Το σύνθημα των διαδηλώσεων που συνεχίζονται στο Ιράν ύστερα από τη δολοφονία της 22χρονης Κούρδισσας Μάσα Αμινί είναι «Γυναίκες, Ζωή, Ελευθερία». Επινοήθηκε από το κουρδικό κίνημα απελευθέρωσης των γυναικών και είναι αποτέλεσμα δεκαετιών σχετικής ζύμωσης στο ιρανικό Κουρδιστάν. Θα μπορούσε να βάλει τα θεμέλια «πραγματικής επανάστασης» στο Ιράν, έγραψε η Ελενα Τέμπανο της Corriere della Sera, βασισμένη σε δημοσιεύματα αμερικανικών Μέσων, του New Yorker, του Atlantic, των New York Times, αλλά και γερμανικών, της Bild και του Spiegel.
Η τρέχουσα «επανάσταση των γυναικών» κρίνεται σαν αντίδραση σε όλα «τα δεινά που σωρεύτηκαν τα τελευταία 40 χρόνια» και αφορούν προβλήματα «κοινωνικοπολιτικά, εθνοτικά και θρησκευτικά». Δηλαδή, σχετίζεται με την αντιμετώπιση που έχουν οι εθνικές μειονότητες από τους μουλάδες, με την καταπίεση των γυναικών κ.λπ. «Ετσι, το σώμα της Αμινί έγινε σύμβολο αγώνα σε όλα τα επίπεδα».
Τα δημοσιεύματα που επικαλέστηκε η Corriere λένε ότι οι διαμαρτυρίες έχουν εξαπλωθεί στα πανεπιστήμια και ανησυχούν την κυβέρνηση σε τέτοιο βαθμό που έχουν ωθήσει τον επικεφαλής της ιρανικής Δικαιοσύνης, έναν από τους πιο σκληρούς εκφραστές του θεοκρατικού καθεστώτος, σε ένα απροσδόκητο άνοιγμα στους διαδηλωτές. Ο αρχιδικαστής δήλωσε ανοιχτός σε επικρίσεις, αντιρρήσεις και παράπονα, αλλά και έτοιμος να επιληφθεί. Η Τέμπανο σχολίασε ότι όλοι ανησυχούν, όμως οι Δυτικές κυβερνήσεις δεν παίρνουν στα σοβαρά τις εξεγέρσεις των γυναικών.
Και θύμισε ότι οι ΝΥΤ ζήτησαν από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και από το αμερικανικό Κογκρέσο παρέμβαση υπέρ των διαδηλωτριών: «Οι ΗΠΑ πρέπει να συνεχίσουν την προσπάθεια εμποδισμού του Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, μεν, ωστόσο η διεθνής απομόνωση της Τεχεράνης έχει ενισχύσει περαιτέρω τους μουλάδες. Οι ΗΠΑ έχουν καθήκον να βοηθήσουν τους Ιρανούς ώστε να αποκτήσουν μια καλύτερη ζωή, χωρίς κυρώσεις, χωρίς χωροφυλακή της ηθικής, χωρίς πυρηνικά όπλα». Η Τέμπανο συμπλήρωσε ότι οι ΗΠΑ πρέπει να βοηθήσουν τη «λαϊκή αντίσταση» μέσω των τηλεπικοινωνιών.
Διότι «οι ιρανοί αντιφρονούντες παραπονιούνται εδώ και καιρό ότι οι κυρώσεις στην τεχνολογία εμποδίζουν την ικανότητά τους να επικοινωνούν με τον έξω κόσμο και μεταξύ τους». Ετσι, μόλις η Τεχεράνη διέκοψε την πρόσβαση στο Διαδίκτυο, «η Ουάσινγκτον εξέδωσε γενική άδεια που επιτρέπει στις εταιρείες τεχνολογίας να παρέχουν τα μέσα στους ιρανούς τεχνικούς ώστε να αποφεύγουν τους κρατικούς περιορισμούς».
Τα γερμανικά έντυπα που αποδελτίωσε η Τέμπανο έγραψαν ότι η Πράσινη γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ, αν και υποσχέθηκε να ακολουθήσει «φεμινιστική εξωτερική πολιτική», κατηγορείται πια ότι δεν κάνει αρκετά για τις Ιρανές και την παρότρυναν να υποστηρίξει τα κινήματα διαμαρτυρίας. Η Μπέρμποκ συνεμορφώθη και δήλωσε στην κυριακάτικη Bild ότι θα κινηθεί ώστε η Ευρωπαϊκή Ενωση να επιβάλει απαγόρευση εισόδου σε όσους είναι υπεύθυνοι για τη βάναυση καταστολή και συγχρόνως να παγώσει τα περιουσιακά στοιχεία τους στην ΕΕ.
Η κατακλείδα του σημειώματος της Τέμπανο έχει ενδιαφέρον: «Πριν από 20 χρόνια, η Δύση χρησιμοποίησε τα δικαιώματα των γυναικών ως πρόσχημα για να εισβάλει στο Αφγανιστάν. Δεν πρόκειται να πάμε τόσο μακριά, επειδή οι ένοπλες συγκρούσεις φέρνουν μικρή πρόοδο στις συνθήκες των γυναικών, συνθήκες οι οποίες απαιτούν βαθιές κοινωνικές αλλαγές για να βελτιωθούν. Πρέπει να βοηθηθούν οι γυναίκες και οι άνδρες που αγωνίζονται για τις κοινωνικές αλλαγές με χρηματοδότηση, ακόμη και με παροχή ασύλου στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Εξάλλου, οι Ιρανές, για τη δημοκρατία και για τα ανθρώπινα δικαιώματα αγωνίζονται».