«Βρισκόμαστε μπροστά στον πιο σημαντικό τενίστα από την εποχή του Ρότζερ (Φέντερερ) και του Ράφα (Ναδάλ). Είναι η φυσιογνωμία, το χάρισμα…». Με αυτά τα λόγια έκλεισαν οι σχολιαστές του αυστραλιανού καναλιού που μεταδίδει το Οπεν της Μελβούρνης, την περιγραφή του αγώνα Τσιτσιπά – Μπαουτίστα Αγκούτ (3-1).
«Ενα αστέρι γεννιέται», ήταν το γενναιόδωρο σχόλιο των διοργανωτών για τον νέο θρίαμβο του σπουδαίου έλληνα πρωταθλητή, στον επίσημο λογαριασμό του τουρνουά στο Twitter. Η είδηση διαδόθηκε με ιντερνετική ταχύτητα, πυροδοτώντας ακόμη μια παγκόσμια αποθέωση του 20χρονου, ο οποίος κράτησε ξάγρυπνους χιλιάδες φιλάθλους στην Ελλάδα (δεν μας έφτανε ο Giannis…).
Τα διεθνή ΜΜΕ τον έχουν λατρέψει – ήδη τον βάφτισαν «πρίγκιπα» του τένις και διάδοχο των Big-3 (Φέντερερ, Ναδάλ, Τζόκοβιτς).
Διότι ο Στέφανος φαίνεται να είναι η απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα των φίλων του σπορ για το ποιος θα καλύψει το κενό των τριών σούπερ-σταρ, που βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους.
Είναι ο μόνος που διαθέτει το πακέτο: εξαιρετικός τενίστας, αλλά και γοητευτική προσωπικότητα. Και το στιλ παιχνιδιού του είναι ελκυστικό στο μάτι. Αυτοκρατορικό όπως του Ελβετού, μαχητικό όπως του Ισπανού, συναρπαστικό όπως του Σέρβου. «Απολαμβάνω να τον παρακολουθώ», παραδέχθηκε ένας από τους θρύλους των courts, ο Αντρέ Αγκάσι. Που δήλωσε ότι ζηλεύει τη νοοτροπία του και… τα μαλλιά του.
Ο Τσιτσιπάς είναι ο πρώτος Ελληνας που θα παίξει σε ημιτελικό ενός Major, αλλά και ο νεαρότερος τενίστας που φτάνει στους «4» του Αυστραλιανού Οπεν μετά τον Αντι Ρόντικ (2003). Στην ηλικία του (20 ετών και 168 ημερών) μόνον ο Τζόκοβιτς, από τους τρεις «μεγάλους» του καιρού μας, είχε καταφέρει κάτι αντίστοιχο σε Grand Slam (2007), αλλά όχι στην Αυστραλία. Ούτε ο Φέντερερ, ούτε ο Ναδάλ.
Ο αντίπαλός του, ο 30χρονος Ρομπέρτο Μπαουτίστα – Αγκούτ, ήταν… ζόρικος. Αήττητος μέσα στο 2019 (σε εννέα αγώνες). Ο Στέφανος, όμως, κατάφερε να τον ρίξει στο καναβάτσο, κυρίως χάρη στο εξαιρετικό του σερβίς (είχε 22 άσους, έναντι έξι του Ισπανού). Νίκησε και την κόπωση από τον εξοντωτικό αγώνα που είχε δώσει μιάμιση μέρα πριν, αλλά και τη μέθη του θριάμβου του επί του Φέντερερ, που έχει γίνει παγκόσμιο trend στα social media και έχει πολλαπλασιάσει τους ακολούθους του στο Twitter και το Instagram. Απέδειξε ότι εκτός από ταλέντο, που σε κάνει σπουδαίο παίκτη, διαθέτει και ωριμότητα, που σε κάνει πρωταθλητή.
Αυτή τη φορά, το «τιτίβισμα» για την πρόκρισή του ήταν μια ρήση του Ιουλίου Καίσαρα: «Φύσει γαρ άνθρωπος, ό βούλεται, τούτο και οίεται» (από τη φύση του ο άνθρωπος, αυτό που θέλει, αυτό πιστεύει). Να σχετίζεται, άραγε, με την πίστη του Τσιτσιπά ότι μπορεί να νικήσει (και) τον Ναδάλ; Ο τρομερός Ράφα, Νο 2 στον κόσμο, ο οποίος προκρίθηκε με νίκη (6-3, 6-4, 6-2) επί του Αμερικανού Φρανσίς Τιαφό (Νο 39), είναι το τελευταίο του εμπόδιο πριν από τον τελικό.
Ο Στέφανος μίλησε γι’ αυτή τη μάχη στη συνέντευξη Τύπου, αμέσως μετά τον αγώνα του με τον Μπαουτίστα Αγκούτ: «Πείσμωσα πολύ την τελευταία φορά που έχασα (από τον Ναδάλ). Είπα στον εαυτό μου ότι έχω την ευκαιρία να τα πάω καλύτερα την επόμενη φορά. Μπορώ να τον κερδίσω, γιατί τώρα ξέρω πώς παίζει. Δεν ήθελα να το πω αυτό, αλλά νιώθω ότι μπορώ να το κάνω. Θα είναι μεγάλη χαρά να βγω στο γήπεδο, να παίξω καλό τένις και να φύγω με τη νίκη. Το θέλω πάρα πολύ».
Τον Ναδάλ τον συνάντησε πέρυσι, ανήμερα των εικοστών γενεθλίων του (12 Αυγούστου), στον τελικό του Rogers Cup στο Τορόντο – τον πρώτο του σε τουρνουά Masters. Εχασε με 2-0 σετ από τον σπουδαίο ισπανό τενίστα, που πανηγύρισε τον υπ’ αριθμόν 80 τίτλο και τον 33ο Μasters της καριέρας του. Για τον Στέφανο, εκείνο το ματς ήταν ο επίλογος μιας καταπληκτικής πορείας. Για να φτάσει στον τελικό, είχε νικήσει τέσσερις αθλητές του Τοp-10: τον Ντομινίκ Τίεμ, τον Νόβακ Τζόκοβιτς, τον Αλεξάντερ Ζβέρεφ και τον Κέβιν Αντερσον. Ετσι βρέθηκε στο Νο 15 της παγκόσμιας κατάταξης, από… Νο 2.205 που ήταν τέσσερα χρόνια πριν.
Στο τέλος του αγώνα, την ώρα που ο Στέφανος κλήθηκε από τους διοργανωτές να παραλάβει το κύπελλο για τη δεύτερη θέση που κατέκτησε, όλο το γήπεδο άρχισε να τραγουδά «happy birthday to you»… Κι όταν ήρθε η ώρα της απονομής στον νικητή, ο ιπποτικός Ράφα είχε ένα δώρο για ‘κείνον. Μερικά θερμά λόγια που οι αντίπαλοι λένε, σπανίως, ο ένας για τον άλλον: «Θέλω να δώσω συγχαρητήρια στον Στέφανο γι’ αυτή τη φανταστική εβδομάδα που είχε. Θέλω να σου πω να συνεχίσεις να δουλεύεις έτσι, και όλο το μέλλον είναι μπροστά σου». Νωρίτερα, τον Απρίλιο του 2018, ο Τσιτσιπάς (Νο 63 τότε) είχε ηττηθεί και πάλι με 2-0 σετ από τον Ναδάλ, στον τελικό του Οπεν της Βαρκελώνης. Εκτοτε, όμως, ο… TsitsiFast έχει προοδεύσει αφάνταστα.
Με την πρόκρισή του στους ημιτελικούς έχει, ήδη, ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Ο,τι πετύχει από ‘δω και πέρα, θα ανήκει στη σφαίρα του απίθανου, του εξωπραγματικού. Εάν ηττηθεί από τον Ναδάλ, θα φύγει από τη Μελβούρνη ως Νο 12 της παγκόσμιας κατάταξης (που είναι ρεκόρ καριέρας) και κατά 809.000 ευρώ πλουσιότερος. Εάν τον νικήσει, θα σκαρφαλώσει στο Νο 9 και θα κερδίσει 1,84 εκατ. ευρώ. Κι αν κατακτήσει το τρόπαιο, θα φτάσει στο Νο 8 και θα εισπράξει 3,6 εκατ. ευρώ. Ποιος το περίμενε, από έναν αθλητή που μέχρι πρόπερσι δεν γνωρίζαμε, καν;
Ακόμη κι αν δεν είναι έτοιμος να νικήσει (και) τον Ναδάλ, ο Στέφανος έχει κερδίσει τον θαυμασμό όλης της κοινωνίας των σπορ. Που είναι πιο σημαντικό από οποιοδήποτε τρόπαιο.