Κάποτε, στη στροφή του προηγούμενου αιώνα, ήταν το λύκειο Κολουμπάιν στο Κολοράντο. Μετά, το δημοτικό σχολείο Σάντι Χουκ στο Κονέκτικατ. Eπειτα το λύκειο Μάρτζορι Στόουνμαν Ντάγκλας, στη Φλόριντα. Τώρα το δημοτικό σχολείο Ρομπ στο Τέξας. Τοπωνύμια μιας αμερικανικής τραγωδίας χωρίς τέλος…
Ένας δεκαοκτάχρονος έφηβος άνοιξε πυρ την Τρίτη μέσα σε πρωτοβάθμιο σχολείο στο Τέξας: σκότωσε 19 παιδιά και δυο εκπαιδευτικούς σε μια τραγωδία που βυθίζει ξανά τις ΗΠΑ στον διαρκώς επανερχόμενο εφιάλτη των επιθέσεων με τη χρήση πυροβόλων όπλων μέσα σε σχολικά ιδρύματα. Γονείς που άφησαν το πρωί τα παιδιά τους στο σχολείο, επέστρεψαν για να τα δουν στο νεκροτομείο…
Ο ύποπτος για τη σφαγή κατονομάστηκε από τις αρχές ως Σαλβαδόρ Ράμος, 18 ετών. Δολοφόνησε τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς «με βάρβαρο και παράλογο τρόπο» μέσα στο σχολείο, στην πόλη Ουβάλντε, είπε νωρίτερα ο Ρεπουμπλικάνος κυβερνήτης του Τέξας, Γκρεγκ Αμποτ, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.
Ο Σαλβαδόρ Ράμος έπεσε επίσης νεκρός, σύμφωνα με τις αρχές στη μικρή αυτή πόλη των 16.000 κατοίκων, που βρίσκεται περίπου 130 χιλιόμετρα δυτικά από το Σαν Αντόνιο.
Αρχικά έβαλε στο στόχαστρο τη γιαγιά του, η κατάσταση της οποίας δεν έχει διευκρινιστεί –κατά πληροφορίες του τηλεοπτικού δικτύου CNN, είναι και αυτή νεκρή–, προτού πάει στο σχολείο, «εγκαταλείψει το αυτοκίνητό του» και μπει στο κτίριο, σύμφωνα με τον κυβερνήτη, οπλισμένος «με πιστόλι» και πιθανόν και «με τουφέκι».
Βίντεο στα social media έδειξαν την ώρα της εισβολής του δράστη στο σχολείο.
Τα κίνητρα του δράστη της επίθεσης, μιας από τις χειρότερες του είδους εδώ και χρόνια στις ΗΠΑ, παραμένουν άγνωστα ως αυτό το στάδιο.
♦ Ο Σαλβαδόρ Ράμος εμφανίζεται να είχε ψύχωση με τα πυροβόλα όπλα και είχε αναρτήσει φωτογραφίες τους στα social media.
Η σφαγή διαπράχθηκε στο πρωτοβάθμιο σχολείο Ρομπ, όπου πηγαίνουν παιδιά 5 ως 7 ετών που διαμένουν στην Ουβάλντε. Πάνω από 500 παιδιά, σχεδόν το 90% με λατινοαμερικάνικη καταγωγή, πήγαιναν εκεί το σχολικό έτος 2020-2021, σύμφωνα με δημόσια δεδομένα της πολιτείας του Τέξας.
Οταν πια έσπευσε η αστυνομία στο σημείο της επίθεσης, το μόνο που πρακτικά μπορούσε να γίνει είναι να απομακρυνθούν με σχολικά όσα παιδιά επέζησαν…
Τουλάχιστον δύο άνθρωποι, ένα κοριτσάκι 10 ετών και μια γυναίκα 66 ετών, νοσηλεύονταν «σε κρίσιμη κατάσταση» στο University Health, στο Σαν Αντόνιο, ανακοίνωσε το νοσοκομείο.
Ο πρόεδρος Μπάιντεν «ενημερώνεται συνεχώς» για τα γεγονότα, ανακοίνωσε η εκπρόσωπός του Καρίν Ζαν-Πιερ. Θα εκφραστεί για την πολύνεκρη επίθεση απευθύνοντας διάγγελμα προς τον αμερικανικό λαό στις 20:15 (τοπική ώρα· στις 03:15 ώρα Ελλάδας), μετά την επιστροφή του από την Ασία.
Διέταξε οι σημαίες των ΗΠΑ να κυματίζουν μεσίστιες στον Λευκό Οίκο, σε όλα τα δημόσια κτίρια και τους δημόσιους χώρους, έως το Σάββατο 28η Μαΐου, σε «ένδειξη σεβασμού για τα θύματα» της επίθεσης, σύμφωνα με δελτίο Τύπου που δημοσιοποίησαν οι υπηρεσίες του.
♦ Διαβάστε: Από το Κολουμπάιν στο Ουβάλντε
Η Καρίν Ζαν-Πιερ πρόσθεσε ότι ο Tζo Μπάιντεν «προσεύχεται για τις οικογένειες των θυμάτων».
Η επίθεση βυθίζει ξανά τις ΗΠΑ στο μαρτύριο των επιθέσεων σε σχολεία, που επαναλαμβάνεται αέναα τα τελευταία χρόνια, με σοκαριστικές εικόνες παιδιών τραυματισμένων σωματικά και ψυχικά, υποχρεωμένων συχνά να κλειδώνονται στις τάξεις προτού τα απομακρύνουν δυνάμεις επιβολής της τάξης κι αλλοφρόνων γονιών που ζητούν απελπισμένοι να μάθουν την τύχη των βλασταριών τους…
Στείρος διάλογος
Η τραγωδία ανακαλεί ιδίως στη μνήμη εκείνη στο Σάντι Χουκ, στην πολιτεία Κονέκτικατ, όταν 20χρονος με προβλήματα ψυχικής υγείας σκότωσε 26 ανθρώπους, ανάμεσά τους 20 παιδιά 6 ως 7 ετών, προτού αυτοκτονήσει.
Ο Κρις Μέρφι, Δημοκρατικός γερουσιαστής αυτής της πολιτείας, «ικέτευσε» τότε τους συναδέλφους του να αναλάβουν δράση, διαβεβαιώνοντας ότι αυτές οι τραγωδίες δεν είναι «αναπόφευκτες». «Αυτό συμβαίνει μόνο σε ετούτη τη χώρα – σε καμία άλλη. Σε καμία άλλη χώρα παιδιά που πάνε σχολείο δεν διανοούνται ότι μπορεί να τα πυροβολήσουν», τόνισε, προσθέτοντας πως τα μέλη του Κογκρέσου «δεν είναι ανίσχυρα», και υπενθυμίζοντας πως στις ΗΠΑ, «τα όπλα ρέουν σαν νεράκι» και γι’ αυτό η μια σφαγή διαδέχεται την άλλη.
Η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις, τονίζοντας πως «οι καρδιές μας συνεχίζουν να ραγίζουν» κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, τόνισε πως ως έθνος οι Αμερικανοί πρέπει να βρουν το θάρρος να αναλάβουν δράση για να μην ξαναγίνει «ποτέ» σφαγή σε σχολείο.
Το 2018, μετά τη σφαγή σε λύκειο της Πάρκλαντ, στη Φλόριντα (17 νεκροί, στην πλειονότητά τους έφηβοι μαθητές), είχαν γίνει ογκώδεις διαδηλώσεις, ιδίως νέων, που απαιτούσαν από τους πολιτικούς να αναληφθεί δράση.
Ομως ο διάλογος για το ζήτημα παρέμεινε πρακτικά στείρος: δεν θεωρείται ότι υπάρχει στην πραγματικότητα πιθανότητα το Κογκρέσο –όπου το λόμπι των όπλων διατηρεί μεγάλη επιρροή– να ψηφίσει φιλόδοξη μεταρρύθμιση για την οπλοκατοχή, ζήτημα που διχάζει πάντα τους Αμερικανούς.
Σύμφωνα με το ινστιτούτο έρευνας Small Arms Survey, το 2017 υπήρχαν στη χώρα 393 εκατομμύρια πυροβόλα όπλα, περισσότερα απ’ ό,τι κάτοικοι.
«Πότε, για τ’ όνομα του Θεού, θα ορθώσουμε το ανάστημά μας μπροστά στο λόμπι των όπλων;»
Ο αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν κάλεσε να αναληφθεί δράση στις ΗΠΑ για να αντιμετωπιστεί η μάστιγα των επιθέσεων με τη χρήση πυροβόλων όπλων, λίγες ώρες μετά το μακελειό μέσα σε πρωτοβάθμιο σχολείο στο Τέξας, παρά την ισχυρή επιρροή που διαθέτει το λόμπι της οπλοκατοχής στο Κογκρέσο.
«Πότε για τ’ όνομα του Θεού θα ορθώσουμε το ανάστημά μας μπροστά στο λόμπι των όπλων;» διερωτήθηκε ο 78χρονος Δημοκρατικός αρχηγός του κράτους. «Είμαι αποκαρδιωμένος και κουρασμένος», πρόσθεσε.
Χαρακτήρισε αδιανόητο το γεγονός ότι σχολιαρόπαιδα βλέπουν τους φίλους τους να πεθαίνουν λες και βρίσκονται σε πεδίο μάχης ενώ είναι στα σχολεία τους.
Παρότι αναγνώρισε πως είναι πολλά αυτά που δεν γνωρίζουν ακόμη οι αμερικανικές αρχές για τη σφαγή στο Τέξας, τόνισε πως θεωρεί λάθος οποιοσδήποτε 18χρονος να είναι σε θέση να αγοράζει όπλα όπως τουφέκια εφόδου.
Διεμήνυσε πως οι Αμερικανοί δεν θα ξεχάσουν αυτούς που παρεμποδίζουν ή καθυστερούν την προώθηση νομοθεσίας για την οπλοκατοχή που είναι βασισμένη στην κοινή λογική.
«Είναι καιρός να δράσουμε», επέμεινε ο Τζο Μπάιντεν. «Μπορούμε να κάνουμε τόσο πολλά περισσότερα».