Κατάφερε το Ισραήλ αποφασιστικό πλήγμα κατά της Χαμάς, που μπορεί να αποτρέψει νέες συγκρούσεις στο μέλλον ή η όλη επιχείρηση (που στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 242 ανθρώπους) ήταν «μία από τα ίδια», που έγινε για να χαρίσει στον Μπενιαμίν Νετανιάχου χρόνο παραμονής στην εξουσία, όπως έγραφε ο Τόμας Φρίντμαν στους New York Times;
Οι απόψεις στο Ισραήλ διίστανται, ενώ η Χαμάς από την πλευρά της κάνει λόγο για μία μεγάλη νίκη μετά την εκεχειρία, που ανακοινώθηκε το βράδυ της Πέμπτης, μετά από 11 ημέρες αιματοχυσίας. Τι σημαίνει νίκη για τη Χαμάς; Οτι έβαλε λίγο στην άκρη την αντίπαλη Παλαιστινιακή Αρχή του 85χρονου Μαχμούντ Αμπάς, που κυριαρχεί στη Δυτική Οχθη, και εμφανίστηκε ως ο μοναδικός υπερασπιστής του παλαιστινιακού αγώνα, εξηγεί ο Guardian.
Καθώς ξεκίνησε η εκεχειρία, Χαμάς και Νετανιάχου παρουσιάζουν το αφήγημά τους ως τη μόνη αλήθεια. Λογικό. Πάντα έτσι δεν γίνεται;
Ηδη, ανώνυμες πηγές των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων πανηγυρίζουν ότι σε πέντε ημέρες κατέστρεψαν το «Μετρό» της Χαμάς, που της πήρε 10 χρόνια να κατασκευάσει και είναι ικανοποιημένοι με την έκβαση της επιχείρησης. Από την άλλη, στέλεχος της Χαμάς δήλωσε ότι «επιτύχαμε τους στόχους μας».
Στη μεγάλη εικόνα, τίποτα δεν άλλαξε. Η Χαμάς παραμένει κυρίαρχη στη Λωρίδα της Γάζας, όπως και ο αποκλεισμός της Γάζας από το Ισραήλ.
Μέσα στο Ισραήλ πάντως, δεν δηλώνουν όλοι εντυπωσιασμένοι. «Ναι μεν οι βομβαρδισμοί επέφεραν πλήγμα στη Χαμάς, αλλά στο τέλος της ημέρας έχουμε μία από τα ίδια», έγραψε ο αρθρογράφος Γιόσι Γεχόσουα στην ισραηλινή εφημερίδα Yedioth Ahronoth.
Το Ισραήλ θεωρεί τη Χαμάς σημαντική απειλή, αλλά όχι τόσο ώστε να διακινδεύσει νέα χερσαία εισβολή στη Γάζα. Στις τρεις προηγούμενες, πολλοί νέοι Ισραηλινοί στρατιώτες σκοτώθηκαν, κάτι που δεν άρεσε καθόλου στην κοινή γνώμη της χώρας.
Η επιχείρηση αυτή φαίνεται πως ακολούθησε την πεπατημένη συνταγή των Ισραηλινών, να πλήττουν κάθε λίγα χρόνια την ικανότητα της Χαμάς να κατασκευάζει όπλα. Στη συνέχεια, η Χαμάς ανασκουμπώνεται και συνεχίζει την κατασκευή τους. Μέχρι την επόμενη επίθεση των Ισραηλινών.
Ο Γιάιρ Λαπίντ, επικεφαλής του κεντρώου κόμματος Γες Ατίντ και ηγέτης της αντιπολίτευσης, δήλωσε ότι η επιχείρηση είχε «εντυπωσιακά αποτελέσματα», αλλά ότι δεν θα αποτρέψει άλλον έναν γύρο εχθροπραξιών στο μέλλον.
«Μετά από 11 ημέρες, κάθε ισραηλινός πολίτης πρέπει να αναρωτηθεί: Τι ακριβώς ήθελε να επιτύχει η κυβέρνηση; Τι θα συμβεί σε ένα με δύο χρόνια; Η τωρινή επιχείρηση απέτρεψε τον επόμενο γύρο;», είπε.
Τα ερωτήματα πληθαίνουν στο εσωτερικό της χώρας για τα κίνητρα του Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος παρά την μεγάλη επιτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος, για την οποία πάσχισε προσωπικά, δεν κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση. Και σε λίγες ημέρες, θα έχανε την πρωθυπουργία από την αντιπολίτευση, που ήταν έτοιμη να σχηματίσει κυβέρνηση με σύμμαχο, για πρώτη φορά, ένα αραβικό κόμμα.
Ομως, την «κατάλληλη στιγμή», η υπέρμετρη αστυνομική βία εναντίον των Παλαιστινίων στην Ιερουσαλήμ, που εξελίχθηκε σε ρουκετοπόλεμο και βομβαρδισμούς, απέτρεψε αυτό το ενδεχόμενο. Ο Λαπίντ έχει μέχρι τις 2 Ιουνίου να σχηματίσει κυβέρνηση, κάτι που πλέον φαίνεται πολύ δύσκολο. Και ο Νετανιάχου έτσι, θα καταφέρει να ξαναπάει σε εκλογές, τις πέμπτες σε δύο χρόνια, αυτή τη φορά, έχοντας ξανά κερδίσει τον τίτλο του «Κύριος Ασφάλεια».
Ισραηλινή εφημερίδα επικαλείται ανώτερο στέλεχος του κόμματος του Νετανιάχου, Λικούντ, που κατηγορεί τον πρωθυπουργό ότι «κρατά τη χώρα όμηρο» για να ξανακάνει εκλογές. «Ο Νετανιάχου χρησιμοποιεί την επιχείρηση στη Γάζα για να κερδίσει χρόνο και να μην αφήσει τον Λαπίντ να σχηματίσει κυβέρνηση, χωρίς κανένα σχέδιο επί της ουσίας».
Παράλληλα, βέβαια, στρέφει αλλού την προσοχή από τη δίκη του για διαφθορά.
Οσο για τη Χαμάς, παρουσιάζεται ως η μόνη προστάτιδα των Παλαιστινίων και του ιερού τους τεμένους, Αλ Ακσα στην Ιερουσαλήμ, σε βάρος της Παλαιστινικής Αρχής και του Αμπάς, που ανέβαλε τις εκλογές, τις πρώτες από το 2006.
Ο Τόμας Αλαν Σγουόρτζ, καθηγητής Ιστορίας και Πολιτικών Επιστημών στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Βάντερμπιλτ, είπε ότι οι τελευταίες ημέρες ήταν ένα απογοητευτικό παράδειγμα του πώς η εσωτερική πολιτική οδηγεί την κλιμάκωση της βίας ανάμεσα στις δύο πλευρές: Ο Νετανιάχου θέλει να το παίξει σκληρός, τη στιγμή που ο αντίπαλός του προσπαθεί να δημιουργήσει έναν νέο συνασπισμό και η Χαμάς θέλει να δείξει ότι μόνο αυτή υπερασπίζεται τα παλαιστινιακά συμφέροντα.