Οταν το 2015 το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αναγνώρισε το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στον γάμο, η απόφαση χαιρετίστηκε ως «ιστορικό βήμα προς την ισότητα». Την περασμένη Δευτέρα, ωστόσο, τα μέλη του ίδιου δικαστηρίου πραγματοποίησαν ένα βήμα πολύ πιο σημαντικό για τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ορίζοντας ότι «ο εργοδότης που απολύει έναν εργαζόμενο επειδή είναι ομοφυλόφιλος ή διεμφυλικός, παραβιάζει τον νόμο».
Πρόκειται για απόφαση εξαιρετικής σημασίας γιατί,ενώ δεν είναι σίγουρο πως όλοι οι ΛΟΑΤΚΙ άνθρωποι θα παντρευτούν κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής τους, είναι αυτονόητο πως πρέπει να εργαστούν για να επιζήσουν. Πριν από τη δικαστική απόφαση, τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα μπορούσαν να παντρευτούν μεν, ωστόσο την επομένη να απολυθούν για την εν λόγω επιλογή τους.
Η μάχη για την προστασία των μελών της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας από διακρίσεις στην εργασία ξεκίνησε πριν από δεκαετίες σε κινηματικό επίπεδο, πριν από χρόνια σε ατομικό επίπεδο. Εως την περασμένη Δευτέρα το να απολύσει ένας εργοδότης έναν εργαζόμενό του λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού ή της ταυτότητας του φύλου του ήταν νόμιμο σε περισσότερες από τις μισές αμερικανικές πολιτείες.
Η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ τασσόταν υπέρ της διατήρησης του εν λόγω άνισου καθεστώτος. Τα μέλη του δικαστηρίου, όμως, με ψήφους 6 υπέρ και 3 κατά και την απόφαση να τη συντάσσει ο δικαστής Νιλ Γκόρσατς (τον οποίο διόρισε ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ), έκριναν πως οι διακρίσεις στην εργασία με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα του φύλου των εργαζομένων είναι παράνομες σύμφωνα με όλα όσα ορίζει το Κεφαλαίο VII του Νόμου περί Πολιτικών Δικαιωμάτων (Civil Rights Act) του 1964, ο οποίος απαγορεύει τις διακρίσεις λόγω φυλής, χρώματος, θρησκείας, εθνικής καταγωγής και φύλου.
Το δικαστήριο έκρινε πως οι διακρίσεις στην εργασία με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα του φύλου των εργαζομένων αποτελούν ουσιαστικά διακρίσεις με βάση το φύλο και είναι κατ’ επέκταση παράνομες. Οι υποθέσεις με τις οποίες ασχολήθηκαν οι δικαστές αφορούσαν δύο άντρες ομοφυλόφιλους και μια διεμφυλική γυναίκα που υπέβαλαν μηνύσεις για διάκριση στην εργασία, αφ’ ότου απολύθηκαν.
Η Πάμελα Κάρλαν, καθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Στάνφορντ και εκπρόσωπος των δύο ομοφυλόφιλων ανδρών φαντάστηκε «δύο υπαλλήλους που προσέρχονται στην εργασία τους και δηλώνουν αμφότεροι πως το προηγούμενο Σαββατοκύριακο παντρεύτηκαν τον σύντροφό τους ονόματι Μπιλ. Εαν απολυθεί ο άνδρας εργαζόμενος που παντρεύτηκε τον Μπιλ ενώ η γυναίκα υπάλληλος που παντρεύτηκε (τον δικό της) Μπιλ λάβει δύο μέρες άδεια, ούτως ώστε να γιορτάσει το ευτυχές γεγονός, αυτό αποτελεί διάκριση με βάση το φύλο», εξήγησε η αμερικανίδα νομικός, υποστηρίζοντας πως η κύρια διαφορά ανάμεσα σε μια ετεροφυλόφιλη γυναίκα και έναν ομοφυλόφιλο άνδρα που επιδιώκουν σεξουαλικές σχέσεις με άνδρες, είναι το φύλο τους. Και οι δικαστές συμφώνησαν, δικαιώνοντας τον Ντόναλντ Ζάρντα, τον Τζέραλντ Μπόστοκ και την Εϊμι Στίβενς.
Μόνον ο Τζέραλντ Μπόστοκ, ωστόσο, έμαθε όχι μόνον πως δικαιώθηκε αλλά και ότι συνέβαλε στο να επιτύχει το κίνημα για τα δικαιώματα της κοινότητας ΛΟAΤΚΙ «τη μεγαλύτερη και πιο σημαντική νίκη στην ιστορία του», σύμφωνα με το ρεπορτάζ του The New Yorker. Ο Ντόναλντ Ζάρντα και η Εϊμι Στίβενς δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή.
Οι ανθρώπινες ιστορίες πίσω από τις δικαστικές υποθέσεις
Ο Ντέιβιντ Ζάρντα εγκατέλειψε τα εγκόσμια το 2014. Παρ’ ότι ήταν δεινός αλεξιπτωτιστής, σκοτώθηκε σε δυστύχημα στην ηλικία των 44 ετών έπειτα από ελεύθερη πτώση στην Ελβετία. Η υπόθεσή του αφορούσε την περίοδο που εργαζόταν ως εκπαιδευτής αλεξιπτωτιστής στο Λονγκ Αϊλαντ της Νέας Υόρκης. Το 2010 ο Ζάρντα αποκάλυψε σε μια νεαρή γυναίκα με την οποία επρόκειτο να πραγματοποιήσουν μαζί ελεύθερη πτώση πως είναι ομοφυλόφιλος, θέλοντας να την καθησυχάσει δεδομένου ότι επρόκειτο να είναι δεμένοι και σε στενή σωματική επαφή μεταξύ τους. Η νεαρή γυναίκα, ωστόσο, κάθε άλλο παρά εκτίμησε την κίνησή του και ενημέρωσε αμέσως τον σύντροφό της ο οποίος έσπευσε να ενημερώσει τον εργοδότη του κ. Ζάρντα ο οποίος τελικά τον απέλυσε. «Θα ενθουσιαζόταν» με την απόφαση των δικαστών, σχολίασε τη Δευτέρα η 76χρονη μητέρα του.
Περισσότερο στενόχωρη είναι η ιστορία της Εϊμι Στίβενς, μιας διεμφυλικής γυναίκας που γεννήθηκε σε σώμα άνδρα και διηύθυνε ένα γραφείο τελετών αλλά απολύθηκε το 2013, αφ’ ότου τόλμησε να ενημερώσει τον εργοδότη και τους συνεργάτες της πως «σκοπεύω να κάνω χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου. Το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνω είναι να ζήσω και να εργαστώ ως γυναίκα για ένα έτος. Στο τέλος των διακοπών μου στις 26 Αυγούστου 2013, θα επιστρέψω στη δουλειά ως ο αληθινός μου εαυτός, Εϊμι Οστρέλια Στίβενς, με την κατάλληλη ενδυμασία».
Στην αρχή της επιστολής της η Εϊμι Στίβενς δεν παρέλειψε να σημειώσει πως «έχω μια διαταραχή ταυτότητας φύλου την οποία προσπαθώ να διαχειριστώ σε όλη τη διάρκεια της ζωής μου. Ολα αυτά τα χρόνια κατάφερα να το αποκρύψω. Αλλά με τη στήριξη της συζύγου μου αποφάσισα να γίνω ο άνθρωπος που ήδη είμαι στο μυαλό μου.
Αντιλαμβάνομαι πως κάποιοι θα δυσκολευτείτε να κατανοήσετε το γεγονός […] ούτε εγώ το κατανοώ πλήρως. Παρ’ ότι πρόκειται για κάτι που σίγουρα λυπεί και ενοχλεί τους φίλους μου και κάποια από τα μέλη της οικογένειάς μου, πρέπει να το κάνω αυτό για τον εαυτό μου και την ψυχική μου ηρεμία, ούτως ώστε να πάψει η αγωνία στην ψυχή μου. Επιθυμία μου είναι να συνεχίσω να εργάζομαι στον γραφείο τελετών R.G. & G.R. Harrisκαι να κάνω ό,τι έκανα πάντα: το καλύτερο που μπορώ». Η επιθυμία της, ωστόσο, δεν πραγματοποιήθηκε, καθώς απολύθηκε σχεδόν αμέσως μετά την αποκάλυψη του πραγματικού της εαυτού.
Δυσκολεύτηκε πάρα πολύ έως ότου να βρει μια νέα δουλειά ως ιατρικός βοηθός αλλά σύντομα αναγκάστηκε να παραιτηθεί επειδή η υγεία της –η οποία είχε ήδη κλονιστεί κατά τους μήνες που παρέμεινε άνεργη και, κατ’ επέκταση, ανασφάλιστη- επιδεινώθηκε ξαφνικά δραματικά.
Τελικά έχασε τη μάχη για τη ζωή τον περασμένο Μάιο σε ηλικία 59 ετών. Μιλώντας στο New Yorker η δικηγόρος της ανέφερε ότι η απώλεια της δουλειάς της στο γραφείο τελετών της κόστισε πάρα πολύ επειδή θεωρούσε πως σκοπός της στη ζωή ήταν να παρηγορεί πενθούντες. Τελικά μπόρεσε να σταθεί ξανά στα πόδια της μόνο και μόνο για να αγωνιστεί ούτως ώστε να μην υποστούν όλα όσα υπέστη η ίδια άλλοι διεμφυλικοί άνθρωποι στο μέλλον. Και τα κατάφερε.