Οι ενδιάμεσες αμερικανικές εκλογές της Τρίτης είναι η πιο σημαντική στιγμή στην αμερικανική πολιτική σκηνή από τότε που ο Τζο Μπάιντεν ανήλθε στην εξουσία, πριν από δύο χρόνια.
Οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν ότι οι Ρεπουμπλικανοί θα ανακτήσουν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων, ενδεχομένως και της Γερουσίας, επιτρέποντάς τους να υπονομεύσουν την εσωτερική ατζέντα του προέδρου.
Η ιστορία δείχνει ότι οι Δημοκρατικοί είναι πιθανό να ηττηθούν στην κάλπη, επειδή το κόμμα που αποκτά τον έλεγχο του Λευκού Οίκου σχεδόν πάντα χάνει τις αμέσως επόμενες ενδιάμεσες εκλογές, όπως εξηγούν οι Times.
Ο Ρόναλντ Ρίγκαν, ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος, ο Μπιλ Κλίντον και ο Μπαράκ Ομπάμα είδαν τα κόμματά τους να χάνουν έδαφος δύο χρόνια μετά την εκλογή τους.
Παρ’ όλα αυτά, ο Ρίγκαν, ο Κλίντον και ο Ομπάμα κατάφεραν να εκλεγούν ξανά πρόεδροι δύο χρόνια αργότερα, κάτι που μπορεί να παρηγορήσει τον Μπάιντεν, εάν οι Δημοκρατικοί ηττηθούν την Τρίτη.
Τι συνέβη στις προηγούμενες ενδιάμεσες εκλογές
Ο Ρόναλντ Ρίγκαν πέτυχε ένα από τα υψηλότερα ποσοστά αποδοχής για κάθε πρόεδρο, αλλά η βαθιά ύφεση τα δύο πρώτα χρόνια της προεδρίας του είδε τους Δημοκρατικούς να εδραιώνουν την παρουσία τους στη Βουλή στις ενδιάμεσες εκλογές του 1982, κερδίζοντας τη λαϊκή ψήφο με σχεδόν 12% διαφορά.
Οι Δημοκρατικοί αύξησαν κατά έναν τον αριθμό των γερουσιαστών τους, αν και οι Ρεπουμπλικανοί διατήρησαν τον έλεγχο της Γερουσίας, την οποία είχαν κερδίσει το 1980.
Μέχρι το 1986, πολλοί Αμερικανοί ήθελαν αλλαγή και οι Δημοκρατικοί κέρδισαν τον έλεγχο της Γερουσίας για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια, καθώς και την διεύρυνση της πλειοψηφίας τους στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Παρά τη σύνοδο κορυφής Ρέιγκαν-Γκορμπατσόφ στο Ρέικιαβικ έναν μήνα νωρίτερα, ο Ρέιγκαν έφτανε στο τέλος της προεδρίας του και οι ψηφοφόροι φάνηκαν να ψάχνουν για νέες ιδέες.
Μετά από 10 χρόνια στον Λευκό Οίκο, οι Ρεπουμπλικανοί, υπό την ηγεσία του Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος, ήταν πλέον κουρασμένοι.
Οι Δημοκρατικοί επέκτειναν την πλειοψηφία τους, τόσο στη Γερουσία όσο και στη Βουλή, το 1990, παρά την ώθηση που είχε λάβει ο Μπους από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου έναν χρόνο νωρίτερα. Οι φόροι αυξήθηκαν στις ΗΠΑ, επιβαρύνοντας τα εισοδήματα των νοικοκυριών.
Οι πρώτες ενδιάμεσες εκλογές του Μπιλ Κλίντον, το 1994, ήταν καταστροφικές για τον ίδιο, με τις εκλογές να ονομάζονται Ρεπουμπλικανική Επανάσταση, καθώς το αντίπαλο κόμμα απέκτησε τον έλεγχο και των δύο σωμάτων, για πρώτη φορά από το 1952.
Οι Ρεπουμπλικανοί κέρδισαν οκτώ έδρες στη Γερουσία και 54 στη Βουλή. Το «συμβόλαιο με την Αμερική» του Ρεπουμπλικανικού κόμματος περιελάμβανε μια ατζέντα φορολογικών περικοπών, μειώνοντας το μέγεθος της κυβέρνησης και των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων.
Η σχέση του Κλίντον με τη Μόνικα Λεβίνσκι έγινε γνωστή 10 μήνες πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές του 1998 και ήταν ακόμη «φρέσκια» στη μνήμη των ψηφοφόρων. Δεν προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι οι Ρεπουμπλικανοί διατήρησαν τον έλεγχο και στα δύο σώματα του Κογκρέσου.
Αξίζει να σημειωθεί, όμως, ότι οι Δημοκρατικοί πήραν πέντε έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων, την πρώτη φορά που το κόμμα ενός εν ενεργεία προέδρου αύξησε τις έδρες του στη Βουλή από το 1934.
Οι πρώτες ενδιάμεσες εκλογές του Τζορτζ Μπους του νεότερου, το 2002, είχαν κατ’ εξαίρεση θετικά αποτελέσματα για τον πρόεδρο, με τους Ρεπουμπλικανούς να ανακτούν τη Γερουσία και να επεκτείνουν τον έλεγχό τους στη Βουλή. Οι εκλογές έγιναν 14 μήνες μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, γεγονός που ένωσε τους Αμερικανούς για μεγάλο διάστημα.
Το 2006, οι επιτυχίες του Μπους πριν από τέσσερα χρόνια αντιστράφηκαν, καθώς οι Δημοκρατικοί απέσπασαν τον έλεγχο και της Βουλής και της Γερουσίας. Οι ψηφοφόροι τιμώρησαν τους Ρεπουμπλικανούς για την έλλειψη προόδου στον πόλεμο του Ιράκ.
Ο Μπαράκ Ομπάμα παραδέχτηκε ότι οι ψηφοφόροι του τον τιμώρησαν στην κάλπη, καθώς οι Ρεπουμπλικανοί ανέκτησαν τον έλεγχο της Βουλής το 2010. Οι Δημοκρατικοί κατάφεραν να κρατήσουν τη Γερουσία.
Μεγάλο μέρος της επιτυχίας των Ρεπουμπλικανών οφειλόταν στην εμφάνιση της συντηρητικής πτέρυγας του Tea Party. Οι Δημοκρατικοί έχασαν έδαφος εν μέσω επικρίσεων για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης και την επακόλουθη διάσωση της Wall Street, μια κίνηση που εξόργισε πολλούς ψηφοφόρους.
Οπως αναμενόταν, οι Ρεπουμπλικανοί κέρδισαν τον έλεγχο της Γερουσίας το 2014, δύο χρόνια από το τέλος της δεύτερης θητείας του Ομπάμα.
Στη Βουλή, οι Ρεπουμπλικανοί κέρδισαν 13 έδρες, κατακτώντας τη μεγαλύτερη πλειοψηφία από τις εκλογές του 1928.
Πολλές από τις πολιτικές αντιπαραθέσεις αφορούσαν το σωτήριο για εκατομμύρια Αμερικανούς, όπως αποδείχθηκε, σύστημα περίθαλψης «Obamacare», με τους Ρεπουμπλικανούς να υπόσχονται ότι θα καταργήσουν τις μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγείας.
Το 2018, οι Ρεπουμπλικανοί έχασαν στη Βουλή ό,τι κέρδισαν μέσα στην τετραετία, καθώς οι Δημοκρατικοί ανέκτησαν τον έλεγχό της, δύο χρόνια μετά την άφιξη στον Λευκό Οίκο του Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Τραμπ έκανε ο ίδιος προεκλογική εκστρατεία σε όλη τη χώρα και οι Ρεπουμπλικανοί κράτησαν τη Γερουσία, η οποία, όπως είχε πει, ήταν ο στόχος του.
Οι Δημοκρατικοί επικέντρωσαν τις προσπάθειές τους στις μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγείας και στο ποιόν του Τραμπ, ενώ ο πρόεδρος επικεντρώθηκε στο διαβόητο τείχος που έχτιζε στα σύνορα με το Μεξικό, καθώς και στην προσωπική του επίθεση κατά των ΜΜΕ.