H έκπληξη που αισθάνθηκα όταν πληροφορήθηκα, για πρώτη φορά, ότι ο Χρήστος Ζαμπούνης είναι οπαδός του ΠΑΟΚ, δεν κράτησε πολύ, έζησε όσο ένας αναστεναγμός από χαμένη ευκαιρία. Αν μη τι άλλο, τι είναι ο ΠΑΟΚ αν όχι ένα βασιλιάς χωρίς στέμμα; Λες και οι χαρές θα έρθουν όταν ανασάνει ο Μαρμαρωμένος και ο Δικέφαλος, της Βασιλεύουσας, ανοίξει πάλι τα φτερά του.
«ΠΑΟΚ αφού» είναι ο τίτλος του βιβλίου που συνέγραψε ο Χρήστος με θέμα την αγαπημένη μας ομάδα. Είναι αφιερωμένο στη μνήμη του πατέρα του, ενός ανθρώπου που πέθανε αφήνοντας πίσω του ως τελευταία φράση μία ενστικτώδη ερώτηση: «τι έκανε ο ΠΑΟΚ;» Κατά καιρούς όλοι μας έχουμε αισθανθεί τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια μας παίρνοντας την απάντηση. Όμως ο Κωνσταντίνος Ζαμπούνης έφυγε προς τον ουρανό. «Και όταν θα πεθάνω, θέλω τον Δικέφαλο στον τάφο μου επάνω…»
Το «ΠΑΟΚ αφού» είναι κάτι σαν μικρή εγκυκλοπαίδεια του συλλόγου ή, καλύτερα, διεκδικεί τη θέση συναισθηματικής ανθρωπογεωγραφίας. Ο συγγραφέας ανατρέχει, συνοπτικά, στην ιστορία του συλλόγου, παρουσιάζει σταθμούς στη διαδρομή των 90 ετών, εκθέτει συνθήματα και καλλιτεχνικά και δημοσιογραφικά κείμενα και «φωτογραφίζει» μερικές χαρακτηριστικές μορφές ΠΑΟΚτσήδων.
Ποιοι θα το διαβάσουν; Θεωρώ αυτονόητο ότι δεν πρέπει να λείπει από καμία ΠΑΟΚτσήδικη βιβλιοθήκη (δεν θέλω κακεντρεχή σχόλια, έχουμε βιβλιοθήκες), αλλά καλό είναι να το διαβάσουν όσοι σκοπεύουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να έρθουν κοντά στην ομάδα. Ας πούμε όσες πρόκειται να νυμφευθούν φανατικό οπαδό, καλό είναι να γνωρίζουν μία ιστορία για τον Μάκη τον μανάβη. Το κυριότερο: το βιβλίο έχει γραφτεί με αγάπη για τον σύλλογο και τους οπαδούς του. ΠΑΟΚ είναι.
Χρήστος Ζαμπούνης
ΠΑΟΚ αφού
Εκδόσεις Φερενίκη