Την ώρα που οι δυτικές χώρες μετά το πρώτο, αλλά ως ένα βαθμό αναμενόμενο, σοκ της βορειοκορεατικής πυρηνικής δοκιμής αναζητούν τρόπους διπλωματικής και στο βάθος και στρατιωτικής αντιμετώπισης, η Πιονγιάνγκ επιμένει και σχεδιάζει τα νέα της βήματα.
Τη Δευτέρα, η Σεούλ ανακοίνωσε ότι εντόπισε ενδείξεις προετοιμασιών για νέα εκτόξευση βορειοκορεατικού πυραύλου, χωρίς να διευκρινίσει τον πιθανό χρόνο και το τόπο πραγματοποίησής της.
Ακόμη, ανακοίνωσε ότι η πυρηνική δοκιμή της Κυριακής ήταν ισχύος 50 κιλοτόνων, περίπου τρεις φορές πιο ισχυρή από αυτήν της Χιροσίμα και 4-5 φορές πιο ισχυρή από την προηγούμενη δοκιμή τον Σεπτέμβριο του 2016.
Ο νοτιοκορεάτης αξιωματούχος που μίλησε στον Τύπο δεν διευκρίνισε εάν επρόκειτο πραγματικά για βόμβα υδρογόνου, όπως ισχυρίζεται η Βόρεια Κορέα, αλλά δήλωσε ότι φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε «ποικιλία πυρηνικών υλικών».
Υπενθυμίζεται ότι η Βόρεια Κορέα ανακοίνωσε ότι η βόμβα υδρογόνου που δοκίμασε μπορεί να προσαρμοστεί σε πύραυλο, χωρίς να είναι δυνατό να επαληθευτεί ο ισχυρισμός.
Επίσης τη Δευτέρα, η Νότια Κορέα προχώρησε σε πολύ μεγάλης κλίμακας γυμνάσια με τη συμμετοχή του στρατού και της αεροπορίας, στα οποία προσομοιώθηκε μια επίθεση στο πεδίο των πυρηνικών δοκιμών του Πούνγκιε-ρι. Στις ασκήσεις δεν συμμετείχαν οι ΗΠΑ, αλλά για το προσεχές διάστημα προγραμματίζονται και κοινές δραστηριότητες.
Παράλληλα, οι αρχές της Νότιας Κορέας ανακοίνωσαν ότι το αμερικανικό αντιπυραυλικό σύστημα Thaad θα ενισχυθεί με τέσσερις συστοιχίες.
Η συζήτηση για τα πυρηνικά
Ενώ συμβαίνουν αυτά, έχει ανοίξει στη Σεούλ η συζήτηση για την αντιμετώπιση του βόρειου γείτονα σε ένα άλλο επίπεδο.
Νοτιοκορεατική εφημερίδα ζήτησε από την κυβέρνηση να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, εκφράζοντας παράλληλα την ανησυχία της για τη σχέση της χώρας με την Ουάσινγκτον, την πιο στενή σύμμαχο της χώρας.
Το αίτημα της εφημερίδας ισοδυναμεί με ριζική ανατροπή του δόγματος της χώρας και απαιτεί αναθεώρηση συμφωνιών.
Η Νότια Κορέα, όπου βρίσκονται 28.500 Αμερικανοί στρατιώτες, απαγορεύεται να αναπτύξει στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα βάσει της συμφωνίας που συνήφθη το 1974 με τις ΗΠΑ, οι οποίες σε αντάλλαγμα έχουν δεσμευθεί να την προστατεύουν με την «πυρηνική τους ομπρέλα». Μια συμφωνία από άλλες εποχές, όπου ο κίνδυνος ίσως προερχόταν από τα σοβιετικά και τα κινεζικά πυρηνικά, καθώς δεν υπήρχαν τα βορειοκορεατικά.
Ο αμερικανικός στρατός είχε εγκαταστήσει πυρηνικά όπλα στη Νότια Κορέα μετά τον πόλεμο της Κορέας (1950-1953), όμως τα απέσυρε το 1991 όταν Βόρεια και Νότια Κορέα είχαν εκφράσει την πρόθεσή τους για αποπυρηνικοποίηση της χερσονήσου. Πλέον αυτή η συμφωνία είναι κενή νοήματος, εκτιμά η εφημερίδα Donga Ilbo.
Η Σεούλ, συνεχίζει η εφημερίδα, δεν θα πρέπει να διστάσει να επιτρέψει την επιστροφή των αμερικανικών τακτικών πυρηνικών όπλων, καθώς και να ξεκινήσει την ανάπτυξη δικών της.
Μετά τη νέα πυρηνική δοκιμή από τη Βόρεια Κορέα ο πρόεδρος της Νότιας Μουν Τζε-ιν ζήτησε να συζητηθεί το ενδεχόμενο «ανάπτυξης των πιο ισχυρών στρατηγικών στρατιωτικών μέσων του αμερικανικού στρατού», χωρίς να δώσει άλλες διευκρινίσεις. Αν και κάποιοι εκτίμησαν ότι με αυτό τον τρόπο αναφερόταν στα αμερικανικά πυρηνικά όπλα, το γραφείο του Μουν επανέλαβε την επίσημη θέση της Νότιας Κορέας υπέρ της αποπυρηνικοποίηση της χερσονήσου.
Ενας πιο ώριμος Τραμπ
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει, τέλος, και ο τρόπος που διαχειρίστηκε την νέα κρίση ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έδειξε ένα περισσότερο συγκρατημένο ύφος.
Κάτω από την επιρροή του προσωπάρχη Τζον Κέλι και του υπουργού Αμυνας Τζέιμς Μάτις (αμφότεροι απόστρατοι), ο Τραμπ καταδίκασε, αλλά χωρίς λεκτικές υπερβολές που η πείρα έχει δείξει ότι δεν αποδίδουν απέναντι στη Βόρεια Κορέα.
Μπορεί να μην ακούσαμε πάλι δια στόματος Τραμπ για «φωτιά και οργή», αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η στρατιωτική επιλογή έχει αποκλειστεί εντελώς. Ο Τζιμ Μάτις προειδοποίησε εξάλλου για «μαζική στρατιωτική απάντηση».
Στην συνάντηση που έγινε την Κυριακή για την αντιμετώπιση της κρίσης συμμετείχαν μόνο υψηλόβαθμοι σύμβουλοι αλλά και στρατηγοί, αντίθετα από άλλες συσκέψεις όπου συμμετείχαν πολλά στελέχη του Λευκού Οίκου, δημιουργώντας εντύπωση επικράτησης χάους στην διαδικασία λήψης αποφάσεων.