Η επιδημία αγαμίας της Ιαπωνίας έγινε γνωστή για πρώτη φορά το 2013 και από τότε η κατάσταση χειροτερεύει γεωμετρικά. Η χώρα κατέχει τα ηνία στην αποφυγή του σεξ εντός γάμου παγκοσμίως, αλλά τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν είναι η μόνη που έχει επηρεαστεί από αυτή τη νέα τάση, όπως αναφέρει δημοσίευμα του Guardian.
Οι παντρεμένες στην Ιαπωνία δεν έχουν πια διάθεση για σεξ. Αυτό διαπιστώνει μια νέα έρευνα της Ιαπωνικής Ενωσης Οικογενειακού Προγραμματισμού (JFPA), η οποία κατέγραψε ότι το 48,3% των παντρεμένων ζευγαριών της χώρας βιώνουν γάμους χωρίς τακτική σεξουαλική ζωή. Το ποσοστό έχει αυξηθεί δραματικά από το ξεκίνημα της έρευνας, το 2004, όταν ήταν στο 31,9%.
Ο «γάμος χωρίς σεξ» αφορά τη συμβίωση χωρίς σεξουαλική δραστηριότητα για πάνω από έναν μήνα, σύμφωνα με το JFPA. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι διαφορετικοί λόγοι στους οποίους τα δύο φύλα αποδίδουν τη σεξουαλική ξηρασία τους. Οι άνδρες προβάλλουν την έλλειψη ανταπόκρισης των γυναικών στις ερωτικές προσεγγίσεις τους, ενώ οι γυναίκες θεωρούν ότι το σεξ «είναι ταλαιπωρία».
Εντυπωσιακά είναι και τα ποσοστά των δύο φύλων που δηλώνουν ότι τους ενδιαφέρει το σεξ στη διάρκεια του γάμου τους. Το 80% των ανδρών δηλώνει ότι το έχει ανάγκη, ενώ μόλις το 40% των γυναικών θεωρούν ότι τους λείπει. Ο Κούνιο Κιταμούρα, επικεφαλής του JFPA, σχολίασε: «Πρόκειται για αξιοσημείωτα ποσοστά, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως κραυγή δυστυχίας από πλευράς ανδρών».
Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι Ιάπωνες ξοδεύουν λιγότερες ώρες για τις οικιακές δουλειές και τη φροντίδα των παιδιών από όσες οι άνδρες στα πλουσιότερα κράτη του πλανήτη – και αυτό είναι ένα όχι ιδιαίτερα σέξι χαρακτηριστικό, που θα μπορούσε να ερμηνεύσει την απροθυμία των γυναικών για σεξουαλικές συνευρέσεις μαζί τους.
Η επιδημία της ιαπωνικής αγαμίας εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε έρευνα του 2013, με το BBC να παρουσιάζει μέχρι και ντοκιμαντέρ για αυτή την παραδοξότητα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, οι μετρήσεις έδειξαν την τάση να βαθαίνει, ειδικά στις ηλικίες από 16 έως 49 ετών – και στα δύο φύλα. Το φαινόμενο έχει επιφέρει πλήθος αναλύσεων σε μια χώρα με χαμηλά ποσοστά γεννήσεων, όπου το 2016 το 40% των νέων και των δύο φύλων δήλωναν παρθένοι/ες.
Η Ιαπωνία δεν είναι η μοναδική βιομηχανική χώρα της οποίας οι κάτοικοι αγωνίζονται να βρουν χρόνο για οικειότητες. Στη Γερμανία, στην Αυστραλία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις ΗΠΑ τα επίπεδα σεξουαλικών συνευρέσεων μειώνονται διαρκώς. Μέχρι και η πάλαι ποτέ χώρα της αχαλίνωτης σεξουαλικής ενέργειας δεν έχει μείνει ανεπηρέαστη – το ποσοστό των ανδρών και γυναικών στη Γαλλία που έκαναν σεξ μέσα στο 2023 ήταν το χαμηλότερο των τελευταίων 50 ετών.
Οι αναλυτές αποδίδουν τη σεξουαλική ύφεση στις ψυχολογικές επιπτώσεις της καραντίνας που επέφερε η πανδημία, στον αυξημένο χρόνο που περνούν οι άνθρωποι μπροστά σε οθόνες, στο μειωμένο διαθέσιμο εισόδημα που επέφεραν οι αλλεπάλληλες οικονομικές κρίσεις και στις υπαρξιακές απειλές που αντιμετωπίζει ο πλανήτης, με τους πολέμους και την κλιματική κρίση.
Οι ιαπωνικές κυβερνήσεις έχουν επανειλημμένως επιχειρήσει να προσφέρουν κίνητρα για περισσότερο χρόνο οικογενειακής ζωής τα τελευταία χρόνια, αλλά ελάχιστα μέτρα έχουν ληφθεί για τη μείωση των ωρών εργασίας – ακόμα και το ανώτατο όριο των 60 ωρών μηνιαίως για τις υπερωρίες που θεσπίστηκε, δεν ήταν αρκετό.
Για δεκαετίες, το μότο «Οχι σεξ, παρακαλώ, είμαστε Βρετανοί» ήταν το απόλυτο πικάρισμα για τη φλεγματική ιδιοσυγκρασία των κατοίκων του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο κίνδυνος αυτό το αστείο να γίνει μπούμερανγκ –ή, για όσους το πιστεύουν, η σεξουαλική ανομβρία να μετατραπεί σε πανδημία εξαγώγιμη από τα βρετανικά νησιά– είναι πλέον ορατός.