Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ θα διακόψει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και θα νοσηλευτεί στο σπίτι του στην Τζόρτζια, σύμφωνα με ανακοίνωση του ιδρύματός του, το Σάββατο.
Το Κέντρο Κάρτερ ανέφερε ότι ο πρώην πρόεδρος αποφάσισε «να περάσει τον υπόλοιπο χρόνο του στο σπίτι με την οικογένειά του».
Ο 98χρονος Κάρτερ υπέφερε από σοβαρά προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένου ενός μελανώματος που εξαπλώθηκε στο συκώτι και στον εγκέφαλό του.
Ο γηραιότερος εν ζωή ηγέτης των ΗΠΑ υπηρέτησε μία θητεία στον Λευκό Οίκο, από το 1977 έως το 1981. Κατά τη διάρκειά της, ο Κάρτερ κλήθηκε να αντιμετωπίσει πολλά σοβαρά θέματα εξωτερικής πολιτικής. Στις επόμενες εκλογές ηττήθηκε από τον Ρόναλντ Ρέιγκαν.
«Εχει την πλήρη στήριξη της οικογένειάς του και της ιατρικής ομάδας του. Η οικογένεια Κάρτερ ζητά ιδιωτικότητα κατά το διάστημα αυτό και είναι ευγνώμων για την ανησυχία που δείχνουν πολλοί θαυμαστές του», ανέφερε το Κέντρο Κάρτερ σε δήλωσή του το Σάββατο.
Το 2021, ο Κάρτερ και η 95χρονη σύζυγός του Ρόζαλιν γιόρτασαν την 75η επέτειο του γάμου τους. Το ζευγάρι έχει τέσσερα παιδιά.
Τα γεγονότα που σημάδεψαν τη θητεία του στον Λευκό Οίκο
Γεννημένος στην πολιτεία της Τζόρτζια το 1924, ο Κάρτερ μπήκε στην πολιτική τη δεκαετία του 1960, όταν εξελέγη ως πολιτειακός γερουσιαστής, πριν γίνει κυβερνήτης της πολιτείας το 1971.
Πέντε χρόνια αργότερα νίκησε τον εν ενεργεία Ρεπουμπλικανό Τζέραλντ Φορντ και έγινε ο 39ος πρόεδρος των ΗΠΑ. Γρήγορα βρέθηκε ενώπιον σοβαρών προβλημάτων εντός και εκτός ΗΠΑ.
Στο εσωτερικό, η πετρελαϊκή κρίση προκάλεσε υψηλό πληθωρισμό και ανεργία και ο Κάρτερ αγωνίστηκε να πείσει τους Αμερικανούς να αποδεχθούν τα απαιτούμενα μέτρα λιτότητας.
Το κορυφαίο επίτευγμα της θητείας του ήταν η υπογραφή των Συμφωνιών του Καμπ Ντέιβιντ το 1978, στις οποίες η Αίγυπτος αναγνώρισε επίσημα το κράτος του Ισραήλ. Υπέγραψε επίσης συνθήκη για την επιστροφή του ελέγχου της Διώρυγας του Παναμά στον Παναμά.
Αλλά το 1979 σημειώθηκε η μεγαλύτερη κρίση της θητείας του, όταν ανατράπηκε ο τελευταίος Σάχης του Ιράν και 66 Αμερικανοί κρατήθηκαν όμηροι στην Τεχεράνη. Ως απάντηση, ο Κάρτερ διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις των ΗΠΑ με το Ιράν και εισήγαγε εμπορικό εμπάργκο.
Ωστόσο, οι αμερικανοί πολίτες θεώρησαν ότι δεν ήταν αρκετά σκληρός απέναντι στους Ιρανούς και η δημοτικότητά του μειώθηκε, καθώς οι αμερικανοί όμηροι κρατούνταν επί 44 ημέρες. Τα ποσοστά αποδοχής του μειώθηκαν περισσότερο μετά την αποτυχία μιας προσπάθειας διάσωσης των ομήρων και τον θάνατο οκτώ αμερικανών στρατιωτών.
Στη συνέχεια, το Ιράν καθυστέρησε την απελευθέρωση των ομήρων μέχρι την ορκωμοσία του Ρέιγκαν.
Από τότε που έφυγε από τον Λευκό Οίκο, ο Κάρτερ ασχολήθηκε με το κέντρο που ίδρυσε και ανέλαβε πλήθος πολιτικών και ανθρωπιστικών δράσεων.
Ανάμεσα σε άλλα, ηγήθηκε αντιπροσωπείας η οποία επεδίωξε να πείσει στρατιωτικούς ηγέτες στην Αϊτή να παραδώσουν την εξουσία το 1994 και μεσολάβησε για την κατάπαυση του πυρός στη Βοσνία, η οποία βοήθησε στην προλείανση του εδάφους για τη μελλοντική συνθήκη ειρήνης στην περιοχή.
Στη συνέχεια κέρδισε διεθνή φήμη για το έργο του στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κερδίζοντας το Νομπέλ Ειρήνης το 2002.
Μαζί με τον Νέλσον Μαντέλα ίδρυσε τους Elders, μια ομάδα παγκόσμιων ηγετών που δεσμεύτηκαν να εργαστούν για την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ταξίδεψε επίσης εκτενώς και συμμετείχε σε ετήσια ταξίδια για την ανέγερση σπιτιών με το φιλανθρωπικό ίδρυμα Habitat for Humanity.
Ο πρώην πρόεδρος έχει αντιμετωπίσει πολλά θέματα υγείας τα τελευταία χρόνια. Τον Αύγουστο του 2015 είχε αφαιρέσει μια μικρή καρκινική μάζα από το ήπαρ του.
Τον επόμενο χρόνο ανακοίνωσε ότι δεν χρειαζόταν άλλη θεραπεία, καθώς ένα πειραματικό φάρμακο είχε εξαλείψει οποιοδήποτε σημείο καρκίνου.
«Είμαι απόλυτα εξοικειωμένος με οτιδήποτε έρχεται», είχε πει το 2015. «Είχα μια συναρπαστική, περιπετειώδη και ικανοποιητική ύπαρξη».
Ο Κάρτερ γιόρτασε τα τελευταία του γενέθλια τον Οκτώβριο στην Πλέινς, τη μικρή πόλη της Τζόρτζια όπου γεννήθηκαν αυτός και η σύζυγός του μεταξύ του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και της Μεγάλης Υφεσης, και όπου επέστρεψαν όταν εγκατέλειψε τον Λευκό Οίκο.