H απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να συναντήσει τον ιρανό πρόεδρο Χασάν Ροχανί στη Νέα Υόρκη (κατά τη διάρκεια των εργασιών της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ) συνιστά απίστευτη «διπλωματική κωλοτούμπα» για τον αμερικανό πρόεδρο και συγχρόνως, όπως εκτιμούν οι αναλυτές, και χτύπημα στον ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου – και μάλιστα σε δύσκολη περίοδο για εκείνον.

Στις 17 Σεπτεμβρίου θα διεξαχθούν εκλογές στο Ισραήλ για τον σχηματισμό κυβέρνησης – και θα είναι οι δεύτερες μέσα στο εξάμηνο. Στις κάλπες θα αναμετρηθούν 31 κόμματα, όμως οι δημοσκόποι είναι βέβαιοι ότι τις δύο πρώτες θέσεις θα καταλάβουν το κόμμα του Νετανιάχου, το δεξιό Λικούντ, και το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του πρώην αρχηγού του στρατού Μπένι Γκαντζ, το οποίο ονομάζεται Μπλε και Ασπρο.

Ο Νετανιάχου πριν από μερικά εικοσιτετράωρα πέταξε στο προεκλογικό τραπέζι ένα βαρύ χαρτί που απευθύνεται στους πιο φανατικούς από το ακροατήριό του: είπε απερίφραστα ότι η επανεκλογή του εξασφαλίζει την προσάρτηση στο Ισραήλ της Κοιλάδας του Ιορδάνη, δηλαδή ενός τμήματος της κατεχόμενης Δυτικής Οχθης, και της περιοχής βορείως της Νεκρής Θάλασσας.

Αυτή ακριβώς ήταν μία κίνηση που υπερβαίνει το συνηθισμένο πολιτικό παιχνίδι των υποσχέσεων σε περιόδους εκλογών αναμετρήσεων: πρόκειται για εξαγγελία μιας επιλογής γεωστρατηγικής σημασίας που θα αλλάξει το τοπίο στη Μέση Ανατολή – αν πραγματοποιηθεί ποτέ, εννοείται.

Πάντως, σύμφωνα με τη Haaretz, το βίντεο που δείχνει τον Νετανιάχου να φεύγει άρον άρον από προεκλογική συγκέντρωση επειδή ακούστηκαν οι σειρήνες προειδοποίησης για ρουκέτες της Χαμάς θα μπορούσε να του κάνει ζημιά στις κάλπες. Ο λόγος, πάντα κατά την ισραηλινή εφημερίδα, είναι ότι αντιπροσωπεύει την αποτυχία της «ήπιας» πολιτικής του απέναντι στους φονταμενταλιστές Παλαιστινίους της Γάζας.

Ζημιά όμως (προεκλογική σε πρώτη φάση) του κάνει και η αιφνίδια μεταστροφή του Τραμπ στο Ιρανικό, όπως και η απομάκρυνση του -«ιέρακος» όσον αφορά την πυγμή απέναντι στην Τεχεράνη- συμβούλου Τζον Μπόλτον από τον Λευκό Οίκο. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός πάντα πίστευε ότι τυχόν συνομιλίες και συμφωνίες με το Ιράν θα είναι ό,τι ήταν και οι συνομιλίες και η Συμφωνία του Μονάχου του 1938 των Δυτικών με τον Χίτλερ: ξεκάθαρη νίκη των εχθρών της Δύσης. Η ρητορική Νετανιάχου παρουσιάζει πάντα το Ιράν σαν «ναζιστικό τέρας».

Αναλυτές της ισραηλινής εφημερίδας εκτιμούν ότι το «επεκτατικό σχέδιο» του Νετανιάχου για τη Δυτική Οχθη ήταν ένα προεκλογικό πυροτέχνημα μήπως και «τσιμπήσει» υπερπολύτιμες ψήφους από τα μικρότερα ακροδεξιά κόμματα. Αν εκλεγεί, γράφουν με νόημα, με άλλα πράγματα θα ασχοληθεί ο άνθρωπος. Με ποια; Mε το «να ράψει ένα κοστουμάκι ασυλίας για πάρτη του» που θα τον προστατεύσει από τις εναντίον του διώξεις για δωροδοκία και διαφθορά…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News