Oι κάμερες τον καταδίωκαν. Όλοι ήθελαν να φωτογραφηθούν μαζί του στο φωτεινό μπαλκόνι του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Ο Πασκάλ Μπρικνέρ, ως pop icon χαμογελούσε σε αυτή την αποτύπωση της στιγμής. Μικρή αποθέωση της εικόνας, πριν μιλήσει με «κρύο αίμα», ψύχραιμα και με καθαρή λογική, για όσα έγιναν στο Παρίσι. Για τον «Έρωτα και τον Θάνατο» των τζιχαντιστών. Για τις αξίες που κινδυνεύει να χάσει η Δημοκρατία προκειμένου να παταχθεί η τρομοκρατία. Αλλά και για όλες τις φορές που ευχήθηκε να σκοτωθεί ο ίδιος του ο πατέρας.
«Κάθε πρωί που ξυπνάμε στο Παρίσι, φοβόμαστε πως κάτι κακό θα συμβεί μέσα στην ημέρα». Ο Μπρικνέρ παραδέχεται τη σκοτεινή κυριαρχία του φόβου πάνω από την πόλη του φωτός. Αρνείται, όμως, την παράλυση που μπορεί να προκαλέσει αυτό το βίαιο συναίσθημα. «Πρέπει να παραμείνουμε ενωμένοι, με “κρύο αίμα”, να πάρουμε ψύχραιμες αποφάσεις και να καταστρέψουμε τον εχθρό. Να μην αφήσουμε τα συναισθήματα να γίνουν κακός σύμβουλος. Πρέπει να δράσουμε».
Ο συγγραφέας και φιλόσοφος, απολύτως γαλήνιος, έχοντας παρακολουθήσει από νωρίς το πρωί της Τετάρτης την τεράστια αστυνομική επιχείρηση στο Παρίσι για την εξόντωση των τρομοκρατών, μιλά στους έλληνες δημοσιογράφους εξαίροντας ξανά και ξανά τις επιλογές του Φρανσουά Ολάντ. Τον εμπιστεύεται, τον υποστηρίζει με κάθε τρόπο. «Η επίθεση του Ιανουαρίου στο Charlie Hebdo ήταν το πρώτο βήμα των τζιχαντιστών. Ήταν η γενική πρόβα. Το ξέραμε πως κάτι τέτοιο θα συμβεί».
Η αναμενόμενη ερώτηση γιατί οι τζιχαντιστές επιτέθηκαν στο Παρίσι έχει μια αδιαπραγμάτευτη απάντηση για αυτόν. «Δεν υπάρχει γιατί… Γιατί υπάρχουμε. Γι’ αυτό μας χτυπάνε.» Δεν είναι τυχαίο για τον Μπρικνέρ ότι οι τρομοκράτες χτύπησαν τόσους νέους, την ώρα της χαράς τους, την ώρα που δειπνούσαν, διασκέδαζαν με τους φίλους, τους εραστές τους. «Τους σκότωσαν επειδή ήταν νέοι και ελεύθεροι. Γι’ αυτούς η ύπαρξή μας είναι ένα σκάνδαλο».
Μέσα στο μουσείο αυτό όπου παρουσιάστηκαν μια σειρά σχεδόν επικών εκθέσεων με θέματα μεταξύ άλλων τον Ερωτα και τον Θάνατο, ο Μπρικνέρ συνομιλώντας με τον διευθυντή του μουσείου Νίκο Σταμπολίδη, δήλωσε πως αυτό που συνέβη την Παρασκευή στο Παρίσι, έχει σχέση απολύτως με τον Έρωτα και τον Θάνατο. «Κοιτάξτε τα θύματα. Ήταν νέοι, όμορφοι, γεμάτοι ζωή. Ενσωμάτωναν τον έρωτα. Και για αυτό έπρεπε να πεθάνουν».
Και από την άλλη πλευρά, βλέπουμε όλα αυτά τα νέα παιδιά που γίνονται δολοφόνοι στο όνομα του Ισλάμ. Πολλοί από αυτούς είναι Γάλλοι, έχουν μεγαλώσει στην Ευρώπη κι όμως, εγκαταλείπουν τις οικογένειές τους, τις αξίες τους για να γίνουν δολοφόνοι. «Η ζωή είναι αβέβαιη, δεν είναι δεδομένη, πρέπει να την κατασκευάσεις μόνος σου. Για μερικούς νέους, κυρίως έφηβους, αυτό είναι βασανιστικό. Από την άλλη, το ISIS τους μιλάει για την αυτόματη λύτρωση. Τους λέει πως έχουν να διαλέξουν ανάμεσα στην αβέβαιη ζωή της δημοκρατίας και τον ένδοξο θάνατο. Ο θάνατος, λένε, είναι η λύτρωση και σε οδηγεί σε έναν παράδεισο -αν είσαι άντρας μάλιστα, θα απολαύσεις και 70 παρθένες…»
Περιγράφει πως στη Γαλλία ψυχίατροι ασχολούνται με νέους από 14 ως 20 ετών που θέλουν να φύγουν για τη Συρία. Κάθε μέρα οι ειδικοί τους μιλάνε για αξίες και συναισθήματα από την τρυφερή παιδική τους ηλικία, προσπαθούν να ανακαλέσουν τέτοιες στιγμές. Και το βράδυ τα μέλη του ISIS που έχουν εξαιρετική σχέση με την τεχνολογία, βομβαρδίζουν τα παιδιά με δεκάδες μηνύματα. Καταστρέφουν έτσι την επίδραση των ψυχολόγων. «Πολλά παιδιά, ξαφνικά μια νύχτα ανακοινώνουν στους γονείς τους πως θα φύγουν για το Ιράκ ή τη Συρία. Τους λένε πως θα επιστρέψουν για να σώσουν και τους ίδιους τους γονείς τους από τις αμαρτίες τους».
Την ίδια ώρα βέβαια, υπάρχουν οι νέοι στη Γαλλία που ξαφνικά λατρεύουν τους αστυνομικούς και τους στρατιωτικούς. «Τους προσφέρουν λουλούδια στο δρόμο, ενώ πολλοί σπεύδουν να καταταγούν στον στρατό, τόσο λόγω της υψηλής ανεργίας αλλά και εξαιτίας της αποφασιστικότητάς τους να στηρίξουν την πατρίδα.»
Ο Μπρικνέρ γνωρίζει πως η νέα εποχή που άρχισε ακαριαία για τη Γαλλία και την Ευρώπη το βράδυ της 13ης Νοεμβρίου, θα βάλει σε δοκιμασία τη Δημοκρατία. «Είναι ένα ρίσκο που πρέπει να πάρουμε. Η τρομοκρατία μας αναγκάζει να δοκιμάσουμε μερικές αρχές της Δημοκρατίας. Το είδαμε και στις ΗΠΑ με την κυβέρνηση Μπους». Ακούει με προσοχή την άποψη πως θα αυξηθεί η επιρροή της άκρας δεξιάς μετά από το μακελειό στο Παρίσι. Λέει, όμως, με αυτοπεποίθηση «αν πάρουμε τα αυστηρά μέτρα που προτείνει ο Ολάντ, τότε τα επιχειρήματα της ακροδεξιάς θα υποχωρήσουν». Πιστεύει πάντως πως πρέπει να μπουν, πλέον, στην άκρη οι διαφωνίες με τη Ρωσία για τον Ασαντ και να υπάρξει στενή συνεργασία Παρισιού-Μόσχας για την καταπολέμηση του ISIS.
O Πασκάλ Μπρικνέρ που το απόγευμα της Τετάρτης 18 Νοεμβρίου έδωσε μια εδώ και καιρό προγραμματισμένη διάλεξη στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (μεταδόθηκε με live streaming στohttps://diavlos.grnet.gr/event/e614), μίλησε στους Έλληνες δημοσιογράφους και για το νέο του βιβλίο «Ένας καλός γιός» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη και το οποίο είναι ουσιαστικά αυτοβιογραφικό αφού, αναφέρεται στη σχέση με τον πατέρα του. Τον μισούσε. «Το βράδυ ευχόμουν να πεθάνει σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ήταν φασίστας, νεοναζί, μάλωνε συνεχώς με την μητέρα μου. Ηταν μια νευρωτική οικογενειακή ατμόσφαιρα.» Κατόρθωσε να γλυτώσει από αυτό το ψυχολογικό σφυροκόπημα εξαιτίας της ασθένειάς του όταν ήταν έφηβος. Μια ασθένεια στους πνεύμονες που ανάγκασε τους γονείς του να τον στείλουν σε σανατόρια στην Αυστρία και τη Γερμανία. Εγραψε το βιβλίο αφού πέθανε ο πατέρας του αφού «ό,τι και αν είχε γίνει, ένιωθα στοργή για αυτόν. Όταν πέθανε έφυγε το μίσος και έμεινε μόνο η στοργή».