Υπάρχουν ορισμένα όρια απέναντι στα οποία η ανθρωπότητα στέκεται σχεδόν υπνωτισμένη – κανείς δεν πιστεύει ότι μπορούν να ξεπεραστούν, μέχρι κάποιος να το κάνει. Στο πρώτο μισό του 20ο αιώνα ήταν το μίλι –κανείς δεν πίστευε ότι μπορεί να υπάρξει άνθρωπος που μπορεί να τρέξει την απόσταση σε λιγότερο από τέσσερα λεπτά, αλλά την 6η Μαΐου του 1954 ο Ρότζερ Μπάνιστερ έκανε επίδοση 3:59.4. Επόμενο όριο; Ο Μαραθώνιος, η τρομακτικά δύσκολη διαδρομή των 42,195 χλμ –κανείς δεν πίστευε ότι μπορεί να υπάρξει άνθρωπος που θα τρέξει την απόσταση σε λιγότερο από δύο ώρες, αλλά την 12η Οκτωβρίου 2019 ο Ελιουντ Κιπτσόγκε τα κατάφερε!
Τρέχοντας το πρωί του Σαββάτου στη Βιέννη, υπό ιδανικές συνθήκες, ο 35χρονος δρομέας από την Κένυα τερμάτισε βλέποντας το χρονόμετρο να δείχνει 1:59:40.
Η απίστευτη επίδοση του Κιπτσόγκε δεν είναι επίσημο ρεκόρ. Δεν ήταν ένας κανονικός αγώνας αυτός που έγινε στην αυστριακή πρωτεύουσα, αλλά περισσότερο ένα αθλητικό project (είχε την ονομασία «INEOS159»). Ομως αποδεικνύει ότι μπορεί να γίνει, ότι μπορεί να υπάρξει άνθρωπος που να διαψεύσει τους επιστήμονες, οι οποίοι επί δεκαετίες δήλωναν βέβαιοι ότι είναι ανθρωπίνως αδύνατο να τρέξει κανείς τα 42.195 μ. σε λιγότερο από 120 λεπτά.
Ηταν μια διαδρομή δραματική αλλά με ενθουσιώδες φίνις, που έγραψε τρόπον τινά Ιστορία.
Είναι μια εκπληκτική επίδοση. Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους, ο Κιπτσόγκε έτρεξε 42,195 μ. με μέση ταχύτητα 21,2 χλμ/ω!
Είναι ανεπίσημη διότι επετεύχθη κάτω από συνθήκες «εργαστηρίου». Δεν είναι μόνο ότι η διαδρομή που είχε επιλεγεί ήταν ουσιαστικά επίπεδη χωρίς τις εξοντωτικές ανηφόρες που έχουν Μαραθώνιοι, όπως ο κλασσικός της Αθήνας. Επιπλέον ο Κιπτσόγκε δεν είχε ανταγωνισμό, κάποιον δηλαδή αθλητή που θα θέλει να νικήσει αυτός και άρα να επιλέξει άλλη στρατηγική στον αγώνα. Τουναντίον ο Κενυάτης έτρεχε με τη συνοδεία 42 «λαγών» (μοιρασμένων σε έξι επτάδες), δηλαδή άλλων δρομέων που κρατούσαν μαζί τον ρυθμό, ώστε να επιτευχθεί η επίδοση.
Μάλιστα προπορευόταν ένα αυτοκίνητο που πρόβαλε στον δρόμο με laser έναν «οδηγό» ώστε ο Κιπτσόγκε να ρυθμίζει τον ρυθμό του και αναλόγως οι «λαγοί» να ρυθμίζουν τη θέση τους.
Ο απόλυτος στόχος ήταν το «αντικείμενο», ο Κιπτσόγκε, να πετύχει το ρεκόρ.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής, οι πέντε σχημάτιζαν έναν κύκλο ή και ένα «V» μπροστά από τον Κιπτσόγκε για να περιορίζουν την αντίσταση του αέρα, ενώ οι άλλοι δύο ακολουθούσαν για να μην μείνει πίσω ο δρομέας.
Σε κάθε περίπτωση είναι μια επίδοση ιστορική. Και ο Κιπτσόγκε δικαιούται να πανηγυρίζει.
