Η Βικτόρια Χίσλοπ, πρεσβευτής του τμήματος της Αγοράς στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου.
«Υπάρχει μια σκοτεινή ατμόσφαιρα σήμερα, ξυπνήσαμε και πάθαμε σοκ με αυτό το απίστευτο εκλογικό αποτέλεσμα στην Αμερική και θα μπορούσε να βυθίσει τους νέους δημιουργούς στη θλίψη, αλλά είναι αισιόδοξοι και δυνατοί και τους θαυμάζω πολύ», είπε χαρακτηριστικά, η βρετανή συγγραφέας, που έχει πολιτογραφηθεί Ελληνίδα.
Μιλώντας για την Αγορά, το τμήμα που προωθεί τις διεργασίες για το σινεμά του αύριο προσφέροντας τις ευκαιρίες για δικτύωση και συμπαραγωγές στους επαγγελματίες του κινηματογράφου, είπε:
«Με έχει εμπνεύσει η διαπολιτισμική συνεργασία, που είναι τόσο εμφανής (στο τμήμα της Αγοράς), που με κάνει να αναλογιστώ αυτό, που ήταν η Θεσσαλονίκη πριν από εκατό χρόνια, ήταν όπως την φαντάζομαι η ιδανική πολυπολιτισμική πόλη».
Με υβριδική μορφή και εκατοντάδες συμμετέχοντες, τα τμήματα της Αγοράς επικεντρώνουν το ενδιαφέρον στις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου και αποτελούν για πολλούς δημιουργούς το πρώτο βήμα ή την συνέχεια για την υλοποίηση του κινηματογραφικού τους project.
«Είναι σαν μια μεγάλης κλίμακας άσκηση Tinder», αστειεύτηκε η Βικτόρια Χίσλοπ, για να προσθέσει αμέσως μετά: «Στην πραγματικότητα, περισσότερο θυμίζει speed dating, όπου οι άνθρωποι απλώς κάθονται ο ένας απέναντι από τον άλλο σε ένα τραπέζι, καταλαβαίνοντας με τη μία αν θα παντρευτούν ή όχι».
Σε ερώτηση για το αν σκοπεύει να παραμείνει στην Ελλάδα μακροπρόθεσμα, η Βικτόρια Χίσλοπ απάντησε: «Νιώθω ευλογημένη που έχω αυτά τα δύο διαβατήρια, αίσθημα που βίωσα κυρίως το 2020 όταν όλοι μας νιώσαμε παγιδευμένοι στον τόπο μας. Φοβόμουν ότι δεν θα μπορέσω ποτέ ξανά να φύγω από τη Μεγάλη Βρετανία και τότε σκέφτηκα –ίσως κάποιος γυρίσει κάποτε μια ταινία με αυτό το θέμα, είτε ουτοπική είτε δυστοπική– πώς θα ήταν αν είχαμε όλοι ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για κάποιον προορισμό. Από την πλευρά μου, είμαι σίγουρη ότι θα έπαιρνα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για την Ελλάδα. Ορισμένες φορές νομίζω ότι υπάρχουν μέρη στην Ελλάδα που είναι πιο κοντά στον παράδεισο από όσο πιστεύουν εκείνοι που γεννήθηκαν και ζουν εκεί. Η Θεσσαλονίκη είναι ένα είδος παράδεισου. Μια πόλη στη θάλασσα, γεμάτη φοιτητές και νέους ανθρώπους, με αίσθηση του ιστορικού παρελθόντος. Η σύνδεση αυτών των δύο στοιχείων συνιστά κάτι πολύ ιδιαίτερο», δήλωσε.
Αναφορικά με τη σχέση ανάμεσα στην εμπορικότητα και την πίστη ενός δημιουργού στην ιδέα του, η Βικτόρια Χίσλοπ έφερε ως παράδειγμα Το νησί, ένα από τα πιο επιτυχημένα βιβλία στην καριέρα της. «Οταν το έγραφα είχα την αίσθηση πως δεν ήταν εμπορικό, ωστόσο ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου να μην το γράψω. Αυτή την εβδομάδα, είδα και άκουσα παρουσιάσεις που με έπεισαν ότι το άτομο που παρουσιάζει είναι αδύνατον να μη γυρίσει κάποτε τη συγκεκριμένη ταινία. Το νησί απορρίφθηκε από πολλούς εκδότες και ατζέντηδες στην αρχή, οι οποίοι μου έλεγαν: “Μας αρέσει η ερωτική ιστορία, μας αρέσει το σκηνικό του ελληνικού νησιού, αλλά μπορείς να αφαιρέσεις τη λέπρα;”.
»Ήταν ένα θαύμα που αυτό το βιβλίο εκδόθηκε. Και αυτό συνέβη μόνο και μόνο επειδή κατέληξε στο γραφείο μιας νεαρής επιμελήτριας, ο πατέρας της οποίας ήταν γιατρός για ασθενείς με λέπρα στην Αφρική. Όταν υπάρχει λίγη τύχη και έχεις αρκετή πίστη στην ιστορία σου, όλα είναι πιθανά. Έχω ευχηθεί σε πολλούς ανθρώπους στη διάρκεια αυτής της εβδομάδας “καλή τύχη”, δεν εννοώ όμως καλή τύχη με την αστρική ή συμπαντική έννοια. Στην πραγματικότητα, εύχομαι αυτό που οι Γάλλοι αποκαλούν “bon courage”, να έχεις θάρρος και δύναμη. Η τύχη έχει να κάνει με το πώς εκμεταλλευόμαστε τις ευκαιρίες που μας δίνονται», τόνισε.