Ο Αιμίλιος Χειλάκης θυμάται: «Οταν ήμουν σερβιτόρος, ο Ανδρέας άφηνε ολόκληρο μηνιάτικο σε πουρμπουάρ»
Εως τώρα υπήρχε μόνο με μορφή αστείων στο Facebook. Η σύγκριση τού εκάστοτε «σήμερα» με τις ανέμελες μέρες του (παπανδρεϊκού) ΠΑΣΟΚ για κάθε τι αποτύπωνε στα social media αυτό το μείγμα νοσταλγίας και ειρωνείας για την εποχή της σπατάλης με δανεικά. Τώρα όμως όλο αυτό απέκτησε και φωνή, τη βαθιά φωνή του εξαιρετικού ηθοποιού Αιμίλιου Χειλάκη.
Ο οποίος βγήκε στην εκπομπή «Αυτός και ο άλλος», με τους Τάκη Γιαννούτσο και Θοδωρή Βαμβακάρη, στην ΕΡΤ1, και μεταξύ πολλών άλλων εξομολογητικών, περιέγραψε την εποχή που έβγαζε τα προς το ζην ως βοηθός σερβιτόρος στο «King George», το φημισμένο ξενοδοχείο στην πλατεία Συντάγματος, όπου σύχναζε το μισό υπουργικό συμβούλιο και φυσικά ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ.
«Τον καιρό που εγώ σύχναζα στα Εξάρχεια ήμουν και βοηθός σερβιτόρου στο “King George” και σέρβιρα ως βοηθός όλο το υπουργικό συμβούλιο του τότε ΠΑΣΟΚ. O Παπανδρέου πήγαινε τότε και έτρωγε με Μελίνα Μερκούρη με Tσοχατζόπουλο, με Κουτσόγιωργα –αυτός με τρόμαζε πάντα– και εγώ τους σέρβιρα. Δεν θυμάμαι τι έτρωγε ο Αντρέας, θυμάμαι πάντα όμως ότι, ενώ δεν πληρωνόταν το τραπέζι γιατί ήταν από τη Βουλή, εκείνος άφηνε το μηνιάτικό μου σε πουρμπουάρ. Ήταν πολύ large», είπε.
Πώς, μετά, να αντισταθείς στη νοσταλγία; Για την εποχή που ο Πρωθυπουργός της χώρας ήταν τόσο large που μπορούσε να σου αφήνει για πουρμπουάρ όσα βγάζεις σε έναν μήνα; Αδικο έχει και ο Ανδρέας ο Λοβέρδος να ζητά την επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ;
Εχει βέβαια και μια άλλη ανάγνωση αυτή η διήγηση του κ. Χειλάκη. Διότι μαθαίνουμε πως τα πανάκριβα γεύματα των πολιτικών πληρώνονταν από την ελληνική Βουλή, από εμάς τους φορολογούμενους δηλαδή. Ας ελπίσουμε ότι μαζί με τα πουρμπουάρ που έγιναν λιγότερο γενναιόδωρα περιορίστηκαν και τα τραπεζώματα από την τσέπη μας.
Ο Φίλης διαμαρτύρεται ότι τα θέματα στις Πανελλαδικές έπεσαν από κείμενα φιλοκυβερνητικών εφημερίδων
Εκτός από βουλευτής Α’ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Παιδείας, ο Νίκος Φίλης είναι και τομεάρχης Παιδείας της αξιωματικής αντιπολίτευσης –έχει λοιπόν κομματικό καθήκον να ασκεί κριτική για το τι συμβαίνει στον χώρο της εκπαίδευσης.
Τι έκανε λοιπόν προ ημερών; Παρατήρησε –με μια κάποια ενόχληση δίχως άλλο– ότι τα θέματα που έπεσαν στα Νέα Ελληνικά ήταν δημοσιογραφικά κείμενα που αλιεύτηκαν από εφημερίδες που στηρίζουν την κυβέρνηση!
Κατ’ αρχάς να πούμε ότι ο κ. Φίλης καλά το παρατήρησε. Οι υποψήφιοι των γενικών λυκείων εξετάστηκαν μεταξύ άλλων σε δύο άρθρα: «Το αύριο δεν είναι πια αδιαπέραστο πέπλο» («Καθημερινή», 21 Μαρτίου 2021) και «Οι Πανελλαδικές φέρνουν αναδιάρθρωση των ΑΕΙ» («Το Βήμα της Κυριακής, 23 Μαΐου 2021). Από την πλευρά τους, οι υποψήφιοι από τα ΕΠΑΛ εκλήθησαν να εξεταστούν στο κείμενο «Αθλητές: Αιχμάλωτοι της… επιτυχίας» («Καθημερινή», 3 Ιουνίου 2021).
Ομως το να διατυπώνει εμμέσως πλην σαφώς τη θεωρία ότι είναι και αυτό ένα μήνυμα προς τους μαθητές του Λυκείου να διαβάζουν τις φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, δεν είναι κάπως παρατραβηγμένο; Ή μήπως είναι ένα cunning plan του Κυριάκου Μητσοτάκη να μολύνει τις αθώες αριστερές ψυχές της νεολαίας μας, ένας δόλιος τρόπος της επάρατης Δεξιάς να αναγκάσει τους τίμιους αριστερούς υποψηφίους να διαβάζουν τις ναυαρχίδες του έντυπου νεοφιλελευθερισμού;
Είπε συγκεκριμένα ο κ. Φίλης:
«Στα θέματα Νέων Ελληνικών που δόθηκαν την περασμένη Δευτέρα στα Γενικά Λύκεια συμπεριλαμβάνονταν δύο κείμενα δημοσιογράφων. Κατ’ αρχάς αυτό είναι θετικό και βέβαια συμβαίνει εδώ και χρόνια. Οι 18χρονοι μαθητές και μαθήτριες ασφαλώς έχουν την ωριμότητα -και πρέπει- να διαβάζουν και να ερμηνεύουν επίκαιρα άρθρα. Επιλέχτηκαν βέβαια φέτος από δύο εφημερίδες που κατά κανόνα στηρίζουν την κυβέρνηση (στα Μέσα αναφέρομαι προφανώς, όχι στους αρθρογράφους). Την επομένη, στο ίδιο μάθημα για τα ΕΠΑΛ, ένα ακόμα άρθρο, παρμένο επίσης από μία εκ των δύο εφημερίδων. Να υποθέσουμε καλόπιστα ότι αυτό ήταν τυχαίο; Αλλιώς τι μήνυμα στέλνει η Επιτροπή Εξετάσεων; Ότι οι εφημερίδες που δεν στηρίζουν την κυβέρνηση, δεν έχουν αρθρογράφους με άξια κείμενα; Ή μήπως προς τους εξεταζόμενους και τους δασκάλους τους, το μήνυμα είναι: “του χρόνου προετοιμαστείτε με εφημερίδες που στηρίζουν την κυβέρνηση”»;»
Βέβαια μετά ο κ. Φίλης είπε κάτι πολύ σοβαρότερο. Οτι τα κείμενα υπέστησαν διασκευές και απαλείψεις που είχαν συγκεκριμένη πολιτική και ιδεολογική χροιά. «Καλύτερα δείτε και κρίνετε μόνοι σας», μας προκάλεσε. Διαβάστε εδώ λοιπόν.
Ο Γερουλάνος αποκαλύπτει: «Μπήκα στην πολιτική γιατί είχα τραυματικά σχολικά χρόνια»
Στο σημερινό παρατηρητήριο Κεντροαριστεράς, να καταγράψουμε τη συνέντευξη που έδωσε ο Παύλος Γερουλάνος στο «Marie Claire», το μηνιαίο ένθετο γυναικείο περιοδικό του «Πρώτου Θέματος».
Εντάξει, δεν ανακοίνωσε και αυτός υποψηφιότητα για την αρχηγία του Κινήματος Αλλαγής, αλλά ποτέ δεν ξέρεις –άλλωστε τέτοιες συνεντεύξεις είναι και για να φιλοτεχνείται ένα προφίλ. Για να έχετε μια εικόνα, στην εν λόγω συνέντευξη ο πρώην υπουργός περιγράφεται μεταξύ άλλων (όχι απαραιτήτως με δική του ευθύνη) ως «απόγονος της πιο παλιάς οικογένειας της Ελλάδας και η φωνή των πιο καινούργιων ιδεών».
Τέλος πάντων, μιλώντας στο MC και στη δημοσιογράφο Γαλάτεια Λασκαράκη, ο πρώην υπουργός και νυν επικεφαλής της παράταξης «Αθήνα είσαι εσύ» στον Δήμο Αθηναίων, λέει πολλά και πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Οπως το πώς η δυσλεξία του ως παιδί τον οδήγησε με έναν τρόπο στην πολιτική.
Γιατί μπήκατε στην πολιτική; Είχατε έναν εξασφαλισμένο δρόμο στις επιχειρήσεις…
«Μπήκα στην πολιτική γιατί είχα τραυματικά σχολικά χρόνια. Εχω αρκετά γερή δόση δυσλεξίας και στο σχολείο εκείνη την εποχή δεν αναγνωριζόταν η δυσλεξία ως μαθησιακή δυσκολία, με αποτέλεσμα να μην είμαι καλός σε πράγματα που το σχολείο θεωρούσε σημαντικά, όπως η ορθογραφία και η απομνημόνευση. Με τους δασκάλους μου είχα δυσκολία να επικοινωνήσω γιατί είχαν στάνταρ που δεν μπορούσα να φτάσω και από την άλλη είχα ταλέντα που το σχολείο δεν εκτιμούσε. Μόνο αργότερα, όταν βρήκα τους χώρους όπου εκτιμήθηκαν τα ταλέντα μου, μπόρεσα να βρω και τους τρόπους να λύσω τα προβλήματα με την ορθογραφία και τη μνήμη. Οσο το σχολείο με έβλεπε μόνο σε συγκεκριμένα κριτήρια τόσο με έκανε να νιώθω ανασφάλεια γι’ αυτά που μπορώ να κάνω. Και επειδή πολλά παιδιά μεγαλώνουν με τα ίδια προβλήματα στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, αποφάσισα να αφιερωθώ στον βαθμό που μπορώ, να αποτρέψω όλα τα πράγματα που μας κρατούν εγκλωβισμένους από το να δούμε την πραγματική μας αξία».