Ενα ζευγάρι Βέλγων σώθηκε μετά από καταδίωξη 11 φαλαινών-δολοφόνων, οι οποίες τους επιτέθηκαν ενώ έπλεαν κοντά στην Ισπανία. Οι ιβηρικές όρκες έχουν αρχίσει να επιτίθενται σε ιστιοπλοϊκά σκάφη την ώρα που κυνηγούν κοπάδια ερυθρού τόνου από το Γιβραλτάρ, κατά μήκος των ακτών του Ατλαντικού, στην Ισπανία και στην Πορτογαλία.
Ο 43χρονος Βιμ Βαντενχέντε και η 36χρονη Ντάνα Χούενς ταξίδευαν από τη χώρα μας με το γιοτ τους, Amidala, το Σαββατοκύριακο, όταν δέχτηκαν την επίθεση του κοπαδιού στα ανοιχτά της Γαλικίας, κοντά στην πόλη Κορούνια. «Ηταν τελείως απροσδόκητο» εξηγεί στους Times του Λονδίνου ο Βαντενχέντε. «Οι όρκες εμφανίστηκαν από το πουθενά».
Το περιστατικό συνέβη το απόγευμα της Κυριακής, με καλό καιρό, την ώρα που το ζευγάρι ξεκουραζόταν πριν ξεκινήσει για μια τριήμερη διάσχιση του Βισκαϊκού Κόλπου. «Ξαφνικά νιώσαμε ένα δυνατό γδούπο, σαν να είχαμε χτυπήσει κάτι» λέει ο Βαντενχέντε. «Κοίταξα στο πλάι του σκάφους και είδα την πάνω επιφάνεια μιας όρκας δίπλα στο σκάφος μας. Αν άπλωνα το χέρι μου, μπορούσα να την αγγίξω».
Τέσσερα σκάφη έχουν βυθιστεί φέτος από επιθέσεις όρκας στο Στενό του Γιβραλτάρ, ανάμεσά τους και ένα γιοτ, ενώ 250 επιθέσεις έχουν αναφερθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Το ζευγάρι είχε δεχτεί προειδοποίηση για τον κίνδυνο που συνιστούν τα κήτη.
Το Amidala χτυπήθηκε επανειλημμένως στο πηδάλιο από τις φάλαινες, οπότε οι δύο επιβαίνοντες αναγκάστηκαν να καλέσουν μια ισπανική λέμβο διάσωσης. Ομως μισή ώρα αργότερα –το ρυμουλκό έφθασε σε μία ώρα– οι όρκες επέστρεψαν και το ζευγάρι φοβήθηκε για τα χειρότερα. «Βλέπαμε μια όρκα που μας ακολουθούσε συνεχώς. Φαινόταν να μας παρακολουθεί, σε απόσταση περίπου 30 μέτρων από το γιοτ» λέει ο Βαντενχέντε.
Ηταν και οι δυο τους τρομοκρατημένοι, αλλά προσπάθησαν να παραμείνουν ψύχραιμοι και να επικεντρωθούν στις εργασίες που μπορούσαν ακόμα να κάνουν πάνω στο σκάφος, εν αναμονή των υπηρεσιών διάσωσης. Οταν αυτές κατέφθασαν, το χέρι της Χουένς πιάστηκε ανάμεσα στο γιοτ και στο ρυμουλκό, οπότε αποφασίστηκε ιατρική εκκένωση. Το σκάφος τους υπέστη σοβαρές ζημιές και τις επόμενες εβδομάδες θα βρίσκεται σε αποβάθρα για επισκευές.
«Κατά τη διάρκεια της πρώτης επίθεσης δεν υπήρχε φόβος. Αισθάνεσαι την αδρεναλίνη και είσαι τόσο συγκεντρωμένος που δεν έχεις χρόνο να φοβηθείς» εξηγεί στους Times ο Βαντενχέντε. «Αργότερα, όταν οι όρκες επέστρεψαν, τα πράγματα δυσκόλεψαν. Αλλά νομίζω ότι τον πραγματικό φόβο θα τον νιώσουμε όταν θα πρέπει να ξαναφύγουμε από εδώ με το σκάφος».
Σε δεκαπέντε ιβηρικές φάλαινες-δολοφόνους έχει δοθεί η ονομασία «Gladis» για να ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες, καθώς έχουν επιτεθεί σε βάρκες. Το όνομα είναι μια αναφορά στην παλιά επιστημονική ονομασία για τις όρκες, «οrcinus gladiator», που σημαίνει «φαλαινομάχος» στα λατινικά.
Σύμφωνα με μια θεωρία, τα κοπάδια απέκτησαν αυτή την επιθετική συνήθεια όταν μια θηλυκή όρκα, γνωστή ως «Gladis Blanca», άρχισε να επιτίθεται σε σκάφη, έχοντας προηγουμένως δεχτεί η ίδια χτύπημα από κάποιο σκάφος. Υπάρχουν δύο ακόμη θεωρίες: ότι οι όρκες βιώνουν πόνο από το σόναρ των πλοίων και ότι θέλουν απλώς να παίξουν με αυτά.