Τους Καπουλέτους και τους Μοντέγους πολλοί φοβήθηκαν, τους τουρίστες κανείς. Τουλάχιστον όχι στο δικαστήριο του Βένετο, που αποφάσισε να μην μειώσει τον αριθμό των επισκεπτών που -υπό κανονικές συνθήκες- κατακλύζουν κάθε χρόνο το μπαλκόνι της Ιουλιέτας, στη Βερόνα, προκαλώντας βραχυκύκλωμα στην γοητευτική ιταλική πόλη.
Το δικαστήριο ανακοίνωσε πως απέρριψε το αίτημα του δημοτικού συμβουλίου της Βερόνα να τοποθετηθούν «εμπόδια», πχ. χαμηλές περιστροφικές πύλες που ανοίγουν με εισιτήρια, με τα οποία θα ελέγχεται ο αριθμός των επισκεπτών.
Το μπαλκόνι και η αυλή, όπου συναντιόταν το διάσημο ζευγάρι των εραστών του 14ου αιώνα, είναι μέρος ενός γοτθικού παλάτσο από πέτρα, γνωστό ως το Σπίτι της Ιουλιέτας. Κάθε χρόνο δέχεται περισσότερα από δύο εκατομμύρια επισκέπτες, που φωτογραφίζονται στο μπαλκόνι –τα ζευγάρια να φιλιούνται– ή στην αυλή, όπου το άγγιγμα στα στήθη της (πολύ) νεαρής ηρωίδας του Σαίξπηρ και άλλων λογοτεχνών πριν από αυτόν, υποτίθεται φέρνει καλή τύχη –ελπίζουμε όχι αυτήν της Ιουλιέτας. Το κακό είναι ότι πολλοί, για κάποιον ηλίθιο λόγο, σκαλίζουν και το όνομά τους στο κατώφλι που οδηγεί στην αυλή, ζηλεύοντας την αιωνιότητα της ιστορίας της.
Μέχρι και επιστολές τής έγραφαν, στις οποίες απαντούσε μία ομάδα γραμματέων, και έγιναν μάλιστα και ταινία το 2010 με πρωταγωνίστρια τη Βανέσα Ρεντγκρέιβ, το «Letters to Juliet».
Τώρα λοιπόν, που η πανδημία έδωσε την ευκαιρία να πάρουν μία ανάσα όλοι οι δημοφιλείς τουριστικοί προορισμοί του πλανήτη, ο δήμος της πόλης θέλησε να λάβει μέτρα. Το σχέδιο ήταν να περιορίσει τον αριθμό των επισκεπτών, δημιουργώντας online σύστημα κρατήσεων με εισιτήριο που θα περνούσαν σε συγκεκριμένη ώρα. Ετσι, ανά πάσα στιγμή, θα βρίσκονταν μόνο 24 στην αυλή και 44 μέσα στο σπίτι-μουσείο.
«Είναι πολλά τα λεφτά όμως, Mars» –ούτε στην Οία δεν έχουν καταφέρει να βάλουν περιορισμό στους χιλάδες των «σανσέτηδων», παρόλο που η κατάσταση για τους ντόπιους είναι ανυπόφορη τα τελευταία χρόνια.
Καθώς στη Βερόνα, την ρομαντική αυλή μοιράζονται ένα θέατρο, ένα μικρό ξενοδοχείο και δύο καταστήματα, οι ιδιοκτήτες τους αντέδρασαν στο αίτημα του δήμου γιατί θα έχαναν πελάτες και το περιφερειακό δικαστήριο του Βένετο πήρε το μέρος τους.
Το δημοτικό συμβούλιο αποκάλεσε την απόφαση απογοητευτική και ανεξήγητη. «Το σχέδιο ήταν ο καλύτερος τρόπος να διασφαλιστεί η ασφάλεια του σημείου, που πολιορκείται αδιάκοπα από τουρίστες», δήλωσε ο Φεντερίκο Σμποαρίνα, δήμαρχος της Βερόνα.
Ο Βιντσέντζο Τινέ, διευθυντής της πολιτιστικής κληρονομιάς της περιοχής, είπε ότι το Σπίτι της Ιουλιέτας πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό αντί να πρέπει να υποφέρει από τα εκατομμύρια ανθρώπων που μπαίνουν και βγαίνουν απλά για να βγάλουν μία σέλφι.
Μιλώντας στην Telegraph, η Μιρέλα Γκόμπι Σπροκανιότσι, εκπρόσωπος του δημάρχου, είπε: «Η αυλή είναι πολύ μικρή. Θέλαμε να ελέγχουμε τον αριθμό των ανθρώπων που έχουν πρόσβαση για λόγους δημόσιας ασφάλειας και επίσης για να μπορούμε να εφαρμόσουμε τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης την εποχή της Covid».
Κάθε χρόνο, στη Βερόνα καταφθάνουν τέσσερα εκατομμύρια τουρίστες. Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον οι μισοί πηγαίνουν στο μπαλκόνι της Ιουλιέτας. Για να έχετε μία τάξη μεγέθους, είπε ο χαρούμενος από την δικαστική απόφαση Ζίνο Πόγκι, από το θέατρο που μοιράζεται την αυλή της, την κρεβατοκάμαρα του Ελβις στην Γκρέισλαντ του Μέμφις, την επισκέπτονται 300.000 άνθρωποι.
Οι αρμόδιοι πάντως, έχουν μπουχτίσει από τα εμπόδια των επιχειρηματιών: «Κάθε φορά που κάνουμε μία πρόταση για να μειώσουμε τον αριθμό τους, οι επιχειρηματίες αρνούνται. Χρειαζόμαστε ένα σύστημα για να περιορίσουμε την πρόσβαση και να βάλουμε μία τάξη στο χάος», είπε η Σπροκανιότσι.