Η Κατρίν Γιακομπσντότιρ, πρωθυπουργός της Ισλανδίας από το 2017, θα συμμετάσχει στη γενική απεργία των γυναικών | REUTERS/Juan Medina
Επικαιρότητα

Ισλανδία: Η πρωθυπουργός συμμετέχει στην πανεθνική απεργία των γυναικών

Η χώρα αναμένεται να παραλύσει την Τρίτη, στην πρώτη γενική απεργία που διοργανώνουν οι γυναίκες εδώ και 48 χρόνια διαμαρτυρόμενες για το μισθολογικό χάσμα, την έμφυλη και τη σεξουαλική βία
Protagon Team

Δεκάδες χιλιάδες γυναίκες, ανάμεσά τους και η πρωθυπουργός της χώρας, κατεβαίνουν σε απεργία, την Τρίτη, στην Ισλανδία, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη διαφορά των μισθών τους με των ανδρών, την έμφυλη βία και τη σεξουαλική παρενόχληση.

Οι διοργανώτριες ευελπιστούν ότι η χώρα θα παραλύσει, καθώς έχουν δηλώσει συμμετοχή, μεταξύ άλλων, το συνδικάτο της βιομηχανίας αλιείας και το διδακτικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Αντίστοιχη απεργία είχε γίνει το 1975, όταν το 90% των ισλανδών γυναικών είχε απεργήσει οδηγώντας σε μεγάλες αλλαγές στη χώρα, ανάμεσά τους και στην εκλογή της πρώτης γυναίκας προέδρου στην Ιστορία της Ισλανδίας, όπως ανέφερε ο Guardian.

Οι διοργανώτριες τονίζουν ότι το αίτημα για εξίσωση των μισθών γυναικών και ανδρών παραμένει το ίδιο 48 χρόνια αργότερα.

Το 2023, η Ισλανδία κέρδισε την πρώτη θέση στη λίστα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για την ισότητα των δύο φύλων, για 14η συνεχή χρονιά. Ομως, σε ορισμένα επαγγέλματα, οι γυναίκες κερδίζουν 21% λιγότερα από ό,τι οι άντρες συνάδελφοί τους, ενώ 40% των γυναικών έχουν πέσει θύματα έμφυλης ή σεξουαλικής βίας.

Παράλληλα, επαγγέλματα που ασκούν παραδοσιακά γυναίκες, όπως η καθαριότητα και η φροντίδα ανθρώπων, αμείβονται πολύ χαμηλά.

«Μιλούν για εμάς, μιλάνε για την Ισλανδία, σαν να είναι ένας παράδεισος ισότητας», δήλωσε η Φρέιγια Στεϊνγκριμσντότιρ, μία από τις διοργανώτριες της απεργίας και διευθύντρια επικοινωνίας της BSRB, της Ισλανδικής Ομοσπονδίας Δημοσίων Υπαλλήλων. «Αλλά ένας παράδεισος ισότητας δεν θα έπρεπε να έχει μισθολογικό χάσμα 21% και 40% των γυναικών να βιώνουν έμφυλη ή σεξουαλική βία στη διάρκεια της ζωής τους. Δεν είναι αυτό για το οποίο αγωνίζονται οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο».

Λόγω της θέσης της στις παγκόσμιες λίστες, η Ισλανδία έχει την ευθύνη «να διασφαλίσει ότι ανταποκρινόμαστε σε αυτές τις προσδοκίες», πρόσθεσε η ίδια.

Σύνθημα της απεργίας, στην οποία συμμετέχουν 40 οργανώσεις, είναι μία ερώτηση: «Το λέτε αυτό ισότητα;».

Οι γυναίκες και τα μη δυαδικά άτομα σε ολόκληρη τη χώρα καλούνται να μην κάνουν καμία αμειβόμενη ή μη αμειβόμενη εργασία την Τρίτη, συμπεριλαμβανομένων των οικιακών εργασιών στο σπίτι, «για να καταδείξουν τη σημασία της συμβολής τους στην κοινωνία».

Τουλάχιστον 25.000 άνθρωποι αναμένεται να παρευρεθούν σε μια διαδήλωση στο κέντρο του Ρέικιαβικ και πολλοί περισσότεροι θα λάβουν μέρος σε άλλες δέκα σχετικές εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα –καθιστώντας την απεργία αυτή πιθανότατα τη μεγαλύτερη απεργία γυναικών που έχει γίνει ποτέ στην Ισλανδία.

Ανακοινώνοντας τη συμμετοχή της, η πρωθυπουργός δήλωσε ότι αναμένει πως το γραφείο της δεν θα λειτουργήσει την Τρίτη. «Πρώτα απ’ όλα, δείχνω την αλληλεγγύη μου στις Ισλανδές», δήλωσε η Γιακομπσντότιρ.

Η απεργία της Τρίτης απευθύνεται τόσο σε γυναίκες όσο και σε μη δυαδικά άτομα. «Ολοι μας πολεμάμε το ίδιο σύστημα, όλοι μας βρισκόμαστε υπό την επιρροή της πατριαρχίας, οπότε σκεφτήκαμε ότι πρέπει να συνδυάσουμε τον αγώνα μας», δήλωσε η διοργανώτρια.

Οι απεργοί ζητούν να καλυφθεί το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων, δημοσιεύοντας τους μισθούς των εργαζομένων σε επαγγέλματα που επικρατούν οι γυναίκες, και να ληφθούν μέτρα κατά της έμφυλης και σεξουαλικής βίας, δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στους δράστες.

Η Ντρίφα Σνένταλ, η οποία είναι μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της διοργάνωσης της απεργίας και εκπρόσωπος του Stígamót, ενός κέντρου συμβουλευτικής και εκπαίδευσης για τη σεξουαλική βία, δήλωσε ότι η αυξημένη πρόσβαση των ανηλίκων στην πορνογραφία συνέβαλε στην αύξηση της βίας κατά των γυναικών.

Η θέση των γυναικών στην κοινωνία και η χρηματική τους αξία στον εργασιακό χώρο συνδέεται επίσης με τη σεξουαλική βία, είπε.

«Προσπαθούμε τώρα να συνδέσουμε τα κομμάτια του παζλ, λέγοντας ότι η βία κατά των γυναικών και η υποτιμημένη εργασία των γυναικών στην αγορά εργασίας είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και επηρεάζουν η μία την άλλη», τόνισε.

Παρά το κίνημα #MeToo και άλλα συναφή, τα οποία απαιτούν ισότητα στην Ισλανδία τα τελευταία χρόνια, πρόσθεσε ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να υπολογίζουν στο σύστημα Δικαιοσύνης όταν πρόκειται για σεξουαλικά βίαια εγκλήματα. «Η υπομονή των γυναικών έχει εξαντληθεί», είπε χαρακτηριστικά.