Είναι ένα από τα αξεσουάρ του Λευκού Οίκου και συγχρόνως σύμβολο της εξουσίας του, αναγνωρίσιμο όσο και το Οβάλ Γραφείο και κατάλληλο να μεταφέρει τον αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν στον αεροδιάδρομο όπου τον περιμένει το «Air Force One» για κάποιο μακρινό ταξίδι, αλλά μέχρις εκεί – το παραγγελθέν νέο προεδρικό ελικόπτερο δεν πέρασε τα τεστ καταλληλότητας για μακρινές αποστάσεις και χρειάζεται ειδικό «ρεκτιφιέ».
Οι αρμόδιοι αποφάνθηκαν ότι ο πρόεδρος πρέπει να περιμένει λίγον καιρό ακόμη έως ότου το νέο «Marine One» αναβαθμιστεί και μπορέσει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Οι Times του Λονδίνου μάς πληροφόρησαν ότι ένας νέος στόλος ελικοπτέρων Lockheed Martin/Sikorsky VH-92, του οποίου χρήση προβλέπεται να κάνουν ο Μπάιντεν και άλλοι αξιωματούχοι της διοίκησής του, «δεν πληροί τις απαιτήσεις ορίου αξιοπιστίας, διαθεσιμότητας ή συντήρησης» όπως αναφέρει έκθεση του Πενταγώνου.
Τα συγκεκριμένα ελικόπτερα πέρασαν τεστ καταλληλότητας για να μεταφέρουν τον Μπάιντεν στο Καμπ Ντέιβιντ, στο προεδρικό καταφύγιο του Μέριλαντ ή στη βάση «Αντριους», έξω από την Ουάσιγκτον, μέχρι το «Air Force One» δηλαδή, ωστόσο κρίθηκαν αναξιόπιστα για πτήσεις «έκτακτης ανάγκης».
Ο υπάρχων στόλος είναι ένας συνδυασμός του τύπου Sikorsky Sea Kings, το οποίο υιοθετήθηκε ως προεδρικό ελικόπτερο το 1975, επί Τζέραλντ Φορντ, και μίας εκδοχής του Blackhawk. Αναβαθμίσεις και στους δύο τύπους ελικοπτέρων έγιναν το 1989, έπειτα από την πολιτική αποστρατεία του Ρόναλντ Ρίγκαν. Και ένα πρόγραμμα αντικατάστασής τους, ύψους 5 δισ. δολαρίων, πάγωσε το 2009 με το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Το νεότερο μοντέλο επρόκειτο να αναλάβει υπηρεσία τον Ιανουάριο του περασμένου έτους, ωστόσο οι δοκιμές διαπίστωσαν ότι «η αστάθεια, τα ελαττώματα στο εσωτερικό της καμπίνας, η ανάγκη συχνών ελέγχων συντήρησης και τα εξαρτήματα της πίσω πόρτας συνέβαλαν στη χαμηλή διαθεσιμότητα του μέσου».