, συνάντησαν μια καλόγρια που μπήκε κατά λάθος στο ίδιο βαγόνι. Σε όλη τη διαδρομή, της μάθαιναν συνθήματα (μεταφράζοντάς τα στα γαλλικά).
- Καθάρισαν, τραγουδώντας μέσα στα άγρια χαράματα, μία πλατεία στο Μπορντό, την οποία οι ίδιοι είχαν γεμίσει με κουτάκια μπίρας και σκουπίδια. Οι περίοικοι δεν πίστευαν στα μάτια τους.
- Πήγαν στην ιρλανδική πρεσβεία στο Παρίσι και χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς με τον πρέσβη.
- Χόρεψαν και με τους σουηδούς οπαδούς, σε ρυθμούς dancing queen, λίγο πριν από τον μεταξύ τους αγώνα (1-1). Λίγο πριν, τους είχαν τρολάρει: «Είστε σκατά, γυρίστε πίσω στις σέξι συζύγους σας».
- Χόρεψαν γιάνγκα, επίσης. Πηγαίνοντας προς το γήπεδο.
- Εδωσαν μια φολκλορική παράσταση για κάποιους τουρίστες που τους ξεναγούσαν με το ανοιχτό λεωφορείο στους δρόμους του Παρισιού. Το λεωφορείο δεν έφυγε μέχρι που τέλειωσε το… σόου.
- Σήκωσαν στα χέρια έναν ποδηλάτη που δεν έβρισκε χώρο να περάσει από το συγκεντρωμένο πλήθος.
- Γλέντησαν τους Σκωτσέζους, που δεν προκρίθηκαν στη διοργάνωση. Αλλά, όταν συνάντησαν κάποιους… ξέμπαρκους σκωτσέζουν οπαδούς στη fan zone, ήπιαν και τραγούδησαν μαζί τους.
- Συνέπεσαν σε μια παμπ, στο Παρίσι, με μεθυσμένους Αγγλους που… ξύνονταν για καβγά. «Παρακαλούμε, μην αρχίσετε τα επεισόδια», τους φώναξαν, σηκώνοντας τα ποτήρια τους, με αφορμή όσα είχαν προηγηθεί μεταξύ των Αγγλων και των Ρώσων. «Είναι Ρώσοι», είπε ένας Αγγλος μέσα στην τύφλα του. «Ε, τότε, κι εσείς είστε μόνο ένα μικρό μέρος της Σκωτίας», απάντησαν οι Ιρλανδοί, και τα γέλια εξαφάνισαν κάθε κίνδυνο… θερμού επεισοδίου.
- Σταμάτησαν έξω από το γήπεδο (το «Stade de France») για να βοηθήσουν έναν συνάνθρωπό τους που δεν ένιωθε καλά. Σε αυτή την προσπάθεια, ο Τζέι Κίτινγκ, έχασε το εισιτήριό του. Μια παρέα συμπατριωτών του που περνούσε από το σημείο και έμαθε για το περιστατικό, του αγόρασε καινούργιο.
- Αποθέωσαν, με συνθήματα και χειροκροτήματα, ένα παππού που βγήκε στο μπαλκόνι του.
- Βοήθησαν έναν άλλο γηραιό κύριο ν’ αλλάξει λάστιχο.
- «Εκραξαν» δημοσίως έναν κολλητό τους, τον Τομ. Που, αντί να τους ακολουθήσει στη Γαλλία, τους… πούλησε επειδή βρήκε γκόμενα.
Ετσι ήταν πάντα. Περήφανοι, παθιασμένοι μα και πολιτισμένοι. Στο Euro του 2012 η Ιρλανδία έχασε (3-1) από τους Κροάτες στην πρεμιέρα, και τη δεύτερη αγωνιστική, η Ισπανία τής έριξε τέσσερα γκολ. Ολα είχαν τελειώσει, τόσο πρόωρα. Αλλά, κανένας θυμός, καμια βίαιη αντίδραση. Στο 87′ του αγώνα το πράσινο κομμάτι της εξέδρας άρχισε να τραγουδά το «Fields of Athenry». Τόσο δυνατά, που σκέπασε κάθε άλλο ήχο του γηπέδου. Ο ισπανός τηλεσχολιαστής σταματάτησε την περιγραφή και είπε: «σας αφήνω να ακούσετε τους Ιρλανδούς…».
To «Fields of Athenry», παραδοσιακό ιρλανδικό τραγούδι, διηγείται την ιστορία ενός φανταστικού ήρωα, ο οποίος στην περίοδο του Μεγάλου Λιμού εξορίστηκε από τον άγγλο διοικητή Τρεβέλιαν (ονομαστό για το αντι-ιρλανδικό του μένος), επειδή συνελήφθη να κλέβει τροφή για την οικογένειά του. Τι σχέση είχε με την περίσταση; Καμια. Απλώς οι πικραμένοι από τον αποκλεισμό Ιρλανδοί θυμήθηκαν αυτή τη γεμάτη αγώνα ιστορία για να γιατρέψουν την πληγωμένη τους περηφάνεια.
Περίπου τα ίδια έκαναν στη Γαλλία και οι Βορειοϊρλανδοί. Οι οποίοι, μάλιστα, κέρδισαν και το… Οσκαρ για το καλύτερο soundtrack του Euro: το -διάσημο, πλέον- σύνθημα «Will Grigg’s on fire» (ο Γουίλ Γκριγκ είναι καυτός), που θυμίζει το γνωστό τραγούδι της Γκαλά, «Freed from desire». Ποιος είναι ο Γκριγκ; Ενας 24χρονος επιθετικός της Γουίγκαν, ο οποίος έκανε εξαιρετική σεζόν και κέρδισε, την τελευταία στιγμή, την κλήση του στο Euro 2016.
Ούτε ενόχλησε κανέναν η «τρέλα» των Ιρλανδών. Κάθε άλλο
Αν και ο Γκριγκ δεν αγωνίστηκε, το τραγούδι έγινε μεγάλο σουξέ – και ο ίδιος διάσημος στα πέρατα του κόσμου. Μάλιστα, μετά τον αγώνα Βορείου Ιρλανδίας – Ουκρανίας, κάποιοι συμπατριώτες του στο Μπέλφαστ σκάρωσαν μια απίθανη φάρσα. Εχοντας πιει κάμποσες μπύρες, κάλεσαν το 999 (τον αριθμό έκτακτης ανάγκης της χώρας) για να ειδοποιήσουν για… πυρκαγιά. Οταν η τηλεφωνήτρια ρώτησε «τι είναι on fire;», εκείνοι απάντησαν εν χορώ: «Will Grigg’s on fire».
Στη Γαλλία, όταν οι άλλοι σήκωναν καρέκλες για να τις προσγειώνουν σε κεφάλια, οι Βορειοϊρλανδοί ύψωναν τα ποτήρια τους, τραγουδούσαν και χαμογελούσαν. Και το δικό τους, αντιπροσωπευτικό hastag ήταν το #Τόλμαναονειρευτείς.
Πολλές φορές γίνονται γραφικοί, και το ξέρουν. Καταλαβαίνουν οτι ενίοτε το παρακάνουν, αλλά δεν τους νοιάζει. Ετσι ζουν τη χαρά του παιχνιδιού, την πραγματική μαγεία ενός Euro την οποία όλοι οι άλλοι φαίνεται να έχουν απωλέσει μέσα στον αυτοσκοπό της νίκης. Και της επικράτησης, παντού και με κάθε τρόπο.
Ούτε ενόχλησε κανέναν η «τρέλα» των Ιρλανδών. Κάθε άλλο. Η συμπάθεια του κόσμου γι’ αυτούς φάνηκε κι από το γεγονός ότι στη γιγαντιαία fan zone κάτω από τον Πύργο του Αϊφελ, τα μοναδικά προϊόντα που είχαν εξαντληθεί, ήταν αυτά με τα διακριτικά της Ιρλανδίας. Κασκόλ, καπελάκια και t-shirt έγιναν ανάρπαστα. Οι υπάλληλοι της μπουτίκ απαντούσαν -σε όλες τις γλώσσες της Ευρώπης- οτι δεν γνωρίζουν πότε θα φέρουν καινούργια. Για μια ομάδα που ήταν η τελευταία τρύπα της φλογέρας, αυτό, κάτι δείχνει.
Δυστυχώς, τους καλύτερους φιλάθλους τους χάσαμε, το περασμένο Σαββατοκύριακο. Η Ιρλανδία αποκλείστηκε από τη Γαλλία (2-1) και η Βόρειος Ιρλανδία από την Ουαλία (1-0). Μαζί με τις ομάδες επέστρεψαν σπίτι και οι οπαδοί τους, που μας θύμισαν οτι το ποδόσφαιρο παίζεται -πάνω απ’ όλα- για ‘κείνους, για τον κόσμο του. Οταν οι φίλαθλοι θα πάψουν να το χαίρονται, το ποδόσφαιρο θα πεθάνει. Θα είναι μια θρησκεία χωρίς πιστούς.
Ευτυχώς, μαζί με τους καλούς ξεκουμπίστηκαν και οι κάφροι. Οι στρατευμένοι χούλιγκανς των Ρώσων, αλλά και οι Αγγλοι, οι Σλοβάκοι και οι Κροάτες, οι οποίοι προσπάθησαν να φανούν αντάξιοι της ασχήμιας τους. Ιρλανδοί -και Βορειοϊρλανδοί- ήσασταν υπέροχοι. Σας ευχαριστούμε. Ραντεβού το 2018, στο Μουντιάλ της Ρωσίας. Εκεί, το ποδόσφαιρο θα σας έχει ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη…