Επικαιρότητα

Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης: Ολα όσα περιμένουμε τη θεατρική σεζόν 2024-25

Οι παραστάσεις συμπαρασύρουν το κοινό –παιδιά και ενηλίκους– σε ένα μονοπάτι σκέψης και αποκάλυψης αξιών, με όχημα δυνατά κείμενα σπουδαίων συγγραφέων, σε σκηνοθεσία καταξιωμένων δημιουργών.  Εργα που αναδεικνύουν την αξία της ζωής και της αγάπης στις συνθήκες της νέας μας καθημερινότητας
Protagon Team

Το Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης παρουσιάζει για τη θεατρική σεζόν 2024-25, σε συνεργασία με σημαντικούς παραγωγούς, πέντε επίκαιρες παραστάσεις που αναδεικνύουν τη σημασία της ζωής, της αγάπης, της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας , της δικαιοσύνης.

Οι παραστάσεις συμπαρασύρουν το κοινό –παιδιά και ενηλίκους– σε ένα μονοπάτι σκέψης και αποκάλυψης αξιών, με όχημα δυνατά κείμενα σπουδαίων συγγραφέων, σε σκηνοθεσία καταξιωμένων δημιουργών.  Εργα που αναδεικνύουν την αξία της ζωής και της αγάπης στις συνθήκες της νέας μας καθημερινότητας.

Πού κρύβεται η «Αξία της Ζωής»; Στο δικαίωμα να αποφασίζει κανείς ελεύθερα και να ορίζει τη μοίρα του. Να αφήνεται στην απο-κάλυψη του κόσμου του. Στην αναγνώριση, μέσα από το δικό του προσωπικό ταξίδι, της σημασίας του σεβασμού, της αγάπης, της ενότητας, της συμπόνιας, της δημοκρατίας στην καθημερινότητα;

Μιας σειράς από αρετές συνεχώς διαφιλονικούμενες, που αν καταφέρουν να σταθούν αλώβητες μέσα σε κάθε είδους «αντι-δημοκρατικές» συνθήκες –ατομικές, οικογενειακές, φιλικές, κοινωνικές, πολιτικές- δημιουργούν δυνατά θεμέλια, όταν όλα γύρω γκρεμίζονται.

Η Αξία της Ζωής

Μετά την περσινή μεγάλη της επιτυχία, Η «Αξία της Ζωής» της Jane Anderson, σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Τσαφούλια, επανέρχεται τον Οκτώβριο στο Θέατρο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης.

Με τον ίδιο θίασο αναγνωρισμένων ηθοποιών –Αθηνά Τσιλύρα, Πέγκυ Σταθακοπούλου, Βασίλη Ρίσβα και Δημήτρη Μαυρόπουλου– που απέσπασε εξαιρετικές κριτικές.

Ενα έργο που μιλάει για την απώλεια και τον αναπόφευκτο πόνο, με ειλικρίνεια, χιούμορ και συμπόνια, αναδεικνύοντας την πραγματική Αξία της Ζωής και το δικαίωμα του καθενός από εμάς να αποφασίζει ελεύθερα τη μοίρα του.

Ταυτότητα παράστασης:

Σκηνοθεσία : Σωτήρης Τσαφούλιας
Μετάφραση – Απόδοση : Ναταλύ Δούκα
Σκηνικά : Ηλένια Δουλαδίρη
Σχεδιασμός Φωτισμών : Σωτήρης Τσαφούλιας – ´Ελενα Πετροπούλου
Μουσική : Θοδωρής Οικονόμου
Κοστούμια : ´Αγις Παναγιώτου
Βοηθός Σκηνοθέτη : Καρολίνα Ζαπατίνα
Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη : Γιάννης Διασσάκης
Οργάνωση Παραγωγής – Θωμάς Χαρέλας
Παραγωγή : Black Spine
Παίζουν
Τζάνετ – Αθήνα Τσιλύρα
Ντίνα – Πέγκυ Σταθακοπουλου
Νιλ – Βασίλης Ρίσβας
Μπιλ – Δημήτρης Μαυρόπουλος

Ο Τελευταίος Χορός 

Παράλληλα από τον Οκτώβριο παρουσιάζεται το έργο της Τάνιας Χαροκόπου σε σκηνοθεσία της Ρέινας Εσκενάζυ, «Ο Τελευταίος Χορός». Με την Μαρία Κορινθίου και τον Δημήτρη Αϊβάζη.

Δύο άνθρωποι με δεδομένη την αγάπη, αναζητούν απεγνωσμένα την αλήθεια του εαυτού τους, μέσα από την ισοπεδωτική καθημερινότητα, που καταργεί τον δυναμισμό του έρωτα και αναθεωρεί τις σταθερές του. Μια αλήθεια καλά κρυμμένη, που αλλάζει δραματικά τη ζωή τους. Τα όνειρα σβήνουν, τα λόγια χάνονται, η αναπνοή επιβραδύνεται, όλα γύρω γκρεμίζονται…

Είναι ο Τελευταίος Χορός, ένα συνταρακτικό κοινωνικό δράμα με δύο καταξιωμένους ηθοποιούς, τον Γιάννη Αϊβάζη και τη Μαρία Κορινθίου, που καταφέρνουν να αναδείξουν πώς οι αγνοημένες ανάγκες και ο ανθρώπινος εγωισμός οδηγούν σε αναθεωρήσεις, διαψεύσεις, αποθαρρύνσεις.

Ταυτότητα παράστασης:

Σκηνοθεσία: Ρέινα Εσκενάζυ
Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης
Σκηνικά Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Παίζουν
Γιάννης Αιβάζης, Μαρία Κορινθίου
Παραγωγή: Θεατρικές Επιχειρήσεις Τάγαρη


«18/9»

«Μια τέτοια μέρα είναι ωραία να πεθαίνεις όμορφα κι όρθιος σε δημόσια θέα»

«Οχι δε γνώριζα το θύμα. Δεν τον είχα ξαναδεί ποτέ. Πρώτη φορά τον είδα εκείνο το βράδυ. Οχι, ούτε τους κατηγορούμενους γνώριζα προσωπικά, γνώριζα όμως την οργάνωση. Είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος της γειτονιάς… Μια χώρα παραδομένη στη φρίκη ακροδεξιών εγκλημάτων. Ανθρωποι υπομένουν σιωπηλοί τις απειλές, τη βία, το θάνατο. Φόβος κυρίαρχος, φόβος παντού.

Δεν έχω καμία αμφιβολία. Εγιναν όλα, όπως σας τα είπα. Οσες φορές κι αν μου κάνετε αυτή την ερώτηση, θα δίνω την ίδια απάντηση. Ναι, μπορώ να τους αναγνωρίσω. Είμαι έτοιμη».

Το «18/9» είναι ένας μονόλογος αγωνίας και αγώνα.

Στο επίκεντρο βρίσκεται η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής, η δολοφονία του Παύλου Φύσσα και η εμβληματική δίκη για τη ναζιστική οργάνωση.

Στοιχεία από αληθινές μαρτυρίες και πραγματικά περιστατικά μπλέκονται μέσα από τη μυθοπλασία με το κοινωνικό ψυχογράφημα ενός κοριτσιού που υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας σ’ ένα ακροδεξιό έγκλημα με αποτέλεσμα να αλλάξει η ζωή της και να βρεθεί μπροστά σε αδυσώπητα διλήμματα.

Η ηρωίδα στο «18/9» δεν είναι αήττητη, ατρόμητη, γυαλιστερή ηρωίδα. Είναι διάφανη και εύθραυστη. Μπορούμε να δούμε όλες τις πληγές της. Είναι δικός μας άνθρωπος, γειτόνισσα, φίλη, αδελφή που παλεύει με τους φόβους της, τώρα, λίγες ώρες πριν από την κατάθεσή της στην δίκη για τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής.

Ενας απλός άνθρωπος που γίνεται υποκείμενο της Οστορίας.

Ταυτότητα παράστασης:

Ιδέα: Δώρα Χρυσικού
Κείμενο: Μαρία Λούκα, Κοραής Δαμάτης
Συμμετοχή στην α’ γραφή του δικαστικού κειμένου: Χρύσα Λύκου
Σκηνοθεσία-δραματουργική επεξεργασία: Κοραής Δαμάτης
Βίντεο παράστασης: Πηγή Δημητρακοπούλου
Δημιουργία σκηνικού χώρου: Αρετή Μουστάκα
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασσόπουλος
Φωτογραφίες: Μάριος Λώλος – Αλέξανδρος Κατσής
Γραφιστική Επιμέλεια & trailer: Mαύρα Γίδια
Γραφείο Τύπου & Επικοινωνία: Ευαγγελία Σκρομπόλα
Social Media : Social Wave Ath
Εκτέλεση παραγωγής: Αναστασία Παπαγεωργίου
Ερμηνεύει η Δώρα Χρυσικού
Παραγωγή: Eteron – Ινστιτούτο για την Ερευνα και την Κοινωνική Αλλαγή.

ΠΑΙΔΙΚΗ – ΕΦΗΒΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
© Νίκος Κατσαρός

Το Καπλάνι της Βιτρίνας 

Στο Θέατρο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης ανεβαίνει το θρυλικό «Καπλάνι της Βιτρίνας» της Αλκης Ζέη.

Κάθε Κυριακή για το κοινό και τις καθημερινές για τα σχολεία.

Εργο-σταθμός στη λογοτεχνία για παιδιά και εφήβους, έχοντας λάβει πλήθος διεθνών διακρίσεων, καθώς κυκλοφορεί σε 39 ξένες εκδόσεις, μεταφρασμένο σε 22 διαφορετικές γλώσσες, συμπλήρωσε πρόσφατα 60 χρόνια από την πρώτη του κυκλοφορία και έρχεται τη νέα θεατρική σεζόν για να αφηγηθεί τη συναρπαστική ιστορία του, που λατρεύτηκε από γενιές αναγνωστών. Την ιστορία του ανθρώπου προς την κατάκτηση της ελευθερίας του.

Το «Καπλάνι της Βιτρίνας» είναι μια ιστορία για την συναρπαστική πορεία που ακολουθούν όλα τα ζωντανά πλάσματα, άνθρωποι και ζώα, για να ζήσουν έτσι όπως είναι φτιαγμένα από την φύση: Ελεύθερα.

Κι αυτό για να συμβεί πρέπει να υπάρχει δημοκρατία ακόμα κι αν χρειαστεί να παλέψουμε γι’ αυτήν.

Για να μπορούμε κάθε βράδυ πριν κοιμηθούμε στην ερώτηση ΕΥ-ΠΟ; ή ΛΥ-ΠΟ; Να απαντάμε ΕΥ-ΠΟ! ΕΥ-ΠΟ!

Ταυτότητα παράστασης:

Διασκευή – Δραματουργική επεξεργασία- Σκηνοθεσία- Στίχοι τραγουδιών: Δήμητρα Λαρεντζάκη
Σκηνικό: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Κοστούμια: Μαρία Καβαλιώτη
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Χορογραφίες- Επιμέλεια κίνησης: Πασχαλιά Ακριτίδου
Μάσκες: Ολυμπία Σιδερίδου
Video: Πέτρος Σεβαστίκογλου
Videoanimation: Μπάμπης Βενετόπουλος
Διεύθυνση Παραγωγής: Κωνσταντίνα Αγγελέτου
Φωτογραφίες: Νίκος Κατσαρός, Αλέξανδρος Ευθυμιόπουλος
Trailler: Δημήτρης Βάλλας
Παραγωγή: Πολιτιστικός Οργανισμός «Λυκόφως» – Γιώργος Λυκιαρδόπουλος
Διαφήμιση – social media: Renegade Media / Βασίλης Ζαρκαδούλας

Παίζουν ( Αλφαβητικά) :
Χριστίνα Βράκα: θεία Δέσποινα / Συγγραφέας
Μαρία Γκιώνη: Σταματίνα/ Πιπίτσα
Νικόλας Γραμματικόπουλος: Νόλης / ο Νομάρχης
Ειρήνη Ιωάννου – Παπανεοφύτου: Μυρτώ
Δήμητρα Καραγιώργου: Μέλια
Αγάπη Μουστρή: Άρτεμη /Καπλάνι / κα. Νομάρχου
Δημήτρης Όντος: ξάδερφος Νίκος / ο πρόξενος της Ολλανδίας
Θανάσης Χαλκιάς : Παππούς / ο Δεσπότης

Το μεγάλο ταξίδι του Μελένιου 

Τα 50 χρόνια από την πρώτη παρουσίαση της θρυλικής Ντενεκεδούπολης γιορτάζει το Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης παρουσιάζοντας την παράσταση «Το μεγάλο Ταξίδι του Μελένιου», της Ευγενίας Φακίνου.

Είναι μια πολιτεία παλιά, όμως τόσο σύγχρονη. Εκεί, στην άκρη του σκουπιδότοπου. Φτιαγμένη ολόκληρη από ντενεκέδες. Τα σπίτια, το σχολείο, τα δέντρα, τα σύννεφα, τα λουλούδια, όλα είναι φτιαγμένα από ντενεκεδάκια. Τη λένε…πώς αλλιώς; Ντενεκεδούπολη.

Για εκεί κίνησε το μεγάλο του ταξίδι ο Μελένιος. Μαγεμένος από μια μαργαρίτα και τις ιστορίες του κοσμογυρισμένου ποντικού, βαρέθηκε να κοιμάται στο ράφι της παλιάς αποθήκης, βγήκε στον δρόμο και ρίχτηκε στην περιπέτεια, προς την ελευθερία. Γνώρισε βουνά, δέντρα και πουλιά. Συνάντησε τον σοφό γέρο-Καλαμάρη. Δεν ξεγελάστηκε από ηγέτες απατηλούς ή σοβαροφανείς. Δεν δείλιασε μπροστά σε μια φιγούρα αχυρένια, με μάτια γουρλωμένα, που στήθηκε να φοβερίζει. Προχώρησε για να γνωρίσει τον Σαρδέλα, τη Μηλίτσα, τον Βουτυρένιο, κοντά τους να ζήσει ισότιμα και μαζί τους να συμμαχήσει για το δίκαιο.

Η θεατρική ομάδα Μικρός Νότος συναντά τον Μελένιο στην Ντενεκεδούπολη της Ευγενίας Φακίνου, 50 χρόνια μετά. Σε μια νέα θεατρική διασκευή που θέτει το παιδί στο κέντρο της δράσης, στηριζόμενη στη διάδραση και στις αρχές του εκπαιδευτικού δράματος.

Η Ευγενία Φακίνου και ο Μικρός Νότος συγκλίνουν σήμερα στις αξίες του σεβασμού για τα παιδιά και της αγάπης για τα απλά και χειροποίητα υλικά. Μαζί, μιλούν για νοήματα επίκαιρα όσο ποτέ: για τη δημοκρατία, τα δικαιώματα του παιδιού, τη μετανάστευση, την εξουσία του μεγάλου προς τον μικρό, την ανάγκη για δωρεάν εκπαίδευση. Με τη μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου ζωντανά επί σκηνής, με ηχητικά τοπία από αυτοσχέδια κρουστά και με γνωστά και άγνωστα μουσικά όργανα, η παράσταση «Ντενεκεδούπολη ξανά! Το μεγάλο ταξίδι του Μελένιου» παρουσιάζεται στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και φέρνει τα παιδιά σε επαφή με πανάρχαια απλά παιχνίδια, χωρίς κουμπιά, διαδίκτυο και υπολογιστές.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ: Η Ντενεκεδούπολη παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από το ακτικειμενοθέατρο της Ευγενίας Φακίνου, το 1975, λίγο μετά την πτώση της Χούντας. Η τελευταία της παράσταση ήταν το 1982. Στα χρόνια που μεσολάβησαν υπήρξαν λιγοστές επαγγελματικές θεατρικές διασκευές (Θεατρικό Εργαστήρι Θεσσαλονίκης, Θεσσαλικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας) και αναρίθμητες παρουσιάσεις σε πόλεις, χωριά και γειτονιές, από δασκάλους, νηπιαγωγούς, εργάτες, σχολεία, ερασιτεχνικές ομάδες πολιτιστικών, φοιτητικών και γυναικείων συλλόγων. Κατασκευές από ευτελή υλικά, συντονισμός κίνησης και λόγου, παιχνίδια με τη δύναμη να ξεδιπλώσουν ιστορίες με χαρά, προσέφεραν και προσφέρουν σε πλήθος ανθρώπων τις πρώτες ύλες για να περιγράψουν όλα εκείνα που έχουν νόημα.

Ταυτότητα παράστασης:

Συγγραφέας: Ευγενία Φακίνου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Θεατρική διασκευή*: Φλώρα Σπύρου&Χρύσα Διαμαντοπούλου
*οι 3 σκηνές του Πουλιού γράφτηκαν με τη βοήθεια του Νίκου Αξιώτη
Σκηνοθεσία: Χρύσα Διαμαντοπούλου
Εικαστική επιμέλεια-κατασκευή κούκλας/σκηνικού & κοστούμια: Γιώργος Κόφτης
Σκηνοθεσία διαλόγων/Διδασκαλία φωνής: Ακίνδυνος Γκίκας
Ζωντανή μουσική: Η ομάδα Μικρός Νότος
Μουσική διδασκαλία/Δημιουργία ηχητικών τοπίων: Γιώργος Ανδριώτης
Σχεδιασμός διαδραστικού μέρους: Φλώρα Σπύρου
Διδασκαλία κούκλας: Κλειώ Κιούλπαλη-ομάδα Κέντρο Βάρους
Εκτέλεση παραγωγής/Βοηθός σκηνοθέτη: Μάιρα Ξύδη
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Ευαγγελία Σκρομπόλα
Νομική σύμβουλος: Γαλάτεια Καπελλάκου
Καλλιτεχνική επιμέλεια/Οργάνωση Παραγωγής: Χρύσα Διαμαντοπούλου
Παραγωγή: ΜΙΚΡΟΣ ΝΟΤΟΣ ΑΜΚΕ
Παίζουν
Νίκος Αξιώτης
Έλσα Λουμπαρδιά
Νεφέλη Μάριαμ Πιτσή