Η Τζόρτζια Μελόνι έχει εντοπίσει έναν νέο εσωτερικό εχθρό. Η πρωθυπουργός της Ιταλίας έχει στρέψει τα πυρά της κατά του δικαστικού σώματος της χώρας και οι επικριτές της καταγγέλλουν «επικίνδυνες» πολιτικές επιθέσεις που θυμίζουν τις τακτικές του Βίκτορ Ορμπαν.
Η επικεφαλής της πιο δεξιάς ιταλικής κυβέρνησης μετά τον Μουσολίνι έχει κερδίσει πόντους στο διεθνές στερέωμα με τη μετριοπαθή ρητορική της και την υποστήριξή της προς την Ουκρανία, αλλά στο εσωτερικό της χώρας έχει ακολουθήσει μια πιο σκληρή ατζέντα, και επιχειρεί να αυξήσει την επιρροή της στους θεσμούς της Ιταλίας, σημειώνει το Politico.
Η Μελόνι επιτίθεται συστηματικά σε όσους θεωρεί αντιπάλους της, είτε είναι δημοσιογράφοι είτε ακτιβιστές είτε δικαστές, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως θύμα σε μια ευρύτερη κυβερνητική εκστρατεία κατά των διαφορετικών απόψεων.
«Αυτή η κυβέρνηση έχει μετατρέψει τους επικριτές –όσους διαφωνούν ή ακόμη και απλώς αυτούς που εφαρμόζουν τους υπάρχοντες νόμους– σε αντιφρονούντες» δήλωσε στο Politico ο Ρομπέρτο Σαβιάνο, ο γνωστός συγγραφέας και σταυροφόρος κατά της μαφίας.
Τη Δευτέρα, δικαστήριο της Ρώμης διέταξε, για δεύτερη φορά, την επιστροφή στην Ιταλία αιτούντων άσυλο που εστάλησαν σε ένα από τα ιταλικά κλειστά κέντρα μεταναστών στην Αλβανία.
Οι δικαστές αμφισβήτησαν έτσι ξανά τη συμφωνία της Μελόνι με τον Εντι Ράμα, προκαλώντας την οργή της ιταλίδας πρωθυπουργού, αλλά και του φίλου της Ελον Μασκ, που δεν έχασε την ευκαιρία να σχολιάσει το γεγονός, απαιτώντας πρώτα «να φύγουν» οι δικαστές, ενώ με δεύτερη ανάρτησή του ο πιθανός υπουργός Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας του Ντόναλντ Τραμπ αναρωτήθηκε με θράσος αν «ο ιταλικός λαός ζει σε δημοκρατία ή οι αποφάσεις λαμβάνονται από μια μη εκλεγμένη αυταρχική κάστα».
Στον Μασκ απάντησε κατάλληλα ο ιταλός πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα: «Η Ιταλία είναι μια μεγάλη δημοκρατική χώρα και πρέπει να επαναλάβω, με την έκφραση που χρησιμοποίησα στις 7 Οκτωβρίου 2022, ότι ξέρει να φροντίζει τις υποθέσεις της, με σεβασμό στο Σύνταγμα. Καθένας, ιδίως όταν, όπως ανακοινώθηκε, ετοιμάζεται να αναλάβει σημαντικό ρόλο σε μια φίλη και σύμμαχο χώρα, πρέπει να σέβεται την κυριαρχία της Ιταλίας και δεν επιτρέπεται να παίρνει το δικαίωμα να της κάνει υποδείξεις» έγραψε.
Στις 18 Οκτωβρίου το δικαστήριο της Ρώμης είχε διατάξει την επιστροφή στην Ιταλία της πρώτης αποστολής μεταναστών, απόφαση την οποία η Μελόνι χαρακτήρισε «επιζήμια».
«Είναι πολύ δύσκολο να εργάζεσαι και να προσπαθείς να δώσεις απαντήσεις σε αυτό το έθνος, όταν αντιμετωπίζεις την αντίθεση ενός μέρους των θεσμών που θα έπρεπε να βοηθήσουν να δοθούν απαντήσεις» δήλωσε η ίδια αναφερόμενη στην απόφαση του δικαστηρίου.
Σε μια χώρα όπου η πλειονότητα των πολιτών δεν εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη, η σκληρή ρητορική της Μελόνι θα μπορούσε στην πραγματικότητα να αποδειχθεί μια έξυπνη πολιτική στρατηγική – παρά τη χιονοστιβάδα επικρίσεων από το ιταλικό κατεστημένο, επεσήμανε το Politico.
Εξαλλοι οι δικαστές
Μετά την ένσταση της Μελόνι, ο αναπληρωτής εισαγγελέας του Ακυρωτικού Δικαστηρίου, του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Ιταλίας, Μάρκο Παταρνέλο, έστειλε μήνυμα στους συναδέλφους του, στο οποίο χαρακτήριζε τις επιθέσεις της «επικίνδυνες» και ζητούσε από το δικαστικό σώμα να παραμείνει ενωμένο.
Αποσπάσματα της επιστολής δημοσιεύθηκαν αργότερα από τη δεξιά εφημερίδα Il Tempo και αναρτήθηκαν από τη Μελόνι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως, κατά την άποψή της, «απόδειξη» ότι μέρος του δικαστικού σώματος συνωμοτεί εναντίον της.
Οι δικαστές ήταν έξαλλοι μαζί της. «Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο εκλάπη από ένα κλειστό κύκλωμα. Εξήγαγαν τρεις προτάσεις και έκρυψαν το υπόλοιπο κείμενο, που έλεγε αντίθετα πράγματα από το αφήγημα που σκόπευαν να δημιουργήσουν, ώστε να ξεγελάσουν τους πολίτες και να τους κάνουν να πιστέψουν ότι υπάρχει ένα πολιτικοποιημένο δικαστικό σώμα που θέλει να ανατρέψει την κυβέρνηση» δήλωσε ο Στέφανο Μουσολίνο, εισαγγελέας και εθνικός γραμματέας της Δημοκρατικής Δικαιοσύνης, μιας αριστερής ένωσης δικαστών που στοχεύει στην προστασία της αυτονομίας της Δικαιοσύνης.
«Αυτό δεν ισχύει καθόλου, υπάρχει μια δικαστική εξουσία που θέλει να προστατεύει τα δικαιώματα και θέλει να το κάνει με αυτόνομο και ανεξάρτητο τρόπο» πρόσθεσε.
Η Μελόνι, σημείωσε ο ίδιος, δεν επέκρινε τόσο την απόφαση του δικαστηρίου όσο το ίδιο το δικαστήριο, επειδή δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες της. «Κατά την άποψή μας πρόκειται για μια επικίνδυνη θεώρηση της σχέσης μεταξύ των θεσμικών οργάνων. Διότι αν η Μελόνι φαντάζεται ένα δικαστικό σώμα που συνεργάζεται με την κυβέρνηση, αυτό σημαίνει ότι φαντάζεται ένα δικαστικό σώμα που δεν είναι πλέον αυτόνομο και ανεξάρτητο, αλλά εξυπηρετεί τους στόχους που θέτει η κυβέρνηση για τον εαυτό της» είπε.
Το ιταλικό υπουργείο Δικαιοσύνης και το υπουργικό συμβούλιο δεν απάντησαν στα επανειλημμένα αιτήματα του Politico για σχολιασμό σε διάστημα τριών εβδομάδων.
Κλίμα εκφοβισμού
Μια έκθεση για τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενός κορυφαίου οργανισμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που δημοσιεύθηκε στις 22 Οκτωβρίου, προειδοποίησε κατά της «υπερβολικής κριτικής σε μεμονωμένους δικαστές που ασχολούνται με υποθέσεις μετανάστευσης», η οποία «θέτει σε κίνδυνο την ανεξαρτησία τους».
Η Σίλβια Αλμπάνο, πρόεδρος της Δημοκρατικής Δικαιοσύνης και μεταξύ των δικαστών που αποφάσισαν κατά της κράτησης μεταναστών στην Αλβανία, είχε υποβάλει καταγγελία στην Εισαγγελία της Ρώμης στις 24 Οκτωβρίου, αφού δέχτηκε απειλές για τη ζωή της.
Ομοίως, η εισαγγελέας Τζόρτζια Ρίγκι, η οποία εμπλέκεται σε υπόθεση κατά του ακροδεξιού ιταλού υπουργού Μεταφορών Ματέο Σαλβίνι, σχετικά με την απόφαση που έλαβε τον Αύγουστο του 2019 να εμποδίσει ένα σκάφος μεταναστών να ελλιμενιστεί στη Λαμπεντούζα, τέθηκε υπό αστυνομική προστασία τον περασμένο μήνα λόγω απειλών κατά της ζωής της.
Οι διωκτικές αρχές παρακολουθούν ήδη τους άλλους δύο εισαγγελείς που εμπλέκονται στη δίκη. Ο Μουσολίνο δήλωσε ότι οι απειλές ισοδυναμούν με «εκφοβισμό» των δικαστών και πρόσθεσε ότι συμφωνεί απόλυτα με τις ανησυχίες του Συμβουλίου της Ευρώπης.
«Κάθε δικαστής που ασχολείται σήμερα ή που θα ασχοληθεί αύριο με το Μεταναστευτικό, πρακτικά θα αναρωτηθεί αν τον βολεύει να συνεχίσει να είναι ένας αυτόνομος ανεξάρτητος ευρωπαίος δικαστής ή αν είναι καλύτερο να σιωπήσει και να κάνει ό,τι θέλει η κυβέρνηση» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με τον Σαβιάνο, ο οποίος έχει ζήσει υπό αστυνομική προστασία επί 18 χρόνια λόγω του αποκαλυπτικού έργου του για την Καμόρα της Νάπολης, η Μελόνι είναι τακτικά συνεπής στο να στοχοποιεί όσους την επικρίνουν.
«Αυτές οι επιθέσεις σκιαγραφούν μια στρατηγική» είπε στο Politico. «Οι μέθοδοι και οι στόχοι είναι οι ίδιοι, οι μόνες διαφορές εξαρτώνται από τον ρόλο των ανθρώπων που κατά καιρούς πρέπει να χτυπηθούν, να απαξιωθούν, να φοβηθούν και να φιμωθούν».
Ο Σαβιάνο, επικριτής της κυβέρνησης Μελόνι, τιμωρήθηκε με πρόστιμο «για δυσφήμιση» τον Οκτώβριο του 2023, επειδή χαρακτήρισε την πρωθυπουργό και τον Σαλβίνι «καθάρματα» για τις μεταναστευτικές πολιτικές τους.
«Το μήνυμα είναι ότι όποιος τολμά να ελέγξει ή έστω απλώς να περιορίσει τη δράση της κυβέρνησης –είτε επειδή το απαιτεί ο θεσμικός του ρόλος είτε επειδή ως απλός πολίτης πιστεύει ότι η κριτική της εξουσίας είναι “το άλας της Δημοκρατίας”– πρέπει να γνωρίζει ότι, αν επιμείνει, θα περάσει δύσκολα» είπε. «Ειδικά αν έχει δίκιο».
Πιο «ύπουλη» από τον Μπερλουσκόνι
Στην προειδοποιητική επιστολή του προς τους συναδέλφους του ο Παταρνέλο συνέκρινε δυσμενώς τη Μελόνι με τον εκλιπόντα ιταλό πρωθυπουργό Σίλβιο Μπερλουσκόνι, συχνό επικριτή του δικαστικού σώματος, περιγράφοντας τις επιθέσεις της κατά των δικαστών ως «πιο επικίνδυνες και ύπουλες».
Στη διάρκεια της μακράς πολιτικής του καριέρας ο Μπερλουσκόνι επιτέθηκε επανειλημμένως στο δικαστικό σώμα της Ιταλίας, κατηγορώντας δικαστές ότι ήταν αριστεροί και ότι συνωμοτούσαν εναντίον του. Αλλά οι επιθέσεις του, είπε ο Μουσολίνο, δεν είχαν στόχο την αποδυνάμωση της ανεξαρτησίας του δικαστικού συστήματος.
«Ο Μπερλουσκόνι είχε μια πιο λειτουργική εστίαση στην προστασία του εαυτού του στις δίκες που τον αφορούσαν. Οι προτάσεις του δεν στόχευαν ποτέ στη μεταρρύθμιση ή στην αμφισβήτηση του κράτους Δικαίου όπως το γνωρίζουμε» είπε στο Politico.
Το μοντέλο της Μελόνι είναι το μοντέλο του Ορμπαν, συμπλήρωσε ο Σαβιάνο. «Η ιδέα της για το κράτος είναι αυταρχική, ακόμη και αν βρίσκεται σε δημοκρατικό πλαίσιο: ο στόχος της είναι να παρακάμψει όλες τις Αρχές που πρέπει να ελέγχουν την κυβέρνηση, όχι μόνο σε ποινικό επίπεδο. Από αυτή την άποψη, οι ευθύνες της Ευρώπης είναι τεράστιες: είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που έκανε τη δύναμη και την επιρροή του Ορμπαν να αυξηθούν πέρα από κάθε μέτρο» πρόσθεσε.